Użyczenie mieszkania w zamian za opiekę a podatek

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy – stanowi tak art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Umowa, którą opisuje Pan w stanie faktycznym, nie będzie więc umową użyczenia, gdy będzie odpłatna, tj. gdy będzie świadczenie ekwiwalentne – oczywiście tu odpłatność ta nie musi być określona w pieniądzu, jeśli w zamian za korzystanie z mieszkania mam je np. pomalować i wymienić okna, to nie jest to użyczenie, nie ma tu bowiem bezpłatnego charakteru. Inaczej jest, gdy te same rzeczy biorący w użyczenie robi poniekąd na własną rękę, wtedy stosuje się tu odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia więc biorący będzie mógł w pewnych sytuacjach żądać zwrotu wydatków i nakładów. Standardowo biorący do używania ponosi tylko zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej i nie jest to uznawane za odpłatność.

Dla użyczającego jest to sytuacja obojętna podatkowo z uwagi na brak przychodów, dla bezpieczeństwa w umowie w umowie należy jasno i wyraźnie wskazać, że do ponoszenia kosztów utrzymania lokalu zobowiązany jest korzystający z mieszkania, tj. biorący w używanie. U biorącego powstaje przychód z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń co wynika z art. 11 ust. 1 i ust. 2a pkt 3 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest nim wartość czynszu, jaki przysługiwałby właścicielowi w razie zawarcia umowy najmu tego mieszkania. Przychód należy więc przyporządkować zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy do tzw. innych źródeł, a zatem dochód opodatkowany zostanie według skali podatkowej.