Tarcza antykryzysowa - warunki zwolnienia ze składek ZUS
Analizując zapisy ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych w jej brzmieniu na dzień 7 czerwca 2020 r. (dalej „ustawa”), należy dojść do wniosku, że z powodu zwolnienia ze składek ZUS nie powinien Pan ponieść negatywnych konsekwencji. Z całą pewnością w chwili uzyskania zwolnienia był Pan uprawniony do skorzystania z pomocy państwa. Natomiast, poza warunkiem prowadzenia działalności w czasie zwolnienia, nie ma w tym zakresie żadnych dodatkowych wymogów, zwłaszcza w postaci dalszego, określonego prowadzenia działalności. Zgodnie z art. 31 zq ustawy:
„Warunkiem zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa w art. 31zo, jest przesłanie deklaracji rozliczeniowych lub imiennych raportów miesięcznych należnych za marzec, kwiecień i maj 2020 r. nie później niż do dnia 30 czerwca 2020 r., chyba że płatnik składek zwolniony jest z obowiązku ich składania.”
Jak widać, ustawa nie przewiduje dodatkowych czynności. Stąd nie ma możliwości cofnięcia decyzji o zwolnieniu i uznaniu składek za nieopłacone w późniejszym terminie tylko z tej przyczyny, że na skutek zakończenia działalności składki w dalszych okresach nie będą obowiązkowe (z tej działalności). W przypadku tzw. świadczenia postojowego, zgodnie z art. 15zq, przysługuje ono osobie:
„1) prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, zwanej dalej »osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą«,
2) wykonującej umowę agencyjną, umowę zlecenia, inną umowę o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowę o dzieło, zwane dalej „umową cywilnoprawną”
jeżeli nie podlega ona ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu.”
Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›
Świadczenie postojowe a zamknięcie działalności gospodarczej
Ponadto przepis wskazuje warunki dla bycia uprawnionym do świadczenia. Świadczenie postojowe przysługuje, gdy w następstwie wystąpienia COVID-19 doszło do przestoju w prowadzeniu działalności, odpowiednio przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą albo przez zleceniodawcę lub zamawiającego, z którymi została zawarta umowa cywilnoprawna.
Pośród warunków nie ma podobnego do tego, który obowiązuje w przypadku mikropożyczki. Dla umorzenia pożyczki takim warunkiem jest wymóg prowadzenia działalności przez 3 miesiące od daty jej otrzymania. Tu tego warunku nie ma. Co więcej, przepisy art. 15 zx wskazują sposób postępowania w przypadku świadczenia nienależnego. Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie postojowe, jest obowiązana do jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. Przepis wskazuje, kiedy świadczenie jest nienależne.
Nienależnie pobrane świadczenia postojowe
„Za nienależnie pobrane świadczenie postojowe uważa się świadczenie:
1) przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych oświadczeń lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenie lub odpowiednio zleceniodawcę lub zamawiającego;
2) wypłacone osobie innej niż osoba uprawniona, z przyczyn niezależnych od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.”
W tej sytuacji, w mojej ocenie, nie ma Pan podstaw do obaw o zakończenie działalności z końcem czerwca, czyli okresu, kiedy uzyskał Pan świadczenia.
Działalność gospodarcza na urlopie wychowawczym
