Rozwiązanie problemu z nieaktywną działalnością gospodarczą

Rejestracja działalności bez jej rozpoczęcia

Rzeczywiście Pańska sytuacja nie należy do najłatwiejszych. Niestety, brak działania w tym przypadku działa na Pańską niekorzyść, pomimo że jest Pan „na prawie”. Sama informacja zawarta w linkowanym artykule (w opisie dodatkowym) jest prawdziwa i stanowi podstawę dla dalszego Pańskiego działania. De facto zarówno US, jak i ZUS winien kierować się stanem faktycznym w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, a rejestracja ma tylko znaczenie formalne, dowodowe. Innymi słowy: osoba, która wykonuje czynności wypełniające definicję działalności gospodarczej, a nie dokonała zgłoszenia do CEiDG, uznana zostanie za przedsiębiorcę, i osoba, która zgłoszenia dokonała, ale faktycznie czynności takich nie wykonywała, za przedsiębiorcę uznana być nie może. Jak widać – nie ma Pan żadnych obowiązków przedsiębiorcy, jeśli faktycznie nie prowadzi Pan działalności. Nie będę tu powtarzać argumentacji, jaka została w artykule przedstawiona, bo oczywiście zapoznał się Pan z nią. Trzeba jednak rozważyć, jak te informacje mają się do tego, że formalnie działalność istnieje. Jeszcze prościej – ponieważ nie prowadził Pan faktycznie działalności gospodarczej, ani ZUS, ani US nie mogą od Pana żądać jakichkolwiek działań, rozliczeń i wpłat, ale ponieważ widnieje Pan w rejestrze, to Pan musi udowodnić „przypadkowość” tego wpisu.

Konsekwencje posiadania aktywnej działalności

W chwili, kiedy zgłaszał Pan działalność gospodarczą, rzeczywiście nie funkcjonowało jeszcze tzw. jedno okienko. To pojawiło się od stycznia 2009 r. Wpis do rejestru działalności gospodarczej nie oznaczał jednoczesnego zgłoszenia do ubezpieczenia oraz opodatkowania jako przedsiębiorca. Z jednej strony ta sytuacja może ułatwić Panu sprawę, z drugiej moje jednak pojawić się zarzut niedopełnienia obowiązku. W pierwszej sytuacji jest szansa, że dla tych dwóch organów Pan jako przedsiębiorca nie istnieje i wszystko zakończy się na odpowiednim zaznaczeniu okienka w CEiDG. W drugiej, sytuacja, że obecnie wszelkie wpisy do CEiDG oznaczają jednocześnie zgłoszenie do ZUS, US i GUS może spowodować zainteresowanie tych organów, dlaczego niezgłoszony podmiot zamyka soją działalność. Tu właśnie jest problem.

Innymi słowy – nie powinien Pan ponosić żadnych konsekwencji związanych z działalnością gospodarczą tylko z tego powodu, że zgłosił Pan działalność do CEiDG. Niemniej jednak dla organów widoczny jest Pan jako przedsiębiorca, co wiąże się z koniecznością udowodnienia tym organom, że nie powinien być Pan w obszarze ich zainteresowania.

Ma nadzieję, że wyjaśniam to jasno. Problemem nie jest fakt jakichś obowiązków ale fakt udowodnienia, ze ich nie ma. Stąd też nie ma potrzeby rozważania kwestii odpowiedzialności w zakresie 5 lat wstecz, odpowiedzialności karnej czy karnoskarbowej. Pan nie naruszał żadnych przepisów, ponieważ nie prowadził działalności.

Otwarcie nowej działalności

Do ustalenia jest to, w jaki sposób postąpić teraz, gdy chce Pan faktycznie działalność rozpocząć. Żadne rozwiązanie nie daje Panu 100% bezpieczeństwa. Niezależnie od tego, czy zamknie Pan działalność (zgłosi jej zakończenie do CEiDG), czy zgłosi teraz fakt rozpoczęcia i w związku z tym zgłosi Pan się do ZUS i US, istnieje szansa, że wzbudzi Pan zainteresowanie tych organów swoją osobą, właśnie z tego powodu, że wszelkie działania w obszarze CEiDG na chwil obecną zgłaszane są od razu do tych organów. To spowoduje, że z dużym prawdopodobieństwem zostaną wszczęte postępowania w zakresie ustalenia Pańskich obowiązków wobec nich. W toku tych postępowań będzie Pan musiał udowodnić tym organom, zarówno poprzez oświadczenia, a być może także przedstawiając świadków, argumenty związane z zatrudnieniem oraz okolicznościami towarzszącymi temu zatrudnieniu (na przykład wykazując, że w zakładzie pracy nie dało się powiązać działalności z zatrudnieniem, że pracował Pan tyle, że nie ma możliwości wykonywania działalności jednoczenia, tej, która była zgłoszona). Dowodzenie może także przybrać formę oświadczeń świadków, niemniej jednak muszę ostrzec, że organy administracji zazwyczaj doprowadzają do sytuacji, w której strona zmuszona jest dochodzić swoich praw przed sądem. Tutaj niestety nie ma dobrego, jednoznacznego rozwiązania. Zazwyczaj takie sprawy kończą się przed sądem, ale wtedy kończą się pozytywnie.

Niepodjęcie działalności gospodarczej – wniosek

Analizując Pańską sprawę, w przepisach ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej natrafiłam na przepis art. 14, zgodnie z którym „w przypadku dokonania wpisu do CEIDG osoba fizyczna może złożyć wniosek o wpis do CEIDG z informacją o niepodjęciu działalności gospodarczej”. Instytucja „niepodjęcia działalności gospodarczej” została wprowadzona do polskiego porządku prawnego nowelizacją ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z 25.09.2015 r. (ustawa z 25.09.2015 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw). W art. 14 ust. 2 i 3 określone zostały forma i treść informacji o niepodjęciu działalności gospodarczej oraz sposoby jej przekazania do CEIDG. Informacja o niepodjęciu działalności gospodarczej przez osobę fizyczną składana jest w analogicznych formach jak wniosek o wpis przedsiębiorcy do CEiDG, opatrzonych podpisem. W przypadku złożenia wniosku, wpis do CEiDG nie jest udostępniany.

Mając na uwadze powyższe, sugeruję próbę skorzystania z tej formy. Niemniej jednak sprawdziłam własny wpis działalności do CEiDG i nie znalazłam wniosku w tym zakresie. Być może związane jest to z tym, że faktycznie składam deklaracje ZUS i US. Proszę jednak, by sprawdził Pan tę opcję, a jeśli nie znajdzie Pan tej możliwości, będziemy poszukiwali bezpiecznego rozwiązania dalej.