Nieujawnione dochody o których wie żona a rozwód

Przychody nieujawnione

Sąd nie zawiadamia US o dochodach ujawnionych w toku sprawy sądowej. Jednak jeśli US podejmie wiadomość o tym. np. od Pana żony – może Pan zostać ukarany.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym źródłem przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu są „inne źródła”, za które zgodnie z art. 20 ust. 1b uważa się także przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące ze źródeł nieujawnionych. Zgodnie natomiast z art. 25b ust. 1 za „przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1b, uważa się przychody:

1) nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach obejmujące przychody ze źródeł wskazanych przez podatnika, ujawnione w nieprawidłowej wysokości,

2) ze źródeł nieujawnionych obejmujące przychody ze źródeł niewskazanych przez podatnika i nieustalonych przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej – w kwocie odpowiadającej nadwyżce wydatku nad przychodami (dochodami) opodatkowanymi lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi, uzyskanymi przed poniesieniem tego wydatku”.

Ustalenie podatku

Ponadto z art. 25d wynika, że podstawę opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych stanowi w roku podatkowym przychód odpowiadający kwocie nadwyżki wydatku nad przychodami (dochodami) opodatkowanymi łub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi. W przypadku wystąpienia w roku podatkowym więcej niż jednej nadwyżki, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów odpowiadających kwocie nadwyżek wydatków nad przychodami (dochodami) opodatkowanymi lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi. Jak zasadnie wskazał organ odwoławczy w art. 25b ust. 3, jak i ust. 4, ustawodawca, definiując przychody opodatkowane i nieopodatkowane, wskazał wprost, iż muszą one pozostawać w dyspozycji podatnika „przed poniesieniem tych wydatków”. Zatem przy ustalaniu wielkości przychodów oraz poczynionych wydatków istotna jest chronologia zdarzeń mających miejsce w trakcie roku badanego, po to, aby przy ustalaniu źródeł pokrycia poszczególnych wydatków uwzględnić jedynie te wielkości przychodów (wraz ze zgromadzonym mieniem), które zostały zebrane przed momentem, gdy został poniesiony wydatek.

Jak ponadto zasadnie wskazał organ odwoławczy, ustalenie zobowiązania podatkowego, w rozpoznawanej sprawie, polega na szczegółowym wyodrębnieniu wydatków (wartości zgromadzonego mienia) w trakcie badanego roku podatkowego i ustaleniu źródeł ich finansowania, przy zastrzeżeniu, że powinny być one uprzednio opodatkowane lub nieopodatkowane, co definiują przepisy art. 25b ust. 3 i ust. 4. Wyszczególnione w ten sposób wielkości wydatków, które nie znajdują pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub też pochodzą ze źródeł nieujawnionych, powinny być następnie zsumowane (art. 25d ww. ustawy), tworząc tym samym element składowy ustalonego zobowiązania podatkowego za badany rok. W sytuacji natomiast, gdy organ podatkowy ustali pojedynczy wydatek, którego poniesienie nie znajduje pokrycia w źródłach przychodów uprzednio opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania, to wówczas ten wydatek stanowi podstawę opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, pomimo tego, że zakresem badania został objęty cały rok podatkowy.

Może Pan zostać obciążony zryczałtowanym podatkiem dochodowy na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 75% dochodu.

Nadto za czyn  polegający na uchylaniu się od obowiązku podatkowego przez nieujawnienie źródła przychodów, podatnika spotykają dwie sankcje – wyższy od wymierzonego na ogólnych zasadach podatek i kara za przestępstwo skarbowe albo wykroczenie skarbowe, orzekana przez sąd na podstawie art. 54 Kodeksu postępowania karnego.

Strona w postępowaniu podatkowym

Zgodnie z przepisem art. 133 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa stroną w postępowaniu podatkowym jest podatnik, płatnik, inkasent lub ich następca prawny, a także osoby trzecie, o których mowa w art. 110–117a, które z uwagi na swój interes prawny żądają czynności organu podatkowego, do której czynność organu podatkowego się odnosi lub której interesu prawnego działanie organu podatkowego dotyczy.

Małżonkowie są jedną stroną postępowania wówczas, gdy na podstawie odrębnych przepisów są wspólnie opodatkowani.

Odpowiedzialność małżonków

W przypadku podatku od nieujawnionych źródeł przychodu jest on wymierzany w sposób zryczałtowany. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy „od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 75% dochodu”.

Dochody nieujawnione a wspólne opodatkowanie

W zakresie tych dochodów (przychodów) przepisy ustawy nie przewidują możliwości wspólnego opodatkowania. Nawet jeśli za dany rok – za który organ podatkowy dąży do ustalenia zryczałtowanego podatku od dochodów z nieujawnionych źródeł – małżonkowie opodatkowani były łącznie, to wspólne opodatkowanie nie dotyczy dochodów z nieujawnionych źródeł. W tym przypadku każdy z podatników odpowiada odrębnie. Podatek zostanie nałożony na Pana, Pana żona może być współodpowiedzialna.

Zgodnie z ustawą Ordynacja podatkowa:

„Art. 110. [Odpowiedzialność podatkowa rozwiedzionego małżonka]

§ 1. Rozwiedziony małżonek podatnika odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z byłym małżonkiem za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań podatkowych powstałych w czasie trwania wspólności majątkowej, jednakże tylko do wysokości wartości przypadającego mu udziału w majątku wspólnym.

§ 2. Odpowiedzialność, o której mowa w § 1, nie obejmuje:

1) niepobranych należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1;

2) odsetek za zwłokę oraz kosztów egzekucyjnych powstałych po dniu uprawomocnienia się orzeczenia o rozwodzie.

§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie unieważnienia małżeństwa oraz separacji”.

Szantaż po rozwodzie

Szantaż jest przestępstwem. Zgodnie z przepisami Kodeksu karnego:

„Art. 115. Groźba bezprawna

§ 12. Groźbą bezprawną jest zarówno groźba, o której mowa w art. 190 groźba karalna, jak i groźba spowodowania postępowania karnego lub innego postępowania, w którym może zostać nałożona administracyjna kara pieniężna, jak również rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej; nie stanowi groźby zapowiedź spowodowania postępowania karnego lub innego postępowania, w którym może zostać nałożona administracyjna kara pieniężna, jeżeli ma ona jedynie na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem lub zachowaniem zagrożonym administracyjną karą pieniężną”.

Jeśli żona będzie Pana szantażować, Pan może zgłosić popełnienie przez nią przestępstwa.