Naprawa protez zębowych w formie działalności nierejestrowanej

Działalność nierejestrowana technika dentystycznego

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy – Prawo przedsiębiorców nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r., poz. 2177 oraz z 2019 r., poz. 1564), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.

Chciałby Pan taką nierejestrowaną działalnością prowadzić. Jednak wymieniona ustawa stawia dwa dodatkowe warunki, tj. nie może to być działalność objęta koncesją, zezwoleniem lub reglamentacją oraz konkretny przepis nie może wskazywać, że dana usługa jest wyłącznie działalnością gospodarczą.

Prowadzenie pracowni techniczno-dentystycznej – warunki

Pierwszy warunek jest spełniony, ponieważ świadczenie usług protetycznych nie wymaga koncesji, zezwolenia czy wpisu do działalności reglamentowanej Jest również spełniony drugi warunek. Wciąż aktualny w obecnym stanie prawnym jest dekret o wykonywaniu czynności techniczno-dentystycznych. W myśl art. 2 ust. 1 – technicy dentystyczni mogą wykonywać roboty techniczno-dentystyczne w pracowniach techniczno-dentystycznych lekarzy dentystów lub utrzymywać własne pracownie dla wykonywania w nich tych robót na zamówienie lekarzy-dentystów. Stykanie się z pacjentami w związku z wykonywaniem tych robót jest technikom dentystycznym wzbronione.

Art. 10 dekretu – uprawnieni technicy dentystyczni oraz technicy dentystyczni, jeśli posiadają własne pracownie, powinni je prowadzić pod własnym i faktycznym kierownictwem.

Uprawniony technik dentystyczny może – oprócz wykonywania robót techniczno-dentystycznych – wykonywać zabiegi na poszczególnych zębach, wchodzące w zakres czynności, jakich potrzeba do sporządzenia zębów sztucznych, koron, mostków i plomb, z wyjątkiem leczenia chorób jamy ustnej (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 15 maja 1951 r. w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień uprawnionych techników dentystycznych).

Żaden z wyżej wymienionych aktów nie określa, że świadczenie usług protetycznych stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu Prawa przedsiębiorców. W związku z powyższym w mojej ocenie usługi napraw protez zębowych mogą być wykonywane w formie działalności nierejestrowanej.

Proteza zębowa jako wyrób medyczny

Z przepisów dekretu wynika, że prace, takie jak dokonywanie napraw przez technika, można przeprowadzać na zlecenie lekarza, a nie pacjenta. Proteza stanowi wyrób medyczny. Zgodnie z ustawą z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych wyrób wykonany na zamówienie jest to wyrób medyczny, wyposażenie wyrobu medycznego lub aktywny wyrób medyczny do implantacji, wykonany lub wykonane zgodnie z pisemnym przepisem lekarza lub, w przypadku wyrobu medycznego i wyposażenia wyrobu medycznego, innej osoby na podstawie posiadanych przez nią kwalifikacji zawodowych, w którym podano na odpowiedzialność lekarza lub tej osoby właściwości projektu, przeznaczony lub przeznaczone do wyłącznego stosowania u określonego pacjenta i niebędący lub niebędące wyrobem produkowanym seryjnie, wymagającym dostosowania do szczególnych wymagań lekarza lub innego profesjonalnego użytkownika.