Prawo do zakupu mieszkania we Francji

Nabycie nieruchomości znajdującej się we Francji

Zarówno Polska, jak i Francja są w UE. W związku z tym nie ma ograniczeń co do możliwości posiadania rachunków w innym kraju lub dokonywania przelewów między różnymi krajami. Kiedyś niezębne było zezwolenie dewizowe – ale obecnie nic takiego nie istnieje. Także bez kłopotów może Pani dokonać płatności z rachunku dolarowego w Polsce na rachunek osoby trzeciej we Francji.

Jak umówi się Pani na cenę w USD, to zapłaci Pani w USD. Ale możliwe, że cena będzie ustalana w euro. Wtedy konieczne będzie ustalenie w umowie, że Pani zapłaci w USD i po jakim kursie następować będzie przeliczenie na euro. Pozwoli to na uniknięcie nieporozumień co do zapłaty ceny. Uregulowanie zapłaty w Pani przypadku (formalnie jest Pani we Francji cudzoziemcem) powinno nastąpić przelewem w systemie SWIFT. SWIFT jest transferem funduszy między bankami w dwóch dowolnych krajach świata. Nadawca upoważnia swój bank do transferu pewnej sumy ze swojego konta na konto odbiorcy w innym kraju. Podaje w tym celu numer SWIFT banku odbiorcy i numer konta w nim. Musi też wybrać walutę w jakiej dokonany zostanie transfer. Przekaz idzie jednak przez szereg uczestniczących w nim niekompatybilnych ze sobą ogniw, z których każde stara się uszczknąć dla siebie kawałek tortu.

Kupno mieszkania we Francji a podatki

W Polsce z tytułu dokonanego zakupu nie ponosi Pani żadnych kosztów, opłat i podatków w chwili dokonywania zakupów.

Aby kupić mieszkanie we Francji, zasadniczo nie trzeba tam mieszkać – wystarczy, że ma się miejsce zamieszkania na terenie UE. Osoba mieszkająca na terenie UE może nabyć nieruchomość we Francji na takich samych zasadach jak obywatel tego kraju.

W zakresie nabywania mieszkań cudzoziemcy we Francji maja takie sama prawa jak Francuzi.

My, Polacy, mamy prawo kupić we Francji mieszkanie dla siebie bez żadnych ograniczeń.

Umowa kupna–sprzedaży mieszkania musi mieć formę aktu notarialnego. Sporządzony jest on przez notariusza we Francji lub w innym kraju (ale musi odpowiadać pod względem formalnym przepisom francuskim – musi być odpowiednikiem francuskiego aktu notarialnego).

Jak odbywa się zakup przez Polaka nieruchomości położonej we Francji

W praktyce sprzedaż nieruchomości odbywa się w dwóch etapach.

Pierwszy etap to sporządzenie promesy sprzedaży (u nas nosi to nazwę umowy przedwstępnej). Jest to umowa, na której mocy jedna strona zobowiązuje się do sprzedaży, a druga do zakupu nieruchomości.

Sporządzenie aktu notarialnego związane jest z opłatami na rzecz notariusza, których wysokość zależy od wartości transakcji – 1–3% (tak jak w Polsce). Często zdarzają się sytuacje, że umowę przygotowuje notariusz jednej strony. a przy zawarciu jest także notariusz drugiej strony – sytuacja ta nie powoduje zwiększenia wysokości honorarium.

Sprzedaż nieruchomości wiąże się także z zapłatą podatku, który określany jest jako opłaty rejestracyjne (droits d'enregistrement):

• na rzecz departamentu, której wysokość jest uzależniona od natury i miejsca położenia nieruchomości,
• opłata na rzecz gminy,
• opłata na rzecz państwa.

Podatek od przeniesienia własności: podobny do polskiego podatku od czynności cywilnoprawnych. VAT jest płacony za nowo wybudowane obiekty. Zakup istniejącej nieruchomości, starszej niż 5 lat nie podlega opodatkowaniu VAT-em. Podstawę opodatkowania stanowi cena podana w akcie notarialnym. Obowiązek zapłaty należnych podatków związanych z transakcją ciąży na nabywcy.

Cena zakupu nieruchomości ustalana jest między stronami transakcji. Ale z uwagi na proceder prania pieniędzy – wartość nieruchomości zostanie sprawdzona przez odpowiednie organy francuskie.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
2. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350