Pomówienie o zakłócanie ciszy i dewastację drzwi, jak odpowiedzieć na bezpodstawną skargę z administracji?

Jak zareagować na bezpodstawne zarzuty ze strony administracji osiedla?

W odpowiedzi na skargę dokładnie musi Pani zawrzeć to, co opisała Pani nam, czyli wskazać, że:

a) otrzymana skarga jest dla Pani ogromnym zaskoczeniem, gdyż opisane w treści pisma zakłócenia nigdy nie miały miejsca;

b) w Pani miejscu zamieszkania nie miały miejsca żadne interwencje Policji, które potwierdzałyby, że przedstawiony opis zdarzeń jest prawdziwy;

c) nigdy nie doszło z Pani strony ani ze strony osób, które przychodzą w odwiedziny do zdewastowania drzwi wejściowych – tutaj musi Pani zaznaczyć, że w klatce schodowej zamontowany jest monitoring, a zatem łatwo jest ustalić osoby, które dopuściły się zniszczeń.

Pomówienie jako przestępstwo – co mówi Kodeks karny?

Proszę również wskazać, że te negatywne doniesienia na Pani temat traktuje Pani jako pomówienie i naruszenie Pani dóbr osobistych. W tym zakresie warto przytoczyć poniższe regulacje prawne. Zgodnie z art. 212 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (K.k.): Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Nadto jeżeli sprawca dopuszcza się tego czynu za pomocą środków masowego komunikowania, to podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Co ważne, ściganie takiego przestępstwa następuje z oskarżenia prywatnego, co oznacza, że w przypadku tego przestępstwa musiałaby Pani skierować prywatny akt oskarżenia do sądu przeciwko osobom, które doprowadziły do wystosowania wobec Pani skargi oraz wskazać dowody, które potwierdzają popełnienie przez te osoby przestępstwa, np. skarga, którą Pani otrzymała, informacja z Komendy Policji, z której wynika, że nie dochodziło do żadnych sytuacji opisanych w treści skargi. Istnieje również możliwość zgłoszenia ustnej lub pisemnej skargi w tym przedmiocie Policji, która w razie potrzeby zabezpiecza dowody i przesyła skargę do właściwego sądu.

Ochrona dóbr osobistych i możliwe roszczenia cywilne

Oprócz wskazanej drogi postępowania karnego, warto w treści pisma wskazać, że uznaje Pani te twierdzenia jako naruszające Pani dobra osobiste. Zgodnie z art. 23 Kodeksu cywilnego (K.c.): Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. Katalog dóbr osobistych ma charakter otwarty, co oznacza, że przepis nie wymienia ich kompleksowo, a nadto pojęcie to należy rozumieć bardzo szeroko. W sytuacji przez Panią opisanej należy rozważyć, czy informacje wskazane w skardze nie naruszają Pani dóbr osobistych w postaci np. czci, dobrego imienia. Jeśli wymienione dobra osobiste są zagrożone, to przysługuje Pani żądanie zaniechania takiego zachowania (czyli. żądanie zaniechania dalszego naruszania Pani dóbr osobistych), chyba że nie jest ono bezprawne. W przypadku kiedy stwierdzone zostanie naruszenie dobra osobistego, może Pani żądać czynności polegających na usunięciu skutków takiego zachowania np. pisemnych przeprosin Pani lub też zadośćuczynienia pieniężnego albo zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
2. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93