Wyrównanie dodatku stażowego w trakcie zatrudnienia

Wyrównanie dodatku stażowego do 3 lat wstecz

Proszę skupić się na wyjaśnieniach prawnych, a co do przeliczeń – oczywiście proszę jeszcze raz przeliczyć 3 lata wstecz wobec każdego pracownika.

Pracownik ma prawo do wyrównania dodatku stażowego za okres, który nie uległ jeszcze przedawnieniu, czyli za okres 3 lat od dnia, w którym roszczenie pracownika o wypłatę świadczenia za długoletnią pracę stało się wymagalne (stosownie do art. 291 § 1 Kodeksu pracy). Mowa zatem o dniu, w którym dodatek stażowy powinien być wypłacony w prawidłowej wysokości, uwzględniającej okres udokumentowany z opóźnieniem. Wyrównanie dodatku liczymy jednak osobno dla każdego miesiąca.

W tym miejscu wskazuję, że w doktrynie spotykany jest także inny, ale niszowy pogląd, że zatrudniony ma prawo do wyższego dodatku stażowego dopiero od momentu faktycznego udokumentowania dłuższego stażu pracy. Należy jednak uznać ten pogląd za nieprawidłowy (nie bez powodu jest niszowy). Odbieranie bowiem pracownikowi możliwości występowania z roszczeniem o wyrównanie dodatku stażowego tylko z tego powodu, że nie przedstawił on wcześniej dokumentów, które mają wpływ na wysokość tegoż świadczenia, byłoby wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, a to dlatego, że częstokroć brak przedłożenia dokumentów w odpowiednim czasie jest zupełnie niezawiniony przez pracownika.

A zatem w opisanych przypadkach, gdy pracownik w marcu 2018 r. doniósł dokumenty, to wyrównanie należało się za okres 3 lat wstecz, czyli  od marca 2015 do ostatniego dnia lutego 2018 r. Gdy pracownik doniósł dokumenty w marcu 2021 r. – to wyrównanie należy się za okres od marca 2018 do ostatniego dnia lutego 2021 r.

Proszę pamiętać, że wyrównanie należy obliczyć odrębnie dla każdego miesiąca, w którym powinien być wypłacony wyższy dodatek, według stawek wynagrodzenia, które obowiązywały w danym miesiącu.

Prawo pracownika do wyrównania dodatku stażowego

Co do prawa zatrudnionego do otrzymania wyrównania w przypadku późniejszego dokumentowania swoich uprawnień wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 29 czerwca 2005 r., II PK 339/04, OSNP 2008, nr 6, poz. 62. I tak, zgodnie ze stanowiskiem Sądu „[...] Nieuzyskanie przez pracodawcę wiadomości o przysługującym pracownikowi z mocy prawa prawie może – w konkretnych okolicznościach – oznaczać tylko tyle, że pracodawcy nie można zarzucić zawinionego niewykonywania zobowiązania zgodnie z przepisami prawa pracy. Brak winy pracodawcy nie unicestwia samego prawa do wyrównania należności. Tak więc pracownikowi przysługuje wyrównanie dodatku stażowego za okres, który nie uległ jeszcze przedawnieniu, czyli za 3 lata od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W przeciwnym przypadku, będzie ono świadczeniem przedawnionym. Podsumowując, późniejsze udokumentowanie przez obecnego lub byłego pracownika jego uprawnień rodzi po stronie pracodawcy obowiązek wyrównania dodatku stażowego za 3 lata wstecz, licząc od dnia przedłożenia dokumentów”.

Pracownikowi przysługuje wyrównanie dodatku stażowego bez jego wniosku (automatycznie), o ile okresy pracy zostały prawidłowo udokumentowane i wówczas wyrównanie dodatku musi obejmować 3 lata wstecz, licząc od dnia przedłożenia nowych dokumentów.