Wezwanie do zapłaty składek przez lekarza weterynarii do izby weterynaryjnej

Składki lekarzy weterynarii

Każdy lekarz weterynarii, będąc członkiem samorządu zawodowego, do którego przynależność jest obowiązkowa, powinien liczyć się z obowiązkiem uiszczania składek korporacyjnych i mieć świadomość skutków prawnych dopuszczenia do zaległości w opłacaniu składek za okres przekraczający ustawową granicę dopuszczalności istnienia tych zaległości, a także że każdy członek samorządu ma możliwość zapoznania się z podjętymi przez samorząd uchwałami, w tym z uchwałą o wysokości składek członkowskich. 

Z przepisów ustawy wynika, że obowiązek opłacania składek członkowskich jest bardzo istotnym obowiązkiem członków samorządu – wprost wynika to z art. 19 pkt 2, jest to jedyny tak konkretny obowiązek wskazany wprost w ustawie. Wynika z prostego faktu – działalność samorządu lekarzy weterynarii i realizacja powierzonych mu zadań publicznych finansowana jest w całości ze składek członkowskich, samorząd nie otrzymuje jakichkolwiek funduszy publicznych na realizację swoich zadań. Stąd też tak dokuczliwa sankcja za uporczywe uchylanie się od obowiązku opłacania składek. PKRLW zauważyło, że w sytuacji, gdy dana osoba nie ma zamiaru wykonywać zawodu lekarza weterynarii, ma możliwość zrzeczenia się tego prawa, co jednocześnie skutkuje skreśleniem z listy członków danej okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej i oczywiście w konsekwencji ustaniem obowiązku opłacania składek członkowskich

Wymaganie regularnego opłacania składki członkowskiej ma charakter wewnętrzny, bowiem wynika z woli wykonywania zawodu lekarza weterynarii i wiążącej się z tym przynależności do izby, jak i zobowiązania się do przestrzegania przepisów, które się z tą przynależnością immanentnie wiążą. 

Utrata prawa wykonywania zawodu

Warunkiem prawnym stwierdzenia utraty prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii oraz skreślenia z rejestru członków właściwej izby nie jest odmowa zastosowania się do wezwania organu samorządu zawodowego do uiszczenia składek członkowskich, które nie musiało być obligatoryjnie doręczone po jednym roku zalegania z uiszczaniem składek, ale odstąpienie od respektowania przez lekarza weterynarii tego zobowiązania przez wyznaczony w art. 6a pkt 5 okres. 

Odstąpienie od tego obowiązku pociąga za sobą przewidziane w art. 6a pkt 5 i art. 18 ust. 1 pkt 5, następstwa, które mają charakter odrębny względem wdrożenia przez właściwy organ izby instrumentów prawnych umożliwiających ściągnięcie nieopłaconych składek członkowskich w drodze ich egzekucji (art. 65). Hipoteza art. 6a pkt 5 i art. 18 ust. 1 pkt 5 odwołuje się do „nieuiszczania” składki członkowskiej przez okres dłuższy niż 1 rok, a zatem odnosi się do przypisywanego członkowi izby zachowania kierunkowego (zaniechania), które nie może być sprowadzone do stanu zaległości wyrażającej się określoną kwotą pieniężną, która może być przez izbę dochodzona, i odnośnie do której można formułować byłoby zarzut, iż w momencie powstania zaległości izba powinna wystąpić do organu egzekucyjnego o jej egzekucję od dłużnika. W odmiennym przypadku ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nieopłaconych składek członkowskich należałoby nadawać postać szczególnej formy jej „uiszczania” w rozumieniu art. 6a pkt 5 i art. 18 ust. 1 pkt 5, co niewątpliwie nie pozostawało celem ustawodawcy.

Nie został Pan skreślony z listy członków ani pozbawiony prawa wykonywania zawodu. Jest Pan zobowiązany do zapłaty zaległych składek.