.
Udzieliliśmy ponad 127,5 tys. porad prawnych i mamy 14 468 opinii Klientów
Zadaj pytanie » Zadaj pytanie »

Uruchomienie sprzedaży na terenie UE przez firmę amerykańską

• Autor: Marcin Sądej

Firma amerykańska, nieposiadająca siedziby poza USA, chciałby uruchomić działalność typu zakup/sprzedaż na terenie Unii Europejskiej. Nie chciałby rejestrować tu działalności, tylko prowadzić ją z USA. Czy taki rodzaj transakcji jest możliwy? Produkty nie opuszczają Unii (np. zakup w Polsce, sprzedaż do Francji).


Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Pomagamy w podobnych sprawach.

Uruchomienie sprzedaży na terenie UE przez firmę amerykańską

Fot. Fotolia

Dwie kategorie podatników – polski rezydent podatkowy oraz nierezydent

Przedstawiony przez Pana problem należy przeanalizować zarówno na gruncie podatku dochodowego, jak i w zakresie podatku VAT. Wprawdzie nie wskazał Pan, czy firma amerykańska to jednoosobowa działalność gospodarcza, czy spółka, jednak w swojej analizie będę opierał się na przepisach ustawy CIT.

 

Podatki dochodowe wyróżniają dwie kategorie podatników – polskich rezydentów podatkowych oraz nierezydentów. Zgodnie z art. 3 ust. 1–2 ustawy CIT podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Są to polscy rezydenci podatkowi. Natomiast podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tych z kolei nazywamy nierezydentami.

 

W świetle art. 3 ust. 3 ustawy CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

Definicja zagranicznego zakładu

Definicja zagranicznego zakładu znajduje się natomiast w art. 4a pkt 11 ustawy CIT. Przepis ten podaje, że „przez zagraniczny zakład rozumie się:

 

a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

 

– chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej”.

Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania

Z uwagi na fakt, iż polskie przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów międzynarodowych, należy również odnieść się do Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r.

 

Zgodnie z art. 6 ust. 1–4 ww. umowy zakład oznacza stałe miejsce, w którym całkowicie lub częściowo wykonuje się działalność gospodarczą przedsiębiorstwa. „Nie stanowią zakładu następujące stałe miejsca działalności gospodarczej używane wyłącznie w jednym lub więcej z niżej wymienionych celów:

 

a) placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów przedsiębiorstwa,

b) zapasy dóbr albo towarów przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania,

c) zapasy dóbr albo towarów przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

d) stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów dla przedsiębiorstwa albo w celu uzyskiwania informacji,

e) stałe placówki utrzymywane dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, dla badań naukowych lub dla podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze, prowadzonej dla przedsiębiorstwa”.

 

Jeżeli osoba działa w Polsce dla przedsiębiorstwa z USA, to uważa się, iż w Polsce istnieje zakład wtedy, kiedy osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo w tym Państwie zwykle wykonuje, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr i towarów.

 

W świetle przedstawionych definicji (zarówno zawartych w polskiej ustawie, jak i w umowie międzynarodowej) wskazać należy, że jeżeli przedsiębiorca z USA prowadzi na terenie Polski działalność w postaci sprzedaży towarów lub świadczenia usług (czyli wykonuje działalność gospodarczą), to przyjmuje się, że przedsiębiorca z USA prowadzi na terenie Polski zakład zagraniczny. Wyłącznie przypadki, gdyby przedsiębiorca zagraniczny tylko kupował dobra i towarów na terenie RP (bez ich dalszej odsprzedaży z terenów RP), wyłączają uznanie, że mamy do czynienia z zakładem.

Gdzie powinny być opodatkowane zyski z przedsiębiorstwa z USA?

W świetle art. 8 ust. 1 ww. umowy zyski z przedsiębiorstwa z USA powinny być opodatkowane tylko w USA, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w Polsce przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Skutkiem tego przepisu jest opodatkowanie w Polsce zysków wypracowanych przez amerykański zakład znajdujący się w Polsce. W rezultacie jeżeli amerykańska firma kupuje i jednocześnie sprzedaje z Polski towary, to taka sprzedaż rodzi dochód podatkowy, który jest opodatkowany w Polsce wyłącznie w zakresie działalności zakładu.

 

Podsumowując powyższe, wskazać wyraźnie należy, iż prowadzenie sprzedaży z terytorium RP przez przedsiębiorstwo z USA powoduje uznanie na gruncie prawa podatkowego, iż w Polsce znajduje się zagraniczny zakład tego przedsiębiorstwa. Zyski wypracowane przez ten zakład podlegają opodatkowaniu w Polsce, ponieważ w Polsce zostały osiągnięte.

Oddział zagranicznego przedsiębiorcy znajdujący się w Polsce

Trzeba mieć na uwadze, że utworzenie w Polsce zakładu nie oznacza powstania nowego podatnika. Jest nim podmiot z USA posiadający tutaj zakład, i to on musi wykonać wszelkie czynności związane z rejestracją i składaniem deklaracji. W konsekwencji przedsiębiorca posiadający w Polsce zakład musi zarejestrować się w urzędzie skarbowym (druk NIP-2) i składać przed polskim fiskusem zeznania podatkowe oraz rozliczać podatki.

 

Znajdujący się w Polsce oddział zagranicznego przedsiębiorcy nie stanowi więc odrębnego podmiotu podatkowego w stosunku do spółki macierzystej z USA, lecz jest jedynie organizacyjnie i majątkowo wyodrębnioną częścią tego przedsiębiorcy.

 

Obecnie kwestie prowadzenia działalności przez zagranicznych przedsiębiorców poprzez położony w Polsce zakład (który w tej ustawie jest określony jako oddział) reguluje ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 2 ww. ustawy osoby zagraniczne mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w ustawie.

 

Osoby zagraniczne będące przedsiębiorcami mogą tworzyć w Rzeczypospolitej Polskiej oddziały, przedstawicielstwa lub czasowo oferować lub świadczyć usługę, na zasadach określonych w ustawie.

 

W świetle art. 14 ust. 2 ustawy przedsiębiorcy zagraniczni mogą, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jak już wskazano, polsko-amerykańska umowa międzynarodowa dopuszcza możliwość tworzenia zakładów w drugim państwie.

 

Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział jest obowiązany ustanowić osobę upoważnioną w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego.

 

Przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Do czego obowiązany jest przedsiębiorca zagraniczny?

Niezależnie od obowiązków określonych w przepisach o Krajowym Rejestrze Sądowym przedsiębiorca zagraniczny jest obowiązany:

 

  1. jeżeli działa na podstawie aktu założycielskiego, umowy lub statutu – złożyć ich odpisy do akt rejestrowych oddziału wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski; w przypadku gdy przedsiębiorca zagraniczny utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej więcej niż jeden oddział, złożenie tych dokumentów może nastąpić w aktach jednego z oddziałów, z tym że w aktach rejestrowych pozostałych oddziałów należy złożyć kopie tych dokumentów oraz wskazać ten oddział, w którego aktach złożono oryginały tych dokumentów, wraz z oznaczeniem sądu, w którym znajdują się akta, i numeru oddziału w rejestrze;
  2. jeżeli istnieje lub wykonuje działalność na podstawie wpisu do rejestru – złożyć do akt rejestrowych oddziału odpis z tego rejestru wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski; w przypadku gdy przedsiębiorca zagraniczny utworzył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej więcej niż jeden oddział, złożenie tych dokumentów może nastąpić w aktach jednego z oddziałów, z tym że w aktach rejestrowych pozostałych oddziałów należy złożyć kopie tych dokumentów oraz wskazać ten oddział, w którego aktach złożono oryginały tych dokumentów, wraz z oznaczeniem sądu, w którym znajdują się akta, i numeru oddziału w rejestrze.

 

Przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany:

 

  1. używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”;
  2. prowadzić dla oddziału oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości;
  3. zgłaszać ministrowi wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego, w terminie 14 dni od dnia ich wystąpienia.

Czynności, których wykonywanie na terenie RP powoduje powstanie obowiązku rozliczenia podatku VAT

Analogicznie wygląda sprawa na gruncie ustawy VAT. W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

 

Ponadto ustawa VAT przewiduje katalog czynności, których wykonywanie na terenie RP powoduje powstanie obowiązku rozliczenia podatku VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT opodatkowaniu podlegają:

 

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

 

Jak natomiast stanowi art. 96 ust. 1 ustawy VAT „podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne (VAT-R)”.

Konieczność rejestracji do celów polskiego VAT-u

W konsekwencji jeżeli jakikolwiek przedsiębiorca (niezależnie czy z kraju, czy z zagranicy) będzie chciał dokonać którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 5 ustawy, to jest on zobowiązany do zarejestrowania się w Polsce jako podatnik VAT. W konsekwencji sprzedaż towarów w Polsce, sprzedaż z Polski do innych krajów UE czy eksport lub import towaru dokonany na terenie RP powoduje konieczność rejestracji do celów polskiego VAT-u.

Obowiązek ustanowienia w Polsce przedstawiciela podatkowego

Nie jest to jednak jedyny obowiązek przedsiębiorcy zagranicznego bowiem oprócz konieczności rejestracji dla celów podatku VAT taki przedsiębiorca ma jeszcze obowiązek ustanowienia w Polsce swojego przedstawiciela podatkowego, który składa w jego imieniu deklaracje podatkowe, prowadzi stosowną ewidencję oraz odpowiada solidarnie za podatek VAT.

 

Jak bowiem stanowi art. 18a ust. 1 ustawy VAT podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1, nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, jest obowiązany ustanowić przedstawiciela podatkowego.

 

Zgodnie z art. 18b ustawy „przedstawicielem podatkowym może być osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:

 

1) posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju;

2) jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, 

3) przez ostatnie 24 miesiące nie zalegała z wpłatami poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczającymi odrębnie w każdym podatku odpowiednio 3% kwoty należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość;

4) przez ostatnie 24 miesiące osoba fizyczna będąca podatnikiem, a w przypadku podatników niebędących osobami fizycznymi – osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, członkiem władz zarządzających, głównym księgowym, nie została prawomocnie skazana na podstawie Kodeksu karnego skarbowego”.

 

„Przedstawiciela podatkowego ustanawia się w drodze pisemnej umowy, która powinna zawierać:

 

1) nazwy stron umowy oraz ich adresy i dane identyfikacyjne na potrzeby odpowiednio podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze;

2) adres, pod którym będzie prowadzona i przechowywana dokumentacja na potrzeby podatku;

3) oświadczenie podmiotu, który jest ustanawiany przedstawicielem podatkowym, o spełnieniu warunków;

4) zakres upoważnienia”.

Obowiązki przedstawiciela podatkowego

Brzmienie art. 18c ustawy VAT wskazuje, że „przedstawiciel podatkowy wykonuje w imieniu i na rzecz podatnika, dla którego został ustanowiony:

 

1) obowiązki tego podatnika w zakresie rozliczania podatku, w tym w zakresie sporządzania deklaracji podatkowych, informacji podsumowujących, a także w zakresie prowadzenia i przechowywania dokumentacji, w tym ewidencji, na potrzeby podatku;

2) inne czynności wynikające z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli został do tego upoważniony w umowie”.

 

Przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe, które przedstawiciel podatkowy rozlicza w imieniu i na rzecz tego podatnika. Oznacza to, że jeżeli zagraniczny przedsiębiorca nie zapłaci należnego podatku VAT, to polski urząd skarbowy może ten podatek egzekwować od polskiego przedstawiciela podatkowego.

 

Mając na uwadze powyższe rozważania, podkreślić należy, że w obowiązującym stanie prawnym, zarówno na gruncie ustawy VAT, jak i CIT, nie ma możliwości wykonywania działalności gospodarczej (rozumianej jako sprzedaż z Polski w dowolne miejsce) z terytorium RP przez zagraniczne przedsiębiorstwo bez rejestracji i bez opłacania podatków w Polsce.

 

Przesyłam jeszcze przydatny link:

 

https://www.biznes.gov.pl/pl/firma/cudzoziemcy/chce-prowadzic-biznes-w-polsce/zasady-prowadzenia-dzialalnosci-gospodarczej-w-polsce-przez-cudzoziemcow/oddzial-i-przedstawicielstwo-firmy-w-polsce

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając  formularz poniżej  ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.

Zapytaj prawnika - porady prawne online

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny

O autorze: Marcin Sądej

Prawnik, absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, ukończone studia podyplomowe z zakresu Przeciwdziałania Przestępczości Gospodarczej i Skarbowej oraz z zakresu Rachunkowości i Rewizji Finansowej. Współpracuje z kancelariami doradców podatkowych oraz biurami rachunkowymi. Na co dzień zajmuje się obsługą prawną spółek handlowych. Publikuje artykuły o tematyce podatkowej. Udziela porad z zakresu prawa podatkowego, handlowego oraz cywilnego.


.
Porad przez Internet udzielają
prawnicy z dużym doświadczeniem.

Zapytaj prawnika

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny
Szukamy ambitnego prawnika »

spadek.info

prawo-budowlane.info

odpowiedziprawne.pl

Paragraf jako alternatywne logo serwisu