
Uchwała zmieniająca sposób zarządzania we wspólnocie mieszkaniowej• Autor: Radca prawny Tomasz Krupiński |
Jestem członkiem dużej wspólnoty mieszkaniowej. Decyzją zarządu doszło do głosowania nad zmianą sposobu zarządzania z wybranego na powierzony. Czy w przypadku uchwały zmieniającej sposób zarządzania – protokółowanej przez notariusza na zebraniu – dopuszczalne jest późniejsze zbieranie głosów (w trybie mieszanym) już bez obecności notariusza? Czy ma to być uwidocznione w akcie notarialnym, a jeżeli tak, to w jaki sposób? Na zebraniu wspólnoty z udziałem notariusza zebrano ok. 10% głosów przeciw i ok. 20% za. Zaś w trybie zbierania indywidualnego (bez udziału notariusza) zebrano dodatkowo około 10% głosów. „Dziwnym” zbiegiem okoliczności wszystkie głosy zebrane indywidualnie były „za”, czyli po myśli zbierających (zarządu). Ponieważ wszystko wskazuje na to, że nie będzie wymaganej większości głosów (za lub przeciw), zarząd wspólnoty ma zamiar wystąpić do sądu o zgodę na podjęcie decyzji samodzielnej przez zarząd (przekraczającej jego zwykłe uprawnienia). |
![]() |
Ustalenie sposobu zarządzania nieruchomością wspólnąNa samym początku należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (u.w.l.):
„1. Właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej. 2. W razie sukcesywnego wyodrębniania lokali przyjęty przez dotychczasowych współwłaścicieli sposób zarządu nieruchomością wspólną odnosi skutek także do każdego kolejnego nabywcy lokalu. 2a. Zmiana ustalonego w trybie ust. 1 sposobu zarządu nieruchomością wspólną może nastąpić na podstawie uchwały właścicieli lokali zaprotokołowanej przez notariusza. Uchwała ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. 3. Jeżeli sposobu zarządu nie określono w umowie, o której mowa w ust. 1, lub w uchwale zaprotokołowanej przez notariusza, obowiązują zasady określone w niniejszym rozdziale.”
Jak więc z tego wynika, ustawa o własności lokali pozostawia dużą swobodę współwłaścicielom nieruchomości (właścicielom lokali) w kształtowaniu zasad zarządu umownego. Przykładowo jedynie, w art. 18 ust. 1 in fine u.w.l. ustawodawca wskazał, że zarząd nieruchomością wspólną może zostać powierzony osobie fizycznej lub prawnej (zarządcy). Zarządcą umownym może być zarówno właściciel lokalu, jak i osoba spoza grona właścicieli. Zakres czynności które w imieniu wspólnoty mieszkaniowej może podejmować zarządcaZakres czynności, które w imieniu wspólnoty mieszkaniowej może podejmować zarządca, pozostawiono swobodnemu uznaniu właścicieli. Jeżeli właściciele lokali nie określili w umowie lub w uchwale (zmieniającej umowę), o której mowa w art. 18 ust. 2a u.w.l., jakie czynności przekraczające zwykły zarząd może podejmować zarządca, przyjmuje się, że jest on uprawniony do podejmowania jedynie czynności zwykłego zarządu (por. art. 33 w zw. z art. 21 ust. 1 u.w.l.). Oznacza to, że może on jedynie kierować sprawami wspólnoty i reprezentować ją na zewnątrz oraz w stosunkach między wspólnotą a poszczególnymi właścicielami lokali.
Zmiana sposobu zarządu może więc nastąpić, jeżeli dojdzie do zawarcia umowy z udziałem wszystkich właścicieli, w formie aktu notarialnego, o powołaniu zarządcy, zaś brak umowy, w przypadku nieruchomości o liczbie lokali samodzielnych większej niż siedem (por. art. 19 u.w.l.), rodzi obowiązek powołania zarządu wspólnoty jako organu – jednoosobowego lub wieloosobowego (art. 20 i nast. u.w.l.).
Ograniczenie treści umowy jedynie do powołania zarządcy – osoby fizycznej lub prawnej – powoduje, że taki zarządca dysponuje jedynie uprawnieniami z zakresu zwykłego zarządu. Zatem takimi, jakimi dysponuje zarząd wspólnoty mieszkaniowej. Od tego też momentu stosuje się – w zakresie materialnoprawnym – wprost przepisy ustawy o własności lokali, w tym przede wszystkim unormowania art. 12-17 u.w.l., a w zakresie podejmowania czynności zarządzania – art. 20 i nast. u.w.l. (odpowiednie przepisy o zarządzie z tej ustawy). Zmiana sposobu zarządzania nieruchomością wspólnąTak więc zmiana wprowadzonego zarządzania wybranego może nastąpić bądź w drodze umowy, w formie aktu notarialnego, wszystkich właścicieli lokali (wyodrębnionych i niewyodrębnionych), bądź na podstawie uchwały właścicieli lokali, zaprotokołowanej przez notariusza (art. 18 ust. 2a u.w.l.). W tym ostatnim przypadku, jeżeli sposób dokonywania zmiany nie jest określony w dotychczasowej umowie (przede wszystkim co do tego, czy zmiana wymaga zgody wszystkich, czy tylko większości, i jak liczonej), na podstawie art. 33 u.w.l. znajdą zastosowanie do podejmowania uchwał zasady wyrażone w art. 23 u.w.l.
Jeżeli dotychczasowe zarządzanie wspólną nieruchomością odbywało się w reżimie ustawowym (na podstawie unormowań ustawy o własności lokali lub według przepisów Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego), do wprowadzenia umownego reżimu zarządzania potrzebna jest umowa notarialna zawarta przez wszystkich właścicieli lokali i dotychczasowego właściciela lokali niewyodrębnionych (art. 18 ust. 1 u.w.l.) (por. Roman Dziczek, „Zarządzanie nieruchomościami lokalowymi przez spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe i właścicieli lokali” LexisNexis 2014 – monografia).
Zdaje się to potwierdzać Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 21 stycznia 2009 r. (III CZP 129/08), który w uzasadnieniu stwierdził, że zgodnie z art. 18 ust. 1 u.w.l., właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej. Umowa w formie aktu notarialnego zawierana jest pomiędzy właścicielami lokali, a nie pomiędzy nimi i zarządcą. Określenie sposobu zarządu może polegać na tym, że właściciele będą sprawować zarząd bezpośrednio, mogą powierzyć sprawowanie zarządu zarządcy albo ustanowią organ w postaci zarządu, który będzie zarządzał nieruchomością lub zleci to wybranemu zarządcy. Jeżeli zatem właściciele w umowie postanowili, że powierzą zarząd zarządcy, to tak właśnie określili sposób zarządu.
W Państwa przypadku w umowie stwierdziliście Państwo, że powołacie zarząd jako organ, który obecnie chce zmienić sposób zarządu na zarząd powierzony.
Wracając do sprawy, sąd stwierdził, że przy ustanawianiu odrębnej własności poszczególnych lokali w nieruchomości, której dotyczy sprawa, w umowach zawartych w formie aktu notarialnego postanowiono, że zarząd zostanie powierzony komunalnej jednostce organizacyjnej. Sposób zarządu nieruchomością wspólną został już zatem określony, nie ma więc potrzeby dokonywania tego ponownie po wejściu w życie ustawy (u Państwa również sposób zarządu został ustalony). Właściciele lokali mogą oczywiście zmienić sposób ustalonego zarządu, co wymaga podjęcia uchwały zaprotokołowanej przez notariusza (art. 18 ust. 2a). Zmiana osoby zarządcy nie jest określeniem sposobu zarządu, nie wymaga zatem umowy właścicieli zawartej w formie aktu notarialnego (art. 18 ust. 1). Niezależnie od tego, konieczność zawierania takiej umowy przy każdej zmianie podmiotu zarządzającego, zwłaszcza w dużych wspólnotach, liczących wielu właścicieli, byłaby bardzo uciążliwa, a nierzadko zawarcie takiej umowy byłoby w ogóle niemożliwe. Zmiana osoby zarządcy nie jest co prawda zmianą sposobu zarządu, biorąc jednak pod uwagę, że podmiot zarządzający podlega wpisowi do księgi wieczystej w dziale III, trzeba uznać, iż wymaga podjęcia uchwały zaprotokołowanej przez notariusza i w tym wypadku znajduje zastosowanie art. 18 ust. 2a. Zmiana zarządcy nieruchomości wspólnejW konsekwencji należy uznać, że komunalna jednostka organizacyjna, sprawująca zarząd nieruchomością wspólną w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, może po tym dniu nadal zarządzać nieruchomością. Zmiana zarządcy wymaga podjęcia uchwały właścicieli lokali zaprotokołowanej przez notariusza.
Moim więc zdaniem, jak wynika z powyższego jeżeli wcześniej u Państwa istniał ustawowy sposób zarządu, to do jego zmiany potrzebna byłaby umowa, a nie uchwała. Jeżeli zaś istniała umowa w formie aktu notarialnego, to do jej zmiany konieczna byłaby uchwała.
Pomijając jednak kwestię, czy ma to być uchwała lub umowa (kwestie sporne zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie), tak czy inaczej umowa powinna być zawarta w formie aktu notarialnego albo uchwała powinna być zaprotokołowana przez notariusza.
Tak czy inaczej właściciele lokali podejmują decyzje dotyczące zarządu nieruchomością wspólną w formie uchwał stanowiących kolegialne oświadczenia woli złożone w sposób określony w art. 23 ustawy o własności lokali, tj. na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd. Uchwała może być wynikiem głosów oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego ich zbierania. W głosowaniu muszą brać udział wszyscy właściciele. To sprawia, że omawiane uchwały nie są uchwałami „walnego zgromadzenia” właścicieli lokali, lecz ogółu właścicieli i w przypadku uchwalania uchwał we wspólnocie mieszkaniowej nie ma zastosowania pojęcie kworum w odniesieniu do zebrania właścicieli lokali – jeśli na zebranie nie przybędzie wystarczająca liczba członków wspólnoty, głosy można „dozbierać” w drodze indywidualnego zbierania głosów, jednak za wyjątkiem uchwał wymagających protokołowania przez notariusza, o czym była mowa powyżej.
Odpowiadając więc na pytanie: zarząd przy zmianie sposoby zarządu na tzw. zarząd powierzony osobie fizycznej lub prawnej nie może uzyskać zgody na taką zmianę w drodze indywidualnego zbierania głosów bez obecności notariusza. Teoretycznie notariusz może zadeklarować wolę uczestniczenia przy zbieraniu głosów, jednak podjęcie uchwały zgodnie z art. 18 ust. 2a u.w.l. nie wymaga jednomyślności, a jedynie większości, bowiem brak jest wówczas konieczności wyrażenia zgody na zmianę przez wszystkich właścicieli lokali, skoro przepisy ustawy nie przewidują w tej sprawie jednomyślności. Wobec braku odmiennych uregulowań w tym zakresie należy uznać, że mogła być ona podjęta większością głosów właścicieli lokali, zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy. W związku z tym, że za uchwałą oddano ok. 20% głosów, należy uznać, że uchwała ta została podjęta prawidłowo, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o własności lokali. PrzykładyWspólnota z przekrętem „na notariusza” Pani Elżbieta, właścicielka mieszkania w dużej wspólnocie na obrzeżach Wrocławia, wzięła udział w zebraniu, na którym miało dojść do zmiany sposobu zarządzania nieruchomością – z zarządu wybieranego na zarządcę powierzonego. Spotkanie odbywało się z udziałem notariusza, ale zebrano zaledwie kilkanaście procent głosów, głównie przeciwnych zmianie. Ku zaskoczeniu wielu mieszkańców, dwa tygodnie później zarząd ogłosił, że uchwała została podjęta, bo w międzyczasie „w trybie indywidualnym” zebrano dodatkowe głosy – wyłącznie „za”. Nikt z właścicieli nie widział notariusza podczas zbierania tych podpisów, a do aktu notarialnego nie dołączono żadnych wzmiankowanych formularzy. Sprawa trafiła do sądu, ponieważ kilku mieszkańców podważyło ważność uchwały, zarzucając jej pozorność oraz brak ciągłości protokołu notarialnego.
Zarządca „na siłę”, czyli jak wymusić zmianę bez większości W jednej z warszawskich wspólnot, zarząd forsował przekazanie zarządu z obecnego trzyosobowego zarządu właścicielskiego na prywatną firmę. Na zebraniu stawiło się ok. 30% właścicieli, a obecny był notariusz. Uchwała nie uzyskała wymaganej większości – poparło ją zaledwie kilkanaście procent właścicieli. Po kilku tygodniach okazało się, że zarząd wystąpił do sądu o zgodę na samodzielne podjęcie uchwały, argumentując, że opór właścicieli jest „irracjonalny”, a nowy zarządca zapewni „większy profesjonalizm”. Choć przepisy dają taką możliwość, wielu właścicieli czuło się zlekceważonych i potraktowanych jak statyści. Sąd – ku zdziwieniu zarządu – odmówił zgody, uznając, że brak większości nie jest wystarczającym powodem do pomijania procedury uchwałowej.
Zmiana sposobu zarządu jako pretekst do wymiany ludzi Pan Jacek, były członek zarządu wspólnoty w Krakowie, dowiedział się, że jego następcy planują przeprowadzenie uchwały o zmianie sposobu zarządzania – z zarządu wybieranego na powierzonego. Pretekstem miała być „potrzeba profesjonalizacji”, ale w rzeczywistości chodziło o pozbycie się Jacka i jego sojuszników, którzy byli niewygodni dla kilku wpływowych właścicieli. Podczas zebrania, w obecności notariusza, nie uzyskano wymaganej większości. Zarząd uznał jednak, że dopełni głosów „na spokojnie” i w kolejnych tygodniach odwiedzał wybranych mieszkańców z gotowym arkuszem głosowania – bez notariusza. Uchwała została ogłoszona jako przyjęta, ale Pan Jacek złożył pozew, argumentując, że sposób głosowania był niezgodny z ustawą – uchwała wymagała bowiem pełnego protokołowania przez notariusza. Sprawa wciąż toczy się przed sądem, a zarządca, który miał objąć nieruchomość, wstrzymał podpisanie umowy do czasu rozstrzygnięcia sporu. PodsumowanieZmiana sposobu zarządzania we wspólnocie mieszkaniowej, szczególnie przejście z zarządu wybieranego na zarządcę powierzonego, to proces wymagający szczególnej staranności i zgodności z przepisami ustawy o własności lokali. Uchwała w tej sprawie musi być zaprotokołowana przez notariusza, a zbieranie dalszych głosów – jeśli ma mieć moc prawną – również powinno odbywać się przy jego udziale. Praktyka pokazuje jednak, że zarządy wspólnot często próbują obejść ten wymóg, zbierając głosy samodzielnie, co budzi poważne wątpliwości co do ważności takich uchwał. Brak przejrzystości, niepełna informacja dla właścicieli i działania na granicy prawa prowadzą do konfliktów oraz coraz częstszych sporów sądowych. Dlatego każda zmiana powinna być dobrze przygotowana, rzetelnie przeprowadzona i oparta na rzeczywistej większości, a nie tylko formalnym wyniku głosowania. Oferta porad prawnychPotrzebujesz pomocy prawnej w sprawach dotyczących wspólnot mieszkaniowych, sporów sąsiedzkich lub interpretacji uchwał? Skorzystaj z naszej oferty porad prawnych online – szybko, dyskretnie i bez wychodzenia z domu. Wystarczy opisać problem, a nasi doświadczeni prawnicy przygotują dla Ciebie profesjonalną odpowiedź, opartą na obowiązujących przepisach i aktualnym orzecznictwie. Pomagamy w sporządzaniu pism, analizie dokumentów oraz ocenie szans powodzenia ewentualnych działań prawnych. Źródła:1. Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali - Dz.U. 1994 nr 85 poz. 388
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając formularz poniżej ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online ![]() O autorze: Radca prawny Tomasz Krupiński Radca prawny, absolwent wydziału prawa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (studia ukończył z wynikiem bardzo dobrym) oraz podyplomowych studiów z zakresu zarządzania projektami europejskimi. Radca prawny z siedmioletnim doświadczeniem zawodowym w obsłudze prawnej jednostek organizacyjnych oraz osób fizycznych. Specjalista z zakresu prawa rodzinnego oraz szeroko rozumianego prawa nieruchomości. Uczestnik programów ministerialnych dotyczących problematyki prawnorodzinnej. Od kilku lat doradza prawnie zarządom wspólnot mieszkaniowych oraz zarządcom nieruchomości. Posiada również uprawnienia zarządcy nieruchomości. |
|
Zapytaj prawnika
Najnowsze pytania w dziale