Działka pod zalesienie a brak planu zagospodarowania przestrzennego

Zaświadczenie potwierdzające że przeznaczenie gruntów do zalesienia nie jest sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy

Odnosząc się do treści pytania, uprzejmie wyjaśniam:

Zgodnie z treścią § 6 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania „Zalesianie gruntów rolnych oraz zalesianie gruntów innych niż rolne” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. Nr 48, poz. 390) obowiązkiem gminy jest wydanie wypisu
i wyrysu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczącego działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do zalesienia, a w przypadku braku tego planu – zaświadczenie potwierdzającego, że przeznaczenie gruntów do zalesienia nie jest sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Oto dokładna treść przepisu:

㤠6. 1. Plan zalesienia powinien:

1. zawierać:
   1. dane dotyczące rolnika:
      – imię i nazwisko albo nazwę,
      – określenie miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu,
      – numer identyfikacyjny rolnika nadany w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności,
   2. podpis nadleśniczego Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, który sporządził ten plan, zwanego dalej „nadleśniczym”,
   3. dokumenty dołączone przez rolnika do wniosku o sporządzenie tego planu,
   4. inne elementy określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia; 
2. obejmować grunty graniczące ze sobą, tworzące jeden kompleks przeznaczony do zalesienia;
3. być sporządzony odrębnie dla gruntów rolnych albo gruntów innych niż rolne, przy uwzględnieniu stanu faktycznego gruntów przeznaczonych do zalesienia, których granice są oznakowane w terenie
4. być sporządzony wspólnie dla rolników, o których mowa w § 4 ust. 3, na ich wspólny wniosek – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie.

2. Dokumentami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c, są:

1. wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dotyczący działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do zalesienia, a w przypadku braku tego planu – zaświadczenie potwierdzające, że przeznaczenie gruntów do zalesienia nie jest sprzeczne z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy;
2. zaświadczenie wydane przez właściwy organ gminy, że grunty przeznaczone do zalesienia są położone poza obszarem Natura 2000;
3. oświadczenie rolnika o powierzchni gruntów przeznaczonych do zalesienia, zawierające numery działek ewidencyjnych, na których są położone te grunty;
4. wypis z ewidencji gruntów i budynków dotyczący działek ewidencyjnych, na których są położone grunty przeznaczone do zalesienia;
5. kopia części mapy ewidencyjnej gruntów i budynków, która obejmuje grunty przeznaczone do zalesienia, z naniesionymi granicami tych gruntów, albo jej powiększenie, albo
6. mapa sporządzona przez osobę posiadającą uprawnienia zawodowe, nadane na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.⁵⁾), na podkładzie mapy zasadniczej lub na podkładzie ewidencyjnym, zawierająca w przypadku planowanego zalesienia:
   1. części działki ewidencyjnej lub zalesienia gruntów innych niż rolne:
      – granice gruntów przeznaczonych do zalesienia,
      – granice oraz powierzchnie gruntów w poszczególnych klasach gleboznawczych,
      – łączną powierzchnię gruntów przeznaczonych do zalesienia,
   2. gruntu o nachyleniu terenu powyżej 12° – oznaczenie najwyższego i najniższego punktu gruntu przeznaczonego do zalesienia wraz z podaniem określonego w stopniach nachylenia terenu;
7. opinia właściwego organu w zakresie ochrony przyrody o braku sprzeczności planowanego zalesienia z celami ochrony danego obszaru – jeżeli grunt przeznaczony do zalesienia jest położony w rezerwacie przyrody lub parku krajobrazowym lub na obszarze ich otulin;
8. opinia właściwego dyrektora parku narodowego o braku sprzeczności planowanego zalesienia z celami ochrony danego obszaru – jeżeli grunt przeznaczony do zalesienia jest położony w parku narodowym lub na obszarze jego otuliny”.

Reasumując powyższe, stwierdzić należy, że wydanie powyższych dokumentów należy do obowiązków gminy, które zostały określone w ww. akcie prawnym. Proponuję zwrócić się do gminy z pisemnym wnioskiem o wydanie stosownego zaświadczenia.

Jeżeli urząd gminy uzna, że takiego zaświadczenia nie może wydać, pomimo obowiązku ustawowego, to powinien w tym zakresie wydać decyzję odmowną.

Od takiej decyzji służy odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Sposób odwołania oraz termin określa obowiązkowo urząd w treści decyzji odmawiającej.