Kara za brak OC po sprzedaży samochodu, jak uniknąć zapłaty

Przedawnienie roszczenia

Zgodnie z art. 819 Kodeksu cywilnego:

„Roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech.”

Dodatkowo art. 117 § 2(1) kc stanowi:

„Po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi.”

Oznacza to, że po trzech latach od powstania zobowiązania UFG nie może skutecznie żądać zapłaty kary, jeśli wcześniej nie podjął działań przerywających bieg przedawnienia.

Początek biegu przedawnienia

Początek biegu terminu przedawnienia to dzień wymagalności roszczenia, czyli dzień, w którym pojazd powinien być objęty ubezpieczeniem OC. W praktyce jest to moment, w którym – według UFG – doszło do przerwy w ciągłości ubezpieczenia. Jeżeli od tego momentu minęły ponad trzy lata, a Fundusz nie wysyłał wezwań ani nie podejmował działań egzekucyjnych, roszczenie uległo przedawnieniu.

Przerwanie biegu przedawnienia

Zgodnie z art. 123 w zw. z art. 124 kc:

„Bieg przedawnienia przerywa się:

1. przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw albo egzekwowania roszczeń,

2. przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje.”

Po każdym przerwaniu biegu termin liczy się od nowa, ale jeśli żadna z powyższych czynności nie została podjęta, przedawnienie biegnie nieprzerwanie.

Co zrobić w praktyce

W odpowiedzi na wezwanie z UFG należy wskazać, że roszczenie uległo przedawnieniu. W piśmie warto powołać się na wskazane przepisy kodeksu cywilnego oraz podkreślić, że od momentu sprzedaży samochodu minęło wiele lat, a Fundusz nie podejmował żadnych działań zmierzających do dochodzenia należności.

Jeśli dysponuje się dowodami potwierdzającymi, że samochód był dalej użytkowany i ubezpieczany po sprzedaży (np. dane z historii pojazdu CEPIK), warto je dołączyć do pisma.

W razie potrzeby można zlecić przygotowanie profesjonalnej odpowiedzi prawnikowi, który sformułuje pismo w odpowiedni sposób.