Jaką pracę można zaliczyć do pracy pedagogicznej?

Czy praca psychologa w sanatorium dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym zalicza się do pracy pedagogicznej?

Odpowiadając na Pani pytanie uprzejmie informuję, że ani przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 191), ani innych aktów prawnych nie posługują się pojęciem stażu pedagogicznego.

W art. 3 pkt 3 KN została umieszczona definicja samego stażu, do której musimy sięgać w każdym przypadku, gdy w przepisach KN pojawia się ten termin.

Wymieniony przepis każe rozumieć staż jako okres zatrudnienia nauczyciela w przedszkolach, szkołach, placówkach i innych jednostkach organizacyjnych, wymienionych w art. 1 ust. 1 i 1a oraz ust. 2 pkt 2 KN, w wymiarze co najmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć, rozpoczętego i realizowanego w trybie i na zasadach określonych w przepisach rozdziału 3a KN, z tym że w przypadku nauczycieli, o których mowa w art. 9e ust. 1-3 KN, równoważny z odbywaniem stażu jest odpowiednio okres zatrudnienia na tych stanowiskach lub czas urlopu lub zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy.

Definicja pracownika pedagogicznego

Mówiąc krótko, staż to okres zatrudnienia jako nauczyciel, wychowawca lub inny pracownik pedagogiczny w placówkach oświatowych, które muszą stosować Kartę Nauczyciela. Okres zatrudnienia, czyli okres pozostawania w stosunku pracy, a nie okres jej faktycznego świadczenia.

Zgodnie z KN w związku z ustawą o systemie oświaty pracownikiem pedagogicznym jest pracownik zatrudniony w:

– publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach oraz zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli działających na podstawie ustawy o systemie oświaty;

– zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich oraz rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych działających na podstawie ustawy o postępowaniu nieletnich;

– publicznych kolegiach pracowników służb społecznych;

– publicznych szkołach i szkolnych punktach konsultacyjnych przy przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i przedstawicielstwach wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej;

– publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach prowadzonych przez osoby fizyczne oraz osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego;

– przedszkolach niepublicznych, niepublicznych placówkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz szkołach niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych;

– u pracodawców niewymienionych wyżej pełniący funkcję instruktorów praktycznej nauki zawodu oraz kierowników praktycznej nauki zawodu, posiadający kwalifikacje określone dla nauczycieli praktycznej nauki zawodu oraz wykonujący pracę dydaktyczną i wychowawczą w wymiarze przewidzianym dla tych nauczycieli;

– Ochotniczych Hufcach Pracy na stanowiskach wychowawców, pedagogów oraz na stanowiskach kierowniczych, posiadający kwalifikacje nauczycielskie wykonujący pracę dydaktyczną i wychowawczą co najmniej w połowie obowiązującego ich czasu pracy.

Do placówek, o których mowa w punkcie pierwszym zaliczyć należy:

– placówki oświatowo-wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego;

– placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych;

– placówki artystyczne – ogniska artystyczne umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień artystycznych;

– poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne udzielające dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu;

– młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku szkolnego i obowiązku nauki;

– placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania;

– zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli;

– biblioteki pedagogiczne;

– kolegia pracowników służb społecznych.

Na podstawie powyższego stwierdzam, że praca psychologa w sanatorium dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym nie zalicza się do pracy pedagogicznej.