Romans w pracy

Czy pracownik może ponieść negatywne konsekwencje za romans w pracy?

Odpowiadając na Pani pytanie, uprzejmie informuję, ze przepisy prawa w ogóle nie ingerują w kwestię romansu w pracy między dwoma nauczycielami jednej szkoły. Nie zabraniają tego, gdyż prawo nie reguluje w ogóle takich kwestii. Jedyny problem, który ewentualnie mógłby powstać, dotyczyłby podległości służbowej, choć i ona dotyczy:

1. małżonków;
2. osób pozostających w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie (dziadkowie, rodzice, dzieci, wnuki, rodzeństwo, kuzyni);
3. powinowatych pierwszego stopnia;
4. przysposobienia;
5. opieki lub kurateli.

Jeśli zatem Pani przyjaciel jest też nauczycielem, podległość służbowa nie będzie Państwa dotyczyć. Gdyby był dyrektorem, problem pojawiłby się, gdyby został Pani mężem lub konkubentem.

Czy romans w pracy może być przyczyną rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem?

Nawet Karta Nauczyciela – akt prawny regulujący prawa i obowiązki nauczycieli – w art. 6 określa tylko obowiązki związane z wykonywanym zawodem. Według tego przepisu nauczyciel obowiązany jest:

1. rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę;
2. wspierać każdego ucznia w jego rozwoju;
3. dążyć do pełni własnego rozwoju osobowego;
4. kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny, w poszanowaniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w atmosferze wolności sumienia i szacunku dla każdego człowieka;
5. dbać o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą demokracji, pokoju i przyjaźni między ludźmi różnych narodów, ras i światopoglądów.

Tak więc nie musi się Pani obawiać żadnych negatywnych konsekwencji związanych ze stosunkiem pracy, gdyż prawo nie zabrania romansów w pracy.

Nie sądzę także, żeby Pani romans był powodem, dla którego dyrektor mógłby uznać, że jest powód do rozwiązania stosunku pracy. Pracodawca nie ma bowiem prawa ingerować w tę sferę prywatnego życia pracownika. Mogłoby to zostać uznane za przejaw dyskryminacji.