Czy można ustanowić sądowy zakaz wejścia do kasyna hazardziście?

Środek karny – zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych

Sądowy zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych wprost reguluje jedynie ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (K.k.), która w art. 39 pkt 2d stanowi, że środkami karnymi są między innymi zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych. Niemniej jednak sąd może orzec (choć nie ma takiego obowiązku) zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych tylko w razie skazania za przestępstwo popełnione w związku z urządzaniem gier hazardowych lub udziałem w nich (art. 41c § 2 K.k.).

Ubezwłasnowolnienie osoby uzależnionej od hazardu

Z punktu widzenia cywilnego, gdy nie mówimy o popełnieniu przestępstwa w związku z grami hazardowymi, można rozważyć złożenie do sądu wniosku o ubezwłasnowolnienie. Ubezwłasnowolniona częściowo może być, zgodnie z art. 16 § 1 Kodeksu cywilnego (K.c.), osoba pełnoletnia, z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę (art. 16 § 2 K.c.).

Z kolei osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem (art. 13 § 1 K.c.). Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską (art. 13 § 2 K.c.).

Zgodnie z art. 545 § 1 K.c. – wniosek o ubezwłasnowolnienie może zgłosić: małżonek osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, jej krewni w linii prostej oraz rodzeństwo lub jej przedstawiciel ustawowy. Mimo że nie jest to wskazane wprost w przepisie, wniosek o ubezwłasnowolnienie może też złożyć sama osoba chora, która ma zostać ubezwłasnowolniona. Możliwość taką dopuścił Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 września 2016 r. sygn. akt III CZP 38/16.

Dowody świadczące o chorobie psychicznej i zaburzeniach psychicznych związanych z hazardem

Ponadto, Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 5 lutego 1965 r. (sygn. akt: I CR 399/64) wskazał, że „hulaszczy tryb życia i trwonienie majątku może w świetle art. 16 § 1 K.c. stanowić podstawę częściowego ubezwłasnowolnienia, jeśli w ten sposób przejawia się zaburzenie psychiczne osoby”. W związku z powyższym należy stwierdzić, że do chociażby częściowego ubezwłasnowolnienia z powodu trwonienia majątku wskutek hazardu konieczne jest, aby tego typu zachowanie było przejawem choroby psychicznej lub innego rodzaju zaburzenia psychicznego.

Choroba psychiczna lub innego rodzaju zaburzenie związane z uzależnieniem od hazardu mogą być wykazane w postępowaniu o ubezwłasnowolnienie za pomocą wszelkich środków dowodowych. Warto więc rozważyć udanie się w pierwszej kolejności do lekarza internisty, który wystawi skierowanie do lekarza psychiatry. Ten z kolei po przeprowadzeniu odpowiednich badań wyda zaświadczenie o stanie zdrowia. Takie zaświadczenie, z którego wynikałoby, iż uzależnienie od hazardu jest przejawem choroby psychicznej lub innego rodzaju zaburzeń, mogłoby stanowić dowód w sprawie o ubezwłasnowolnienie. W sprawie sądowej mimo to powoływany jest dowód z opinii biegłego lekarza, a całe postępowanie toczy się z udziałem prokuratora.

Oświadczenie hazardzisty skierowane do kasyn – zakaz wstępu

Jeżeli chciałby Pan uniknąć postępowania sądowego i samej instytucji ubezwłasnowolnienia, to w wielu kasynach istnieje możliwość złożenia oświadczenia, w którym osoba dotknięta uzależnieniem od hazardu nałoży sama na siebie zakaz wstępu. Jednakże nie jestem w stanie Panu zagwarantować, że personel kasyna będzie takie oświadczenie respektował. W dodatku takie oświadczenie woli może Pan w każdej chwili odwołać, więc istnieje ryzyko, że zrobi to Pan w sytuacji, gdy znajdzie się w trudnym położeniu, gdy z powodu uzależnienia chęć grania będzie dużo silniejsza niż chęć zmiany swojego życia.

Niezależnie od powyższego rekomenduję skontaktowanie się z najbliższym ośrodkiem leczenia uzależnień w celu rozpoczęcia terapii.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
3. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2016 r. sygn. akt III CZP 38/16