Zameldowanie w domu, który ma zostać sprzedany

Sprzedaż nieruchomości a zameldowane w niej dzieci

W Pani pytaniu pojawiają się dwa niezależne od siebie problemy:

1. z zakresu prawa cywilnego dotyczący prawa do nieruchomości z racji pokrewieństwa z jej właścicielem,
2. z zakresu prawa administracyjnego dotyczący kwestii uprawnień wypływających z meldunku administracyjnego.

Na wstępie nadmienię, iż w obu tych płaszczyznach Pani tata nie ma żadnych zobowiązań wobec swych zameldowanych dzieci w przeznaczonej do sprzedaży nieruchomości (domu). Jakiekolwiek problemy, mogące wypływać z faktu zameldowania w zbywanej nieruchomości osób, to po prostu obniżenie atrakcyjności przedmiotu sprzedaży – nic więcej.

Oto bowiem od strony cywilnoprawnej ani pokrewieństwo, ani fakt zameldowania na stałe od urodzenia nie daje praw Pani braciom. Dopóki tata żyje, może zrobić ze swym majątkiem, co zechce. Zameldowanie nie jest przeszkodą prawną do sprzedania domu. Po prostu Pani tata w takiej sytuacji sprzedałby dom wraz z „dzikimi lokatorami”.

Czy zameldowane dorosłe dzieci mogą stanowić problem w sprzedaży nieruchomości?

Jedyny problem, jak wspomniałam, byłby natury marketingowej, nie zaś prawnej, bowiem taki „niechciany dodatek w promocji” do nabywanego domu skutecznie mógłby odstraszyć potencjalnego nabywcę. Dlatego też warto przed sprzedażą uporządkować kwestie meldunkowe.

Najprostszą sytuacją jest wymeldowanie tego z Pani braci, który już tam nie mieszka. Meldunek administracyjny nie daje żadnych praw cywilnych, jest bowiem czynnością techniczno-prawną mającą na celu potwierdzenie faktycznego miejsca pobytu i zamieszkania osoby zameldowanej. Dlatego w tym zakresie warto niezwłocznie złożyć wniosek w wydziale meldunkowym właściwym miejscowo.

Czy rodzic może wymeldować dorosłe dziecko zamieszkujące w jego domu? 

Trochę inaczej przedstawia się sytuacja drugiego syna, tj. tego, który tam mieszka. Wymeldowanie nie wchodziłoby w grę, dopóki Pani brat tam przebywa. W mojej ocenie nie jest też w interesie Pani taty „bawić się” w eksmitowanie syna, bo prawdopodobnie dobrowolnie i tak lokalu by nie opuścił.

Po prostu po sprzedaży domu nowy właściciel zmusi Pani brata do opuszczenia domu – choćby żądając wysokiego czynszu (co w przypadku Pani taty byłoby wielką niezręcznością). Należy jednak uprzedzić tegoż syna o zamiarze sprzedaży domu, aby miał pełną wiedzę i świadomość, że to nieuchronna kolej rzeczy.

Tak jak więc wykazałam – ani meldunek, ani pokrewieństwo, ani fakt zajmowania domu nie są przeszkodami prawnymi do jego sprzedaży. Zgoda żadnego z synów nie jest do tego potrzebna. Dlatego Pani tata może realizować swoje zamierzenia dotyczące zbycia domu przy zachowaniu i wykonaniu powyższych wskazówek wynikających z porady.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1974 nr 14 poz. 85