Reklamacja telefonu komórkowego – moja reklamacja komórki została odrzucona!

Odrzucona reklamacja telefonu komurkowego

Niestety skuteczna reklamacja telefonu komórkowego nie jest prosta – sprawy związane z gwarancjami są sprawami dość trudnymi ze względu na to, że wartości przedmiotów sporów są niewielkie (w Pana przypadku koszt zakupu wynosił ok. 1000 zł), trudności dowodowe bardzo duże, a wynik sprawy niepewny. Koszty prowadzenia sprawy również nieraz przewyższają wartość rzeczy.

Po pierwsze, trzeba określić, jakie roszczenia Panu przysługują. Otóż niestety jedynym roszczeniem jest roszczenie z gwarancji przeciwko producentowi (Nokia). Zgodnie z art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego (dalej: K.c.), w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji. W niniejszym wypadku termin jest zachowany (24 miesiące).

Uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne

Innych roszczeń Pan niestety nie ma. W szczególności nie przysługuje Panu roszczenie do sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady rzeczy fizycznej (można go dochodzić niezależnie od uprawnień z gwarancji – art. 579 K.c.). Niestety uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne wygasają po upływie 1 roku od dnia wydania rzeczy kupującemu (art. 568 § 1 K.c.).

Nie bardzo można skorzystać też z przepisów chroniących konsumentów (ustawy o sprzedaży konsumenckiej i odpowiedzialności za niezgodność towaru z umową, pomocy rzecznika praw konsumentów, przepisów o niedozwolonych klauzulach umownych), ponieważ Pan nie występuje w sporze jako konsument. Zgodnie z art. 221 K.c. konsumentem jest osoba fizyczna dokonująca czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. W zasadzie kupno telefonu na firmę wyklucza uznanie Pana za konsumenta.

Nieuznanie gwarancji przez serwis

Po drugie, przeanalizowałem warunki gwarancji. Zgodnie z jej zapisami:

„Gwarancja nie będzie wykonalna, jeśli Produkt narażony był na działanie wilgoci, ekstremalnych warunków termicznych lub środowiskowych bądź gwałtowne zmiany takich warunków, korozję, utlenianie, zanieczyszczenie płynami lub produktami żywnościowymi, lub wpływ produktów chemicznych.

Gwarancja nie obejmuje: a) normalnego zużycia (w tym, bez ograniczeń, zużycia obiektywu aparatu, baterii lub wyświetlaczy), b) wad spowodowanych nieostrożnym obchodzeniem się z Produktem (w tym, bez ograniczeń, wad spowodowanych przez ostre przedmioty, zginanie, zgniecenie, upuszczenie, itp.), c) wad spowodowanych niewłaściwym użyciem Produktu, w tym użyciem w sposób sprzeczny z instrukcjami wydanymi przez Nokia, takimi jak na przykład zalecenia zawarte w Instrukcji Obsługi Produktu d)innych zdarzeń, na które Nokia nie ma wpływu”.

Zapewne na te przepisy powołuje się gwarant, tłumacząc, że urządzenie zostało zanieczyszczone płynami (wodą) i nastąpiła ingerencja cieczy w płytę główną, przez co Pana reklamacja telefonu komórkowego została odrzucona.

Nad tym, co się działo z telefonem w serwisie, nie ma Pan żadnej kontroli. Może Pan się oczywiście odwołać, z tym że nie wiadomo, jaki będzie skutek.

Spór z serwisem o przyczyny uszkodzenia sprzętu

Najsensowniejszym wyjściem w takich sytuacjach, gdy istnieje spór co do „faktu technicznego”, jest skorzystanie z opinii niezależnego rzeczoznawcy (biegłego) z dziedziny urządzeń telekomunikacyjnych – najlepiej, aby był to biegły z listy sądowej, gdyż wtedy jest duże prawdopodobieństwo, że opinia będzie rzetelna.

Opinia biegłego nie powinna być na Pana korzyść lub na Pana niekorzyść – powinna być po prostu obiektywna, czyli powinna wskazać:

• czy rzeczywiście w telefonie stwierdzić można ingerencję cieczy w płytę główną,
• jaka była rzeczywista przyczyna awarii telefonu, w szczególności czy jeśli rzeczywiście stwierdzono ingerencję cieczy w płytę główną, to czy ma to jakikolwiek wpływ na awarię.

Koszt takiej opinii powinien wynieść ok. 200-300 zł. Może Pan dochodzić od producenta również zwrotu kosztów opinii, jeśli uzasadni ona Pana tezę.

Jeśli opinia byłaby pozytywna, to można by ponownie zgłosić żądanie naprawy do producenta, a jeśliby odmówili, to chyba najlepszym wyjściem byłaby po prostu naprawa w niezależnym warsztacie i dochodzenie w sądzie zwrotu kosztów opinii + zwrotu kosztów naprawy.

Roszczenie o naprawienie szkody i zwrot zakupu nowego sprzętu

Ewentualnie, jeśli naprawa okazałaby się niemożliwa lub zbyt droga, jedynym rozwiązaniem byłyby: zakup nowego telefonu (o parametrach zbliżonych do tego wadliwego) i żądanie zwrotu kosztów jego zakupu (gwarant, jeśli naprawa jest niemożliwa lub nadmiernie utrudniona, powinien wydać rzecz wolną od wad).

Koszty procesu to:

• 5% opłaty sądowej od wartości dochodzonego roszczenia;
• ewentualne koszty zastępstwa procesowego (adwokackiego lub radcowskiego) przeciwnika: 600 zł, jeśli wartość przedmiotu sporu przekroczy 1500 zł; jeśli wynosi 600-1500 zł – to 180 zł;
• koszty opinii biegłego – sąd i tak powoła swojego rzeczoznawcę.

Koszty te ponosi strona przegrywająca.

Jeśli Pan przegra, to zakładając, że wartość przedmiotu sporu może wynosić ok. 1300 zł (wartość telefonu + koszt uzyskanej przez Pana wcześniejszej opinii niezależnego rzeczoznawcy), ryzykuje Pan 5% x 1300 zł = 65 zł opłaty + 180 zł kosztów zastępstwa (jeśli oczywiście ktokolwiek pofatyguje się reprezentacji przeciwnika w sprawie o tak małą kwotę) + kilkaset zł kosztów opinii biegłego sądowego.

Jeśli naprawa telefonu nie jest droga, to najszybciej go po prostu od razu naprawić w niezależnym warsztacie. Spór sądowy z gwarantem będzie trwał, gdyż czas trwania sprawy sądowej nie zależy niestety od wartości przedmiotu sporu, a sprawy drobne, o małe pieniądze, dotyczące takich technicznych szczegółów, często są bardzo skomplikowane (a sąd ma obowiązek dokładnie ustalić stan faktyczny). Proponuję przeliczyć więc czas oraz pieniądze i zastanowić się, co się bardziej opłaca.