Czy można odebrać psa darowanego w prezencie?• Data: 03-01-2025 • Autor: Karolina Grygorcewicz |
|
Pół roku temu dostałam od mężczyzny psa w prezencie. Jakiś czas jeszcze mieszkaliśmy razem, mimo że nie byliśmy parą. Potem się wyprowadzałam, zabierając że sobą psa – on go nie chciał. Teraz żąda zwrotu psa. Nie mam żadnych papierów, umowa kupna jest na niego. On chce zrobić mi na złość, a dla mnie ta suczka to członek rodziny. Zna tyko mój dom. Tamten człowiek chce ją po prostu sprzedać. Próbowałam się z nim dogadać w sprawie pieniędzy, ale ciągle zmienia zdanie. Co mogę zrobić by pies został ze mną? Czy ma prawo mi go odebrać? |
|
Opieka nad psemZacznę od tego, że niestety w polskim systemie prawnym nie ma przepisów regulujących kwestię np. sprawowania opieki nad psem, tak jak ma to miejsce np. w sytuacji opieki nad małoletnimi dziećmi. W stosunku do psa zastosowanie znajdują przepisy odpowiednio jak o rzeczach, bowiem pies stanowi pewnego rodzaju składnik majątkowy danej osoby. Zatem zagadnienie te reguluje przede wszystkim Kodeks cywilny.
Właścicielem psa dana osoba staje się albo w drodze jego zakupu albo np. w drodze adopcji. Zasadą jest, że w obu tych przypadkach dochodzi do zawarcia umowy. Jeśli dana osoba jest w jakimkolwiek związku nieformalnym to, aby zabezpieczyć swoje interesy na przyszłość, przy umowie kupna lub adopcji psa najlepiej jest wskazać zarówno siebie, jak i partnera. W takim przypadku powstaje pomiędzy tymi dwiema osobami stosunek współwłasności psa, który przy rozstaniu będzie dawał ochronę prawną.
Jedną z najmniej pożądanych sytuacji jest doprowadzenie do takiego stanu, że prawnie właścicielem psa jest wyłącznie osoba, która go nabyła na podstawie umowy sprzedaży. Co istotne, wówczas nawet jeśli jeden z partnerów jest wpisany do np. rodowodu psa czy jego książeczki zdrowia, to i tak kluczowym dowodem na wykazanie własności jest ww. umowa sprzedaży.
Zatem partner, który nie jest wykazany na umowie, nie posiada praktycznie żadnych środków prawnych umożliwiających mu opiekę nad psem. Pies jako prezentNiemniej, wspomniała Pani, że pies stanowił prezent, a Państwo nie byliście w związku. W ewentualnym sporze musiałaby Pani zatem wykazać, że intencją mężczyzny, który zakupił psa, było jego podarowanie Pani (świadkowie, dokumenty).
Niestety oprócz możliwości polubownego rozwiązania sporu nie ma Pani zbyt wielu opcji prawnych, w ostateczności może Pani skierować do sądu pozew o ustalenie własności psa.
W ewentualnym sporze sąd kierować się będzie zasadą humanitarnego traktowania, tj. zwierzę ma być traktowane w sposób uwzględniający jego potrzeby, zapewniający mu opiekę i ochronę. Jednym z najważniejszych czynników, jakie sąd powinien brać pod uwagę, decydując, do kogo ma należeć zwierzę, jest dobro tego zwierzęcia. Należy więc mieć na uwadze jego dotychczasowa więź z daną osobą oraz ustalić, na ile każda ze stron daje gwarancję zapewnienia zwierzęciu właściwej opieki. Ciężko jednak orzec, z jakim skutkiem mogłoby zakończyć się takie postępowanie. Przykłady:Rozstanie i podział opieki nad psem Anna i Piotr byli parą przez kilka lat i wspólnie adoptowali psa ze schroniska. W umowie adopcyjnej jako właściciel widniał jednak tylko Piotr. Po rozstaniu Anna chciała dalej opiekować się psem, ponieważ miała z nim silną więź. Niestety, Piotr odmówił, powołując się na umowę adopcyjną. Anna nie miała podstaw prawnych, aby dochodzić swoich praw do psa, ponieważ formalnie nie była jego właścicielem.
Pies jako prezent urodzinowy Kasia dostała psa od swojego chłopaka Marka na urodziny. Po kilku miesiącach ich związek się rozpadł, a Marek zażądał zwrotu psa, twierdząc, że to on zapłacił za niego w hodowli. Kasia nie miała pisemnych dowodów na to, że pies był prezentem, ale udało się jej zdobyć świadków – przyjaciół, którzy uczestniczyli w urodzinach i potwierdzili, że Marek publicznie powiedział, że to prezent dla Kasi. Dzięki temu Kasia mogła skutecznie dochodzić swoich praw w sądzie.
Niejasne ustalenia przy wspólnym zakupie psa Monika i Tomek wspólnie zdecydowali się na zakup rasowego psa. Pieniądze na psa wyłożył Tomek, a Monika zajmowała się jego wychowaniem i opieką. W umowie sprzedaży jako właściciel został wpisany tylko Tomek. Po kilku latach ich drogi się rozeszły, a Tomek zażądał zabrania psa, mimo że Monika przez cały czas dbała o jego potrzeby. Sąd, analizując sprawę, uznał, że dobro psa wymaga pozostawienia go przy Monice, ponieważ to z nią był związany emocjonalnie. Jednak Monika musiała długo walczyć o swoje prawa. PodsumowanieOferta porad prawnychUstawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając formularz poniżej ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online 
O autorze: Karolina Grygorcewicz |
|
Zapytaj prawnika
Najnowsze pytania w dziale
Cesja kredytu na faktycznego kredytobiorcę 
