Zwrot nakładów na dom żony po rozwodzie

Zgodnie z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Zatem rzeczywiście dom nawet po rozwodzie będzie stanowił jej własność. natomiast Pana zaangażowanie w ten dom należy traktować, jako nakłady na cudzą własność. Druga połowa była częścią przypadającą na żonę w ramach wspólności małżeńskiej. 

Zgodnie z art. 45 § 1 każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Oczywiście musi Pan pamiętać, że Pana wynagrodzenie, z którego opłacał Pan kredyt, zakupy do remontu, stanowiło wspólność małżeńską. Innymi słowy jedynie połowa z tego może być uznana jako Pana wkład w dom żony.

Sąd Najwyższy wyjaśnił to w następujący sposób: „Jeżeli poczyniono nakłady z majątku wspólnego małżonków na majątek osobisty jednego z nich, to przy podziale majątku wspólnego małżonek ten jest zobowiązany rozliczyć się z uczestnikami postępowania z kwot nakładów stosownie do przysługującego mu udziału w majątku wspólnym. Nie jest dopuszczalne więc przydzielenie równowartości nakładów obojgu małżonkom po połowie, skoro wnioskodawczyni zatrzymuje całe nakłady dokonane na jej majątek osobisty, choć udział w kwocie pochodzącej z majątku wspólnego na te nakłady ma również uczestnik postępowania, to konsekwencją tego jest uznanie, że wnioskodawczyni powinna mu zwrócić połowę tej kwoty” (zob. postanowienie SN z 13.3.1981 r., sygn. akt III CRN 35/81).

Roszczenia te dochodzone są w postępowaniu o podział majątku wspólnego po rozwodzie.