Wyrok nakazowy za zakłócanie ciszy nocnej

Zakłócanie ciszy nocnej

Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu wykroczeń zwanego dalej K.w. oraz przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Z treści Pana pytania wynika, że otrzymał Pan wyrok nakazowy, w którym uznano Pana winnego wykroczenia z art. 51 § 1 K.w. oraz art. 65 § 2 K.w. Od wyroku się Pan odwołał. Za niedługo ma Pan rozprawę i zastanawia się jakie ma szanse na uniewinnienie. Nie miał Pan świadomości zakłócania ciszy nocnej. Wskazuje Pan nadto, iż zdarzenie miało charakter incydentalny.

W chwili obecnej, o ile nie posiada Pan akt sprawy – kopii – do własnej dyspozycji, winien Pan udać się do sądu i złożyć wniosek o wgląd do akt sprawy wraz z wnioskiem o wyrażenie zgody na wykonanie fotokopii.

Pisze Pan, że interweniujący funkcjonariusze policji w notatkach napisali stek kłamstw. Zachodzi zatem pytanie, czy ma Pan możliwość i środki dowodowe, za pomocą których może Pan zakwestionować treść notatek. Samo bowiem Pańskie oświadczenie na pewno nie będzie wystarczające do podważenia treści notatek. Musi Pan zatem zastanowić się w jaki sposób podważyć treść notatek, a tym samym wzmocnić wiarygodność Pańskich wyjaśnień.

Z uwagi na wskazanie jakoby miał Pan słuchawki na uszach przy nieodłączonym sygnale na kolumny, należałoby zastanowić się nad przeprowadzeniem dowodu z eksperymentu, tj. ustalenia, czy możliwym jest by mając na uszach słuchawki, nie słyszał Pan tego co dzieje się poza nimi. Powyższe ma o tyle istotne znaczenie, że jak podkreśla Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 30 września 2002 r., sygn. akt III KKN 327/02 „istota »wybryku« spenalizowanego w art. 51 § 1 kw uzależniona jest od szczególnych znamion strony podmiotowej, charakteryzującej się umyślnym okazaniem przez sprawcę lekceważenia dla norm zachowania się”.

Prowadzenie postępowania w kierunku nieumyślności

Na Pańskim miejscu osobiście prowadziłbym postępowanie w kierunku nieumyślności, a nie incydentalności, albowiem przepis art. 51 § 1 K.w. odnosi się do incydentu, wybryku, który ze swej istoty ma charakter incydentalny. Zachodzi zatem pytanie, czy zdoła Pan wykazać, że Pana zachowanie nie było spowodowane lekceważeniem norm zachowania się i porządku publicznego, lecz spowodowane było nieświadomością.

Eksperyment, o którym mowa powyżej dopuszczalny jest w sprawie o wykroczenie na mocy art. 43 ustawy o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Zgodnie z przywołanym powyżej przepisem przy przeprowadzaniu oględzin i eksperymentu procesowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 207, 208, 211 i 212 Kodeksu postępowania karnego.

Bez wątpienia eksperyment może w tym przypadku prowadzić do uniewinnienia Pana od zarzucanego czynu z art. 51 § 1 K.w.