Wykroczenie i wskazanie kierującego

Wezwanie do wskazania osoby kierującej pojazdem

Sytuacja, jaką Pan opisuje, nie należy do rzadkich, gdyż niejednokrotnie ludzie są wzywani do tego, by wskazać osobę, która kierowała pojazdem i kwestia ta nieraz ocierała się o sąd.

Trudno jest wprost i jednoznacznie udzielić odpowiedzi na Pana pytanie, gdyż praktyka bywa w tym względzie niejednolita. Nieraz policja czy straż miejska, a także sądy dążą do tego, by wydać wyrok skazujący, a czasem podchodzą do tego nieco bardziej liberalnie. Jednakże ma Pan bardzo poważne argumenty na swoją obronę.

Wskazanie 3 osób które mogły kierować pojazdem

Zgodnie z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń karze grzywny podlega ten, kto wbrew obowiązkowi nie wskaże na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Tutaj Pan nie odmówił wskazania, wręcz przeciwnie – wymienił Pan osoby, jakie mogą wchodzić w grę. Nie przyznał się Pan do winy, ale też nie miał Pan takiego obowiązku. Możliwe jednak, i nie można tego wykluczyć, że zostałby Pan wezwany do złożenia dodatkowych wyjaśnień na temat tego, czy to na pewno nie był Pan i czy to na pewno są te osoby, które Pan dotychczas wymienił. Po pierwsze, po takim okresie naprawdę może Pan nie pamiętać na pewno, kto to był, a przecież chciał Pan współpracować, nie odmawiał Pan współpracy i podania nazwisk. Nie sposób stwierdzić, że naruszył Pan też przepis, bo przepisy nie nakazują wskazania tylko jednej osoby, w związku z tym jest to jak najbardziej dozwolone.

Dodatkowo nie można zapomnieć o tym, iż nikt nie ma obowiązku samodenunacji, czyli donoszenia na siebie, zgodnie z art. 74 § 1 Kodeksu postępowania karnego w związku z art. 20 § 3 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Niewyraźne zdjęcie z fotoradaru a nałożenie mandatu

Zdjęcie z fotoradaru nie może stanowić podstawy do mandatu m.in. w sytuacji, gdy nie widać na nim wyraźnie sprawcy wykroczenia drogowego, a właściciel nie jest w stanie wskazać kierowcy, co ewidentnie ma miejsce w tym przypadku. Należy również zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z art. 5 oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem, a niedające się usunąć wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść oskarżonego. Tutaj jest miejsce na wiele takich wątpliwości, które powinny być rozpatrywane na Pana korzyść.

Mimo wszystko nie można na 100% zagwarantować, że nie zostałby Pan skazany, gdyż w sądzie nigdy nie ma takiej gwarancji, ale są naprawdę duże szanse na to, że zostałby Pan uniewinniony, nie można ukarać, nie wiedząc konkretnie, kogo, jako jedną z kilku osób, które mogły popełnić wykroczenie. W przeciwnym wypadku grozi Panu kara za tamte wykroczenia, a tak naprawdę nie ma też podstaw do tego, by uznać, że odmówił Pan wskazania.