Wykluczenie członka ze stowarzyszenia uchwałą za działanie szkodliwe

Zgodnie z art. 10 ust. pkt 4 ustawy  z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach „statut stowarzyszenia określa w szczególności sposób nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków”.

Statut powinien więc zawierać podstawy umożliwiające wykluczenie członka, do których należy często m.in. działanie na szkodę stowarzyszenia. 

W ustawie Prawo o stowarzyszeniach nie istnieje przepis mówiący o nabywaniu lub utracie członkostwa w organizacji, nie znajduje się tam również delegacja do stosowania odpowiednich przepisów innych ustaw. W art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawodawca bezpośrednio wskazuje, że sprawy nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków muszą być uregulowane w statucie.

Jeśli statut zawiera wyraźne braki w tej kwestii należy go poprawić, ale nie można wykluczyć członka stowarzyszenia, gdy statut nie wskazuje, w jakich sytuacjach jest to możliwe.

Słowem – jeśli w statucie brak stosownego zapisu, nie można wykluczyć członka z powodu opisanego w pytaniu.