Przejście z renty na świadczenie kompensacyjne

Nauczycielskie świadczenia kompensacyjne

Zgodnie z art. 4 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych „świadczenie przysługuje nauczycielom, którzy spełnili łącznie następujące warunki:

1) osiągnęli wiek, w przypadku kobiet – 55 lat;

2) mają okres składkowy i nieskładkowy w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383, 1386 i 2120), zwanej dalej »ustawą o emeryturach i rentach z FUS«, wynoszący 30 lat, w tym 20 lat wykonywania pracy w jednostkach, o których mowa w art. 2 pkt 1, w wymiarze co najmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć;

3) rozwiązali stosunek pracy”.

Jak wyraził w wyroku z dnia 9 grudnia 2015 r. Sąd Apelacyjny w Gdańsku, sygn. akt III AUa 1446/15: „Nabycie prawa do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego jest możliwe tylko w przypadku spełniania w dacie decyzji łącznie wszystkich warunków, o których stanowi przepis art. 4 ustawy z 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych, tj. wymaganego wieku, stażu ubezpieczeniowego, w tym określonego stażu pracy w charakterze nauczyciela oraz wykazania rozwiązania stosunku pracy. W razie negatywnej oceny choćby jednej z wymienionych wyżej przesłanek, prawo do świadczenia nie powstaje”.

Art. 7 ustawy stanowi: 

„1. Prawo do świadczenia powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

2. W przypadku pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego prawo do świadczenia powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku lub świadczenia”.

Powstanie prawa do świadczenia kompensacyjnego

Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 7 października 2015 r., sygn. akt III AUa 1355/15,, że „o powstaniu prawa do świadczenia kompensacyjnego z mocy ustawy z 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych decyduje w istocie chwila rozwiązania stosunku pracy nauczyciela nie zaś moment zgłoszenia wniosku o to świadczenie”.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2016 r., sygn. akt: III UK 232/15:

„1. Analiza treści art. 4 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 1 ustawy z 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych skłania do postawienia tezy, że prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego przysługuje tylko tym nauczycielom, wychowawcom i innym pracownikom pedagogicznym, którzy w dacie rozwiązania ostatniego stosunku pracy nauczycielskiej mieli status pracownika wymienionych (w przepisie art. 2 pkt 1 ww. ustawy) placówek oświatowych i jednocześnie – przy spełnieniu pozostałych kryteriów wieku oraz ogólnego stażu składkowego i nieskładkowego – legitymują się co najmniej 20 letnim okresem pracy w tychże jednostkach w wymiarze co najmniej połowy obowiązkowego wymiaru zajęć”.

Czy ZUS może odmówić prawa do świadczenia kompensacyjnego z powodu pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy?

Natomiast przedmiotem art. 17 została objęta sytuacja, gdy nauczyciel spełnia jednocześnie warunki do otrzymania nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego oraz świadczenia w postaci: renty, uposażenia w stanie spoczynku, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub innego świadczenia o charakterze emerytalnym lub rentowym, ustalonego na podstawie odrębnych ustaw. Wówczas nauczycielowi przysługuje tylko jedno z tych świadczeń. Co do zasady należne jest świadczenie wyższe, niemniej na wniosek nauczyciela może mu zostać przyznane świadczenie w niższej wysokości.

Tak więc nie widzę powodu, aby ZUS odmówił prawa do świadczenia kompensacyjnego z powodu pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy.