.
Udzieliliśmy ponad 127,5 tys. porad prawnych i mamy 14 468 opinii Klientów
Zadaj pytanie » Zadaj pytanie »

Import towarów z krajów trzecich a procedury celne i VAT

• Autor: Aleksander Słysz

Wiele osób zajmujących się sprzedażą rzeczy przez internet, sprowadza je również z krajów niebędących członkami UE. Jak w takich sytuacjach wyglądają procedury celne? Często zdarza się również sytuacja, gdy towar, który powinien być oclony, trafia do rąk osoby sprzedającej go na terytorium RP bez cła i opodatkowania. Co należy zrobić, aby taki towar, przykładowo z Hongkongu, został odpowiednio opodatkowany i oclony? Jakie są terminy? Bardzo proszę o szczegółowy opis. Chodzi o towar drobnicowy typu akcesoria łazienkowe, np. mydelniczki. Proszę uwzględnić, że sprowadzający towar prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna wpisana do ewidencji działalności gospodarczej.


Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Pomagamy w podobnych sprawach.

Import towarów z krajów trzecich a procedury celne i VAT

Import towarów z Chin

Podatnicy dokonujący importu towarów ujmują ich zakup w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie dokumentu celnego, faktury lub innych dokumentów wystawianych przez sprzedawcę, pełniących tu rolę uzupełniającą. Gdy przykładowo towar z Chin dostarcza firma kurierska, to zgłoszenia celnego dokonuje firma kurierska. Dokumentem celnym dokumentującym import jest m.in. deklaracja celna np. CN23/SAD.

 

W zależności od towaru, miejsca produkcji itd. rozważać należy trzy obciążenia finansowe tj. akcyzę, cło i podatek VAT.

 

Wysokość należnego cła wynika bezpośrednio z kodu celnego towaru. W praktyce formalności załatwia firma kurierska i wystawia notę obciążeniową. Mniejsze przesyłki, które np. można odebrać na poczcie, czasem opłacane zostają tam zgodnie z dokumentacją.

Opodatkowanie VAT w imporcie towarów 

Podstawą opodatkowania VAT w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeśli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. Podstawa obejmuje, o ile elementy takie nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane.

 

Opodatkowanie podatkiem VAT importu analizuje m.in. Radosław Kowalski w Jakie obowiązują procedury w imporcie towarów z Chin w zakresie podatku VAT? [„Vademecum Doradcy Podatkowego”, 43/2009, Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o.], który wskazuje, że „(...) podatnik, na którym ciąży obowiązek uiszczenia cła (również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną), jest obowiązany do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek.

 

Podatnik jest obowiązany do zapłaty kwoty należnego podatku w terminie i na warunkach określonych dla uiszczenia cła, również, gdy towary zostały zwolnione od cła lub stawki celne zostały zawieszone albo obniżone do wysokości 0%.

Jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości. Naczelnik urzędu celnego może określić kwotę podatku w decyzji dotyczącej należności celnych.

Po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości. Podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku (...).

Jednocześnie należy wskazać, że podatek od towarów i usług naliczony i zapłacony z tytułu importu towarów jest podatkiem naliczonym i jako taki – o ile importowany towar ma służyć do wykonywania czynności opodatkowanych a niezwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu ale z prawem do rozliczenia VAT (art. 86 ust. 8 u.p.t.u.) – podlega rozliczeniu z podatkiem należnym (odpowiednio nadwyżka może być zwrócona w trybie art. 87 u.p.t.u.).”

Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›

Nabycie towarów przywiezionych z Chin do Polski z odprawą celną dokonaną w Niemczech

W praktyce sytuacja bywa bardziej skomplikowana, gdyż większość zamówień towarowych przypływa do portu w Hamburgu. Powoduje to, że nabycie towarów przywiezionych z Chin do Polski z odprawą celną dokonaną w Niemczech przez przedstawiciela fiskalnego jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (w Hamburgu jest jedynie import).

 

Opisuje te zawiłości dokładnie pismo z dnia 1 października 2008 r. Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/443-608/08-2/TW), w którym przeczytać możemy stanowisko wnioskodawcy, z którym w pełni zgadza się organ, a które wskazuje, że w „świetle art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przywóz towarów z państwa trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej nie stanowi importu towarów na terytorium Polski.

 

Z uwagi na brzmienie art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem

Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.”

 

Warto również zapoznać się z pismem z dnia 25 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach (sygn. IBPP2/443-1121/08/RSz), którego część uzasadnienia przytoczę poniżej. W piśmie przeczytać możemy, że:

 

„Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

 

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

 

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże z importem towarów będziemy mieli do czynienia tylko wówczas, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski (art. 36 ust. 1 ww. ustawy).

 

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium niewchodzące w skład Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy o VAT), natomiast przez terytorium kraju należy rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ww. ustawy).

 

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

 

Art. 9 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r., stanowi, iż ust. 1 stosuje się pod warunkiem że:

 

  1. nabywcą towarów jest:
    1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
    2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
      – z zastrzeżeniem art. 10;
  2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

 

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r., przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

 

Z cyt. wyżej przepisu wynika również, iż dotyczy on przemieszczenia towarów dokonywanego przez podatnika podatku od wartości dodanej.

 

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymagają następujące kwestie:

* czy opisane postępowanie jest prawidłowe, a posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty są wystarczające do uznania dostawy towaru jako wewnątrzwspólnotowe nabycie,

* czy data wystawienia faktury wewnętrznej i przyjęty kurs są prawidłowe,

* czy jako dostawca na fakturze wewnętrznej powinna figurować firma niemiecka dokonująca odprawy celnej i jej numer NIP.

 

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym w dniu 31 lipca 2007 r. jako podatnik VAT UE i posiada numer NIP PL. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonał importu towarów z Hong Kongu drogą morską do portu w Hamburgu, gdzie niemiecka firma dokonała odprawy celnej ostatecznej i towar został dopuszczony do obrotu na terenie Niemiec skąd został przewieziony do Polski za pośrednictwem polskiej firmy spedycyjnej, od której otrzymuje dokument CMR, na którym figuruje jako dostawca firma niemiecka C. a odbiorca firma PPUH Polska. Miejsce załadunku Hamburg Niemcy.

Elektroniczny dokument dotyczący rozliczenia opłat celnych

Od firmy dokonującej odprawy celnej Wnioskodawca nie otrzymuje dokumentu SAD, jedynie elektroniczny dokument dotyczący rozliczenia opłat celnych. Następnie Wnioskodawca otrzymuje pocztą rachunek za ww. opłaty celne.

 

Wszystkie otrzymane z importu towary służą wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Na fakturze importowej figuruje:

 

* jako sprzedawca firma z Hong Kongu,

* jako odbiorca PPUH, Polska,

* jako przedstawiciel fiskalny – firma niemiecka C.

Jak wynika z wniosku, towary zostały odprawione i dopuszczone do wolnego obrotu w Niemczech, oznacza to, że importu dokonano na terytorium Niemiec. Zgłoszenia towarów do odprawy celnej dokonała działająca w imieniu Wnioskodawcy agencja celna.

 

W omawianym przypadku podatnik działa na terytorium Niemiec za pośrednictwem agenta podatkowego (przedstawiciela fiskalnego), co spełnia przesłankę przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

 

W przedmiotowej sytuacji zastosowano procedurę dopuszczenia do obrotu, która stanowi dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego (import z kraju trzeciego z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową).

 

W świetle art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza po dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celno-podatkowych, można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej.

 

Zwolnienie z importu, o którym mowa wyżej, wynika z art. 143 Dyrektywy 2006/112 WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L. Nr 347 s. 1 z późn. zm.).

Import towarów do państwa członkowskiego innego niż kraj przeznaczenia

Zgodnie z tym przepisem w przypadku importu towarów do państwa członkowskiego innego niż kraj przeznaczenia, państwa członkowskie mają zastosować do importu zwolnienie, jeśli dostawa tych towarów dokonywana przez importera jest objęta zwolnieniem, które przysługuje dostawom wewnątrzwspólnotowym.

 

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że dokonał on przemieszczenia towarów z terytorium Niemiec do Polski w ramach swojego przedsiębiorstwa, a zatem przywóz ten stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. (...)

 

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

 

W art. 106 ust. 8 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zawarto delegację, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób ich przechowywania.

 

W oparciu m.in. o powołaną wyżej delegację zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Co powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży?

Stosownie do § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

 

  1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
  3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
  4. nazwę towaru lub usługi;
  5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
  6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  8. stawki podatku;
  9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
  10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
  12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

 

Przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

 

  1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
  2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta (§ 25 ust. 1 ww. rozporządzenia).

 

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14, 15 i 15a.

 

W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 13 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Termin wystawiania faktury dokumentującej nabycie towaru od kontrahenta zagranicznego

Przytoczony przepis ustanawia ogólną zasadę w zakresie terminu wystawiania faktur do siódmego dnia od dnia wydania towaru, jednakże należy zwrócić uwagę na możliwość wystawienia jednej zbiorczej faktury wewnętrznej dokumentującej sumę nabyć od kontrahenta zagranicznego za dany okres rozliczeniowy, co wynika z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku kiedy Wnioskodawca zdecyduje się na ewidencjowanie każdej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oddzielnie, winien wystawiać fakturę wewnętrzną nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towarów natomiast w przypadku gdy Wnioskodawca wybierze możliwość ujęcia w jednej fakturze wewnętrznej, za dany okres rozliczeniowy, wszystkich transakcji winien wtedy taką fakturę wystawić do siódmego dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym, który obejmuje przedmiotowa faktura.

 

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów – zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT – obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

 

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6/ ustawy o VAT).

 

Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Minister Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970), kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5.

 

W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§ 37 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

 

W przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio (§ 37 ust. 3 cyt. rozporządzenia).

 

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług (§ 37 ust. 4 cyt. rozporządzenia).

 

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dokumentuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystawiając fakturę wewnętrzną 15. dnia następującego po miesiącu, w którym towar został przyjęty do magazynu.

 

Na fakturze wewnętrznej jako dostawcę Wnioskodawca wpisuje firmę C. (dokonującą odprawy celnej) i jej numer identyfikacji podatkowej.

 

Podstawę opodatkowania Wnioskodawca ustala, jako wartość towaru z faktury od kontrahenta z Hong Kongu przeliczoną po kursie z dnia wystawienia faktury wewnętrznej.

 

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż firma niemiecka wystawia fakturę, ale dotyczy ona tylko cła.

 

Z opisu sprawy wynika, iż dostawa towaru będąca przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nastąpiła w miesiącu listopadzie.

 

W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, które poprzedza w przedmiotowej sprawie nabycie towarów przywiezionych z Chin z odprawą celną dokonaną w Niemczech, brak jest faktury wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej. Zatem obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT. W przedmiotowej sprawie dostawa towaru nastąpiła w listopadzie, zatem obowiązek podatkowy powstał w dniu 15 grudnia. Wnioskodawca miał więc obowiązek wystawić z tego tytułu, na podstawie cyt. wyżej art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, fakturę wewnętrzną.

 

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie, do przeliczenia faktury wystawionej przez kontrahenta z Hong Kongu, należy zastosować wyliczony i ogłoszony przez NBP kurs średni waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czyli z dnia 15 grudnia. (...)

 

W zaistniałym w stanie faktycznym mamy do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju dokonane przez Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot.

 

Jak wskazano we wniosku Wnioskodawcę reprezentuje na terytorium Niemiec ustanowiony tam agent podatkowy, zarejestrowany w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej i posiada numer VAT poprzedzony prefiksem DE.

 

Zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej: imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy.

 

W myśl § 25 ust. 1 cyt. rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r., przepisy § 9, § 13-17, § 19, § 20 i § 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

 

  1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
  2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

 

Przepisy nie narzucają zatem obowiązku podawania numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta na fakturze wewnętrznej dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, jednakże w sytuacji gdy Wnioskodawca zdecyduje się na umieszczenie ww. numeru, w przedmiotowej sytuacji winien to być numer przedstawiciela podatkowego, który w imieniu Wnioskodawcy dokonuje rozliczenia importu”.

 

Reasumując, podatnicy importujący towary z Chin poprzez port w Hamburgu, w Hamburgu ustalają przedstawiciela „fiskalnego”, który zajmuje się prawidłowym zgłoszeniem celnym. Odprawiony towar przemieszczany jest do kraju, co jest transakcją wewnątrzwspólnotową.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając  formularz poniżej  ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.

Zapytaj prawnika - porady prawne online

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny

O autorze: Aleksander Słysz




.
Porad przez Internet udzielają
prawnicy z dużym doświadczeniem.

Zapytaj prawnika

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny
Szukamy ambitnego prawnika »

spadek.info

prawo-budowlane.info

odpowiedziprawne.pl

Paragraf jako alternatywne logo serwisu