Czy osoba niepełnoletnia może nie zgodzić się na pobyt w szpitalu psychiatrycznym?

Przykłady

Pierwszym przypadkiem była 16-letnia Lena z Gdańska, która od kilku miesięcy leczyła się z powodu depresji. Po pogorszeniu jej stanu psychicznego psychiatra wystawił skierowanie do szpitala psychiatrycznego. Lena, choć miała pełną świadomość sytuacji, odmówiła przyjęcia do placówki, obawiając się izolacji od rodziny i szkoły. Jej matka nalegała na hospitalizację, lecz ponieważ Lena ukończyła 16 lat, sąd opiekuńczy musiał rozstrzygnąć kwestię przyjęcia do szpitala. Ostatecznie, po wysłuchaniu argumentów obu stron i opinii biegłego psychiatry, sąd zgodził się na hospitalizację, uznając ją za konieczną.

Inny przypadek dotyczył 17-letniego Jakuba z Wrocławia, który przyjął skierowanie i dobrowolnie stawił się w szpitalu psychiatrycznym z powodu nasilających się objawów lękowych. Po kilku dniach poczuł się lepiej i postanowił wypisać się na własne żądanie. Zgody udzielił również jego ojciec. Jednak lekarz prowadzący uznał, że istnieje ryzyko nagłego pogorszenia się stanu zdrowia, dlatego odmówił wypisu i skierował sprawę do ordynatora, który zatwierdził dalszy pobyt Jakuba. Sprawa trafiła następnie do sądu opiekuńczego, który zadecydował o dalszej hospitalizacji mimo braku zgody pacjenta i rodzica.

Trzeci przypadek wydarzył się w Lublinie. 16-letnia Marta miała skierowanie do szpitala psychiatrycznego, ale zrezygnowała z leczenia, zanim upłynął jego 14-dniowy termin ważności. Rodzice, nie chcąc wymuszać hospitalizacji, odpuścili. Po dwóch miesiącach stan dziewczyny gwałtownie się pogorszył — pojawiły się myśli samobójcze. Marta trafiła na izbę przyjęć bez skierowania, w trybie nagłym. Tym razem zgodziła się na leczenie. Lekarze przyjęli ją na oddział, a skierowanie nie było wymagane ze względu na zagrożenie życia. Dziewczyna później kontynuowała leczenie w ramach NFZ i nie poniosła żadnych konsekwencji wcześniejszej rezygnacji.

Podsumowanie

Osoba małoletnia, która ukończyła 16. rok życia, nie może samodzielnie decydować o przyjęciu do szpitala psychiatrycznego — wymagana jest tzw. zgoda kumulatywna, czyli zarówno jej zgoda, jak i zgoda przedstawiciela ustawowego. W przypadku braku porozumienia między nimi, sprawę rozstrzyga sąd opiekuńczy. Niewykorzystanie skierowania nie zamyka drogi do przyszłego leczenia psychiatrycznego, a w sytuacjach nagłych hospitalizacja może nastąpić bez skierowania, o ile istnieje realne zagrożenie zdrowia lub życia. Małoletni pacjent nie może również wypisać się ze szpitala wyłącznie na własne żądanie — decyzja ta zależy od lekarzy i ewentualnej zgody sądu.

Oferta porad prawnych

Jeśli potrzebujesz indywidualnej porady prawnej w sprawie leczenia psychiatrycznego osoby niepełnoletniej, zapraszamy do skorzystania z naszej pomocy online. Doświadczeni prawnicy odpowiedzą na Twoje pytania, wyjaśnią procedury i pomogą znaleźć najlepsze rozwiązanie w konkretnej sytuacji – szybko, dyskretnie i bez wychodzenia z domu.