Wysokość zasiłku przy drugiej ciąży

Podstawa wymiaru zasiłku

Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym będącym pracownikami uregulowane są w rozdziale ósmym ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 870).

Zgodnie z art. 43 ustawy zasiłkowej podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe.

Z powołanego przepisu wynika, że w przypadku, gdy świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (m.in. zasiłek chorobowy i zasiłek macierzyński), są pobierane nieprzerwanie lub z przerwą nieprzekraczającą 3 miesięcy kalendarzowych, podstawa wymiaru kolejno pobieranych świadczeń nie ulega zmianie.

Zwolnienie lekarskie na drugą ciążę

W przedstawionej sprawie pomiędzy terminem zakończenia urlopu rodzicielskiego a końcem urlopu wypoczynkowego nie upłyną trzy miesiące. W związku z powyższym, jeżeli zdecyduje się Pani przejść na zwolnienie lekarskie bezpośrednio po zakończeniu urlopu wypoczynkowego, do obliczenia wysokości wynagrodzenia za czas choroby (a następnie zasiłku chorobowego) pracodawca powinien przyjąć wynagrodzenie za ten sam okres, za który zostało uwzględnione przy ustalaniu wcześniej wypłacanego świadczenia. W tym przypadku będzie to wynagrodzenie za miesiące poprzedzające niezdolność do pracy z powodu choroby przed urodzeniem pierwszego dziecka.

Podejmując decyzję o terminie zakończenia urlopu wypoczynkowego i przejściu na zwolnienie lekarskie, należy mieć na uwadze to, czy nie dojdzie do przedawnienia prawa do urlopu.

Zgodnie z art. 291 Kodeksu pracy roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Udzielenie urlopu

Datę, od której roszczenie pracownika o urlop staje się wymagalne, czyli datę, od której zaczyna biec termin przedawnienia roszczenia o urlop, wyznacza art. 161 Kodeksu pracy. Przepis ten określa termin, do którego pracodawca obowiązany jest udzielić pracownikowi urlopu – na ostatni dzień roku. Skutkiem zmiany tego terminu jest wydłużenie okresu przedawnienia. Tak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z 11 kwietnia 2001 r. (sygn. akt I PKN 367/00), w którym orzekł, że roszczenie o udzielenie urlopu wypoczynkowego przedawnia się z upływem trzech lat od dnia, w którym stało się wymagalne (art. 291 § 1 Kodeksu pracy), przy czym rozpoczęcie biegu tego terminu następuje bądź z końcem roku kalendarzowego, za który urlop przysługuje (art. 161), bądź najpóźniej z końcem pierwszego kwartału roku następnego (obecnie z końcem września kolejnego roku), jeżeli urlop został przesunięty na ten rok z przyczyn leżących po stronie pracownika lub pracodawcy (art. 168).

Przedawnienie zaległego urlopu

Skutkiem przedawnienia roszczenia jest niemożność jego dochodzenia przed sądem.

Przykładowo, jeżeli posiada Pani zaległy urlop z 2018 r., to prawo do tego urlopu przedawni się z dniem 31 grudnia 2021 r. Jeżeli jednak urlop został przesunięty na kolejny rok z przyczyn leżących po stronie Pani bądź pracodawcy, wówczas rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia należałoby liczyć od 30 września 2019 r. Roszczenie o ten urlop przedawniłoby się wtedy dopiero z upływem 30 września 2022 r.