Wezwanie na komisję ds. rozwiązywania problemów alkoholowych

Wezwanie gminnej komisji ds. rozwiązywania problemów alkoholowych

Podstawę działania komisji oraz Pańskiego wezwania stanowią najogólniej rzec ujmując przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Faktycznie natomiast u podstaw wezwania leży zawiadomienie żony.

W pierwszej kolejności pozwoli Pan, iż wyrażę własną opinię na temat Pańskiej woli niestawiennictwa na posiedzeniu komisji. Osobiście uważam, że jest to bardzo zły pomysł, albowiem, jak wiadomo, nieobecni nie mają głosu. Jeżeli naprawdę uważa Pan, że twierdzenia żony są pozbawione podstaw, musi Pani stawić się na komisji, by przedstawić własne zdanie w tym zakresie. Komisja, podobnie jak komisja w niebieskiej karcie, nie ma zbyt wielu instrumentów do badania wiarygodności składanych do niej wniosków, stąd wezwania na komisję.

Zaświadczenie od pracodawcy

W mojej ocenie wiele zależy od tego, jaki Pan wykonuje zawód, a także jakie ma Pan relacje z pracodawcą. O ile bowiem jest to możliwe, należałoby uzyskać od pracodawcy zaświadczenie, że sumiennie i staranie wykonuje Pan swoje obowiązki, a charakter i zakres prac uniemożliwiają nadużywanie alkoholu. Nadto, o ile ma Pan przyjaciół, oni także powinni sporządzić pisma, w których wskażę, iż nie nadużywa Pan alkoholu, ale oczywiście incydentalnie zdarzy się Panu alkohol spożyć. Komisja nie wymaga bowiem pełnej abstynencji, ale na pewno nie można przyznać się do regularnego spożywania alkoholu (o ile ma to miejsce).

Jak udowodnić, że nie nadużywa się alkoholu?

Mając na uwadze powyższe, należy w szczególności stawić się na komisji, a dowody uzależnić od tego, czym się Pan zajmuje, czy może liczyć na pomoc osób trzecich, czy w domu były kiedykolwiek interwencje policji, a jeżeli tak, to z jakiego powodu. Jeśli nie był Pan nigdy karany, może Pan np. przedłożyć informację z KRK, którą uzyska Pan w każdym punkcie Krajowego Rejestru Karnego w sądzie okręgowym.

Podsumowując: bierność w tej sprawie jedynie wzbudzi wątpliwości. Proszę mi wierzyć, że członkowie takich komisji bardzo negatywnie podchodzą do niestawiennictwa. Często wręcz nie stawiając się na wezwanie, daje się argument, że „nie przyszedł, gdyż pewnie zapił”.