Płatności bezgotówkowe a brak fiskalnego pokrycia

Płatność z terminala jest w wyższej kwocie niż zafiskalizowana sprzedaż

Przedstawiony problem jest złożony. Przyjmuje się ogólnie, że informacje o płatnościach z terminala muszą zgadzać się z kasą fiskalną. Jeśli się nie zgadzają, należy złożyć stosowne wyjaśnienia.

Na ogół firmy przyjmują w polityce rachunkowości, że raport dobowy z terminali jest księgowany na koncie „pieniądze w drodze” – z wyciągu bankowego wynika wpłata na konto. Gdy płatność z terminala jest w wyższej kwocie niż zafiskalizowana sprzedaż, domniemywać można m.in., że sprzedaż nastąpiła z pominięciem procedur podatkowych – tak wygląda to w Pana sytuacji.

Ponadto może powstać problem dowodowy w VAT, gdyż wpłacona kartą kwota niezafiskalizowana jest w myśl definicji ustawowej obrotem. Saldo konta „środki pieniężne w drodze” odpowiadać winno wartości nierozliczonych transakcji.

Czy jest zabronione dokonywania sprzedaży kartą płatniczą bez fiskalnego pokrycia?

Pyta Pan, czy zabronione jest dokonywanie sprzedaży kartą płatniczą bez fiskalnego pokrycia. Odpowiedź brzmi: tak, jest to zabronione, wynika to z ogólnych przepisów ustaw, m.in. z ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. z dnia 1 grudnia 2008 r.):

Ewidencja sprzedaży przy zastosowaniu kas

„§ 7. 1. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas:

1. dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;
2. sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu, jak również prowadzić bieżącą kontrolę w zakresie prawidłowego i terminowego przekazu danych do archiwizowania w przypadku stosowania kas z elektronicznym zapisem kopii;
3. ewidencjonować sprzedaż przy użyciu kasy rezerwowej lub zaprzestać sprzedaży, w przypadkach określonych w art. 111 ust. 3 ustawy;
4. dokonywać weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz właściwego ich przyporządkowania do stawek podatku oraz niezwłocznego zgłaszania prowadzącemu serwis kas każdej nieprawidłowości w jej pracy;
5. udostępniać kasy do kontroli stanu nienaruszalności kasy i prawidłowości jej pracy na każde żądanie właściwych organów;
6. zgłaszać do obowiązkowego przeglądu technicznego kasy u właściwego serwisanta kas w terminach wynikających z § 16 ust. 1;
7. dokonywać wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii na taśmie papierowej, jeżeli druk kopii umożliwia konstrukcja kasy i umożliwiają to przepisy rozporządzenia;
8. przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.);
9. stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7;
10. dokonywać zgłoszenia kasy w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia;
11. nanieść na obudowę kasy w sposób trwały numer ewidencyjny, o którym mowa w § 13;
12. dokonywać wpisów przewidzianych do wykonania przez podatnika w książce kasy, jak również umożliwiać dokonanie wpisów serwisantowi kasy;
13. przechowywać książkę kasy przez okres jej użytkowania oraz udostępniać ją na żądanie właściwych organów, a także programy, o których mowa w § 4 ust. 3 pkt 2, § 6 ust. 4 pkt 1; w przypadku kas stacjonarnych książkę kasy przechowuje się w miejscu użytkowania kasy;
14. poddawać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem przez podatnika do prowadzenia ewidencji;
15. prowadzić po fiskalizacji kasy wyłącznie sprzedaż w trybie fiskalnym i nie prowadzić sprzedaży na kasie po jej fiskalizacji w żadnym innym trybie niefiskalnym, w tym w trybie szkoleniowym;
16. stosować przyporządkowanie do oznaczeń literowych stawek podatku zgodnych z zasadami określonymi w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. c; ewentualne odstępstwa są dopuszczalne w starszych typach kas, gdzie liczba przewidzianych w konstrukcji kasy grup podatkowych jest mniejsza niż wynika z tego przepisu”.

Zauważyć jednak należy, że w Pana przypadku nie mamy do czynienia z dodatkową sprzedażą, potraktował Pan terminal analogicznie do przelewu – rodzi to problemy dowodowe i formalne, może być również niezgodne z umową zawartą między ajentem a siecią sklepu czy też z umową z operatorem terminala.

Jak widać wyraźnie, przepisy nie regulują wprost sytuacji, w której się Pan znalazł, zatem powyższa odpowiedź może być inna od interpretacji przepisów, jakiej w trakcie ewentualnej kontroli (czynności sprawdzających) dokonać mogą organy. Jedyną metodą zabezpieczającą podatnika i pozwalającą uzyskać wiążące stanowisko jest wystąpienie z wnioskiem o indywidualną interpretację do ministra finansów na druku ORD-IN.