Wyprowadzka najemcy z mieszkania i brak z nim kontaktu - czy mogę wejść do mieszkania?

Rozwiązanie umowy po wyprowadzce najemcy

Zgodnie z art. 673 § 3 Kodeksu cywilnego jeżeli czas trwania najmu jest oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą wypowiedzieć najem w wypadkach określonych w umowie. Jeśli więc w umowie dopuściła Pani możliwość jej wypowiedzenia, gdy najemca nie płaci czynszu, to może Pani skierować pismo z wypowiedzeniem, z zachowaniem okresu wypowiedzenia przewidzianego w umowie, a po jego upływie uznać umowę za rozwiązaną. Jednocześnie wezwać najemcę, aby do tego terminu zabrał swe rzeczy i opróżnił lokal. Należy mieć jednak na uwadze art. 687 Kodeksu cywilnego, który stanowi: „jeżeli najemca lokalu dopuszcza się zwłoki z zapłatą czynszu co najmniej za dwa pełne okresy płatności, a wynajmujący zamierza najem wypowiedzieć bez zachowania terminów wypowiedzenia, powinien on uprzedzić najemcę na piśmie, udzielając mu dodatkowego terminu miesięcznego do zapłaty zaległego czynszu”. Wówczas może Pani wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym, o ile wcześniej udzieli Pani dodatkowego terminu na zapłatę, a najemca nadal nie zapłaci.

Natomiast zważywszy na fakt, że umowa lada moment ulega rozwiązaniu (31 grudnia br.), lepiej poczekać, aż rozwiąże się sama z mocy prawa i w dniu 1 stycznia dysponować lokalem wyłącznie dla siebie (bez jakichkolwiek praw ze strony najemcy). W tym zalecam dla celów dowodowych ponownie skierować pismo o treści: „z uwagi na fakt, że umowa ulega rozwiązaniu z dniem 31 grudnia 2020 roku, wzywam Pana do uiszczenia zaległego czynszu w wysokości XXX zł do dnia 31 grudnia 2020 r. pod rygorem skierowania sprawy o zapłatę wraz z odsetkami do sądu cywilnego oraz do opróżnienia w tymże terminie mieszkania z swych rzeczy pod rygorem uznania ich za porzucone zgodnie z art. 180 Kodeksu cywilnego”.

Rzeczy najemcy po jego wyprowadzce

Wówczas z dniem 31 grudnia umowa ulega rozwiązaniu, zaś jeśli rzeczy w mieszkaniu nadal będą, to zgodnie z art. 180 Kodeksu cywilnego ma Pani prawo uznać je za porzucone. Zgodnie z art. 180 właściciel może wyzbyć się własności rzeczy ruchomej przez to, że w tym zamiarze rzeczy porzuci.

Wówczas, zgodnie z art. 181 obejmuje Pani porzucone rzeczy w posiadanie i się Pani ich właścicielem. Jako właściciel może Pani swobodnie dysponować swoimi rzeczami, może je Pani zniszczyć, używać jako swoje lub po prostu je wyrzucić.

Ewentualnie, jeśli obawia się Pani, że oświadczenie do byłego już najemcy nie dotarło (nie odbiera listów, smsów), to może je Pani uznać za zagubione (i tak też wpisać w owym wyżej zaproponowanym oświadczeniu). W przypadku rzeczy porzuconej bez zamiaru wyzbycia się prawa własności osoba, która znalazła taką rzecz, powinna niezwłocznie zawiadomić o tym osobę uprawnioną do jej odbioru. Skoro lokator nie odbiera pism, to powinna Pani niezwłocznie zawiadomić o znalezieniu właściwy organ państwowy (art. 183 Kodeksu cywilnego). Właściwym organem państwowym jest starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Pieniądze, papiery wartościowe, kosztowności oraz rzeczy mające wartość naukową lub artystyczną znalazca (Pani) powinien oddać niezwłocznie na przechowanie właściwemu organowi państwowemu, inne zaś rzeczy znalezione – tylko na żądanie tego organu (art. 184 K.c.). Sugeruję więc skierować wezwanie do byłego najemcy, wyznaczając mu odpowiedni termin do odbioru pod rygorem uznania, iż rzecz zostanie uznana za niczyją. Oczywiście wezwanie musi zostać odebrane przez najemcę. Jeśli nie zostanie odebrane (wróci list), to wszelkie dokumenty należy złożyć na najbliższym posterunku policji, a rzeczy wartościowe nawet do depozytu.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93