Seks za pieniądze, co grozi za umówienie się?

Klient, występujący w artykule pod imieniem Jan, napisał do nas pełen obaw, czy jego zachowanie może narazić go na odpowiedzialność karną. Pan Jan chciał umówić się z dziewczyną na sex za pieniądze, więc napisał do niej i złożył taką propozycję. Ona wstępnie się zgodziła i podała konto do przelania pieniędzy. Pan Jan wykonał przelew, ale niedługo potem kobieta napisała do niego, że ktoś telefonicznie anulował przelew, nazwała go oszustem i zagroziła zgłoszeniem sprawy do policję. Po dwóch dniach przelane pieniądze wróciły na konto pana Jana. W tej dość niezwykłej sytuacji pan Jan pyta, czy rzeczywiście ta sprawa może go narazić na konsekwencje karne. Chodzi o kobietę pełnoletnią.

Zmuszanie lub nakłanianie do prostytucji

Rozumiem, że chodzi o kobietę pełnoletnią.

W naszym prawie karalne jest zmuszanie lub nakłanianie do prostytucji oraz czerpanie z niej korzyści majątkowych. Stanowi o tym art. 203 i art. 204 Kodeksu karnego (K.k.). I tak: kto, przemocą, groźbą bezprawną, podstępem lub wykorzystując stosunek zależności lub krytyczne położenie, doprowadza inną osobę do uprawiania prostytucji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10 (art. 203 K.k.). Natomiast kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłania inną osobę do uprawiania prostytucji lub jej to ułatwia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 (art. 204 K.k.).

Co grozi za umawianie się na płatny sex?

W tej sprawie ostatecznie nie doszło do obcowania płciowego, zatem zachowanie pana Jana nie wyczerpuje znamion przestępstwa określonego w art. 203 K.k. Przestępstwo to ma bowiem charakter skutkowy, czyli aby można było mówić o jego popełnieniu, musi wystąpić skutek, czyli – oględnie mówiąc – musiałoby dojść do uprawiania seksu za pieniądze. Nadto nie bez znaczenia jest tutaj dotychczasowe życie tej kobiety, tj. czy osoba ta trudniła się już wcześniej prostytucją. O doprowadzeniu innej osoby do uprawiania prostytucji można mówić tylko wtedy, gdy osoba ta nie zajmowała się przedtem tym procederem bądź wprawdzie trudniła się wcześniej prostytucją, lecz chciała z niej zrezygnować, a została zmuszona przez sprawcę do kontynuowania procederu.

Natomiast jeśli chodzi o przestępstwo z art. 204 K.k., to sprawa wygląda następująco. Przestępstwo to popełnia osoba, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nakłania inną osobę do uprawiania prostytucji (stręczycielstwo) albo jej to ułatwia (kuplerstwo). W przypadku pana Jana można byłoby mówić co najwyżej o korzyści osobistej (której i tak nie uzyskał), a nie majątkowej. Zatem na podstawie informacji podanych przez pana Jana nie można również mówić o popełnieniu tego przestępstwa, skoro nie odniósł żadnej korzyści majątkowej.

Źródła:
1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553