.
Udzieliliśmy ponad 131,7 tys. porad prawnych i mamy 14 830 opinii Klientów
Zadaj pytanie » Zadaj pytanie »

Czy matka może zmienić nazwisko dziecka bez zgody ojca?

• Data: 29-09-2024 • Autor: Radca prawny Marek Gola

Jestem ojcem półtoramiesięcznego dziecka, wychowuję je wspólnie z jego matką. Nie mamy ślubu, ale podczas trwania ciąży złożyłem oświadczenie o uznaniu ojcostwa. Dziecko nosi moje nazwisko, jednakże matka dziecka planuje to zmienić (chce, aby dziecko miało podwójne nazwisko – jej i moje). Nie zgadzam się na to. Czy bez mojej zgody partnerka może zmienić nazwisko dziecka na drodze sądowej? Czy mogę temu zapobiec?


Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Pomagamy w podobnych sprawach.

Czy matka może zmienić nazwisko dziecka bez zgody ojca?

Zmiana nazwiska dziecka bez zgody ojca

Ustosunkowując się do zadanego przez Pana pytania, uprzejmie wyjaśniam, co następuje. Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zwanego dalej K.r.io.

 

Z treści Pana pytania wynika, że mieszka Pan wspólnie z partnerką i dzieckiem. Uznał Pan dziecko. Dziecko nosi Pana nazwisko. Wolą matki dziecka jest, by dziecko nosiło nazwisko łączone – Pana i matki. Pan nie chce się na to zgodzić. Zastanawia się Pan, czy konieczna będzie droga sądowa.

 

W pierwszej kolejności godzi się podkreślić, iż skoro jest Pan ojcem dziecka z pełną władzą rodzicielską, nic, co najważniejsze w odniesieniu do dziecka, nie może się odbyć bez Pana. Innymi słowy, na wszystko, co przekracza zwykły zarząd dziecka, musi być Pańska zgoda. Powyższe wynika z treści art. 97 K.r.io., zgodnie z którym „Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie; w braku porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy”.

Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›

Brak porozumienia między rodzicami w sprawie dotyczącej dziecka

Zgodnie z treścią art. 97 § 2 K.r.io. w braku porozumienia między rodzicami o istotnych sprawach dziecka rozstrzyga sąd opiekuńczy, co dotyczy zarówno rodziców żyjących wspólnie, jak i rodziców rozłączonych, względem których zastosowanie znajdzie także art. 107 K.r.io.

Zgodnie z przepisem art. 582 Kodeksu postępowania cywilnego rozstrzygnięcie to może nastąpić dopiero po umożliwieniu rodzicom złożenia oświadczeń, chyba że wysłuchanie ich byłoby połączone z nadmiernymi trudnościami. Treścią orzeczenia sądu może być tylko samo rozstrzygnięcie sporu (np. wskazanie miejsca, w którym dziecko ma przebywać) lub zezwolenie na wykonanie określonego zachowania (np. na wyjazd z dzieckiem za granicę – uchwała SN z dnia 10 listopada 1971 r., sygn. akt III CZP 69/71; określenie sposobu realizowania wierzytelności alimentacyjnych – uchwała SN z dnia 30 maja 1985 r., sygn. akt III CZP 26/85).

 

Jak podkreśla się w literaturze: „Do istotnych spraw dziecka należeć będą z zasady wszystkie czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu jego majątkiem oraz te czynności zwykłego zarządu, które dotyczą właśnie materii istotnej dla dziecka z niemajątkowego punktu widzenia. Przykładem takiej czynności byłoby zaprzestanie opłacania ważnej dla dziecka dodatkowej nauki – tutaj nie wysokość kwoty, ale jej przeznaczenie przesądza o konieczności współdziałania rodziców. Zakres istotnych spraw dziecka podzielić można na dwie grupy spraw: te, o których zaliczeniu decyduje ich ogólny charakter, oraz sprawy istotne z uwagi na ich doniosłość tylko w danej konkretnej sprawie. Wskazane niżej istotne sprawy tworzą z istoty rzeczy otwarty katalog, ponieważ nie sposób przewidzieć różnorodnych sytuacji życiowych dziecka” (patrz: Tomasz Sokołowski, Komentarz do art. 97 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 30.06.2013 r.).

 

Kierownik USC bez zgody sądu lub Pańskiego podpisu nie może zmienić nazwiska dziecku.

Potrzebujesz pomocy prawnika? Kliknij tutaj i opisz swój problem ›

Przykłady

Ania i Michał są parą i mają dziecko, które urodziło się w 2020 roku. Dziecko nosi nazwisko Michała. Po kilku latach Ania stwierdziła, że chciałaby zmienić nazwisko dziecka na nazwisko łączone – Michała i swoje własne nazwisko. Michał jednak nie zgodził się na tę zmianę. Ania próbowała przeprowadzić zmianę nazwiska w urzędzie stanu cywilnego, ale dowiedziała się, że bez zgody Michała ani kierownik USC, ani sąd opiekuńczy nie mogą dokonać zmiany nazwiska dziecka.

 

Magda i Tomasz mają córkę, Zosię. Po rozwodzie Magda chciała zmienić nazwisko Zosi na nazwisko, które używała przed ślubem. Tomasz, ojciec Zosi, nie zgodził się na tę zmianę. W związku z tym Magda postanowiła przeprowadzić zmianę nazwiska poprzez sąd opiekuńczy, ponieważ kierownik USC nie może dokonać zmiany bez zgody obu rodziców lub orzeczenia sądu.

 

Julia, mama Jasia, chciała zmienić jego nazwisko na łączone (zawierające nazwisko jej i ojca dziecka, Tomasza). Tomasz nie zgodził się na taką zmianę, ponieważ uważał, że nie jest ona konieczna. Julia postanowiła zwrócić się do sądu opiekuńczego z prośbą o rozstrzygnięcie tej kwestii, jako że nie udało jej się uzyskać zgody Tomasza na zmianę nazwiska dziecka.

Podsumowanie

Artykuł omawia kwestię zmiany nazwiska dziecka bez zgody ojca w kontekście polskiego prawa rodzinnego. Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego każda istotna decyzja dotycząca dziecka, w tym zmiana nazwiska, wymaga zgody obu rodziców. Jeśli rodzice nie mogą dojść do porozumienia, sprawa może zostać przekazana do sądu opiekuńczego, który rozstrzygnie spór. Sąd może podjąć decyzję na podstawie zgłoszonych oświadczeń i uznać, czy zmiana nazwiska jest w najlepszym interesie dziecka.

Oferta porad prawnych

Jeśli masz wątpliwości dotyczące zmiany nazwiska dziecka lub innych istotnych spraw rodzinnych, skorzystaj z naszych porad prawnych online. Nasi specjaliści pomogą Ci zrozumieć Twoje prawa i obowiązki, a także przygotują dla Ciebie odpowiednie pisma i dokumenty. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać profesjonalną pomoc i wsparcie!

Źródła:

1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Dz.U. 1964 nr 9 poz. 59

2. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1971 r., sygn. akt III CZP 69/71

3. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 1985 r., sygn. akt III CZP 26/85

 

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając  formularz poniżej  ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.

Zapytaj prawnika - porady prawne online

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny

O autorze: Radca prawny Marek Gola

Radca prawny, doktorant w Katedrze Prawa Karnego Procesowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego, zdał aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Katowicach. Specjalizuje się w szczególności w prawie karnym materialnym i procesowym, bliskie jest mu też prawo pracy, prawo rodzinne oraz prawo handlowe. Udzielił już ponad 2000 porad prawnych, pomagając osobom pokrzywdzonym przez nieuczciwych pracodawców, a także tym, w których życie (nie zawsze słusznie) wtargnęła policja i prokuratura.


.
Porad przez Internet udzielają
prawnicy z dużym doświadczeniem.

Zapytaj prawnika

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny
Szukamy ambitnego prawnika »

spadek.info

prawo-budowlane.info

odpowiedziprawne.pl

Paragraf jako alternatywne logo serwisu