Szerokość drogi gminnej z istniejącymi mediami

Szerokość pasów ruchu

Kwestia szerokości dróg gminnych uregulowana jest w Rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie w zw. z ustawą z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

Zgodnie z § 15 ww. rozporządzenia:

„1. Szerokość pasów ruchu, z zastrzeżeniem § 16, powinna wynosić:

1) na drodze klasy A – 3,75 m;

2) na drodze klasy S:

a) dwujezdniowej – 3,75 m lub 3,50 m,

b) jednojezdniowej – 3,75 m;

3) na drodze klasy GP i G – 3,50 m;

4) na drodze klasy Z – 3,00 m;

5) na drodze klasy L – 2,75 m;

6) na drodze klasy D – 2,50 m.

2. Na drogach klas Z, L i D szerokość pasa ruchu może być zwiększona do maksymalnie 3,50 m, jeżeli taka potrzeba wynika z prognozowanej struktury rodzajowej lub ilościowej ruchu.

3. Na drogach dwujezdniowych szerokość pasa ruchu kolejnego względem pasa skrajnego może być zmniejszona do minimalnie:

1) 3,50 m – na drodze klasy A;

2) 3,25 m – na drodze klasy S;

3) 3,00 m – na drodze klasy GP i G.

4. W przypadku konieczności zastosowania rozwiązań uspokajających ruch na drogach klas G, Z, L i D na terenie zabudowy, szerokość pasa ruchu może być zmniejszona o 0,25 m względem wartości określonych w ust. 1.

5. W przypadkach, o których mowa w § 14 ust. 3, minimalna szerokość pasa ruchu powinna wynosić 3,50 m, przy czym muszą być spełnione wymagania określone w § 37 i w § 126.

5a.  W przypadku, o którym mowa w § 14 ust. 3a, minimalna szerokość pasa ruchu powinna wynosić 4,00 m.

6. Szerokość jezdni na drogowym obiekcie inżynierskim powinna być nie mniejsza niż przed obiektem.

7. Zmiana szerokości pasa ruchu powinna być wykonana zgodnie z warunkami określonymi w § 64”.

Do dróg gminnych odnoszą się następujące klasy:

• GP (główna ruchu przyspieszonego),
• G (główna),
• Z (zbiorcza),
• L (lokalna)
• D (dojazdowa).

W zależności zatem, jaką klasę ma droga, o której Pan pisze, rozporządzenie wskazuje w § 15 na minimalną szerokość.

Co do zasady tylko lokalna dojazdowa druga gminna może mieć szerokość poniżej 3 m. Nie ma znaczenia, czy przebiega drogą instalacja; przepisy nie warunkują szerokości drogi od tego faktu.

Jeśli analizując powyższe, owa droga nie może mieć mniej niż 3 m szerokości, to skargę na bezczynność składa się do WSA. Warto jednak najpierw wnieść oficjalne ponaglenie w trybie art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Zajęcie działki na drogę gminną

Natomiast jeśli gmina faktycznie bez Pana zgody zajęła Pana działkę na drogę gminną, to ma Pan prawo wystąpić o odszkodowanie za ową zajętą część. Co do zasady, gmina powinna wykupić grunt prywatny przeznaczony pod drogę gminną. By je uzyskać, powinien Pan wysłać do gminy pismo z żądaniem wykupu części nieruchomości zajętej pod tę drogę bez Pana zgody na lokalizację drogi gminnej, a wcześniej dokonania jej podziału, jeśli jeszcze do tego nie doszło. Zgodnie bowiem z art. 98 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami „działki wydzielone pod drogi publiczne – gminne, przechodzą z mocy prawa na własność gminy z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne”. Ust. 3 wskazuje zaś, że „za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem”. I odsyła do art. 131 ww. ustawy, wskazując, że przepis ten stosuje się odpowiednio.

Odszkodowanie za zajęcie pasa terenu

Oczywiście dopiero jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, to wówczas na wniosek właściciela odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. Art. 134 ww. ustawy wskazuje podstawę ustalania wysokości odszkodowania. Stanowi ją, z zastrzeżeniem art. 135, wartość rynkowa nieruchomości. Przy jej określaniu uwzględnia się w szczególności rodzaj nieruchomości, położenie, sposób użytkowania, przeznaczenie, stopień wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej, stan nieruchomości oraz aktualnie kształtujące się ceny w obrocie nieruchomościami. Natomiast zanim dojdzie do stosowania art. 134, prowadzone są negocjacje, bowiem często strony same dochodzą do porozumienia co do wysokości odszkodowania. Tutaj, w artykule naszego prawnika, piszemy o tym więcej: https://www.prawo–cywilne.info/wykonanie–przez–gmine–drogi–na–moim–terenie–287–c.html – dotyczy to już stricte procedury dochodzenia odszkodowania.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
2. Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - Dz.U. 1960 nr 30 poz. 168