Jak uzyskać akt zgonu osoby która zmarła w USA?

Uzyskanie informacji i aktu zgonu o osobie przebywającej w USA

W celu uzyskania informacji o śmierci ojca i pomocy w uzyskaniu aktu zgonu musi się Pani zwrócić do Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Chicago, 1530 N. Lake Shore Drive Chicago, IL 60610.

We wniosku należy zamieścić:

• imię i nazwisko wnioskodawcy,
• wskazanie rodzaju aktu wnioskowanego: akt zgonu Pani ojca,
• wskazanie prawdopodobnej daty i miejsca zgonu ojca,
• stopień pokrewieństwa wnioskodawcy w stosunku do osoby wymienionej na akcie stanu cywilnego,
• imię i nazwisko ojca,
• datę i miejsce urodzenia ojca,
• imiona rodziców ojca,
• inne dane mogące pomóc w uzyskaniu aktu stanu cywilnego, np. kiedy ojciec przybył do USA.

Jeżeli ojciec nie żyje, konsulat polski prześle Pani akt zgonu, w przeciwnym razie przekaże informację, że ojciec żyje.

Umieszczenie aktu zgonu z USA w polskiej księdze stanu cywilnego

Po otrzymaniu aktu zgonu z USA będzie trzeba dokonać tzw. jego umiejscowienia, inaczej zwanego transkrypcją w polskiej księdze stanu cywilnego.

Umiejscowienie (transkrypcja) zagranicznego aktu stanu cywilnego jest regulowane ustawą z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180 z późn. zm.). Zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy „akt stanu cywilnego sporządzony za granicą może być wpisany do polskich ksiąg stanu cywilnego na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu”.

Zgodnie z art. 15 ustawy „transkrypcji aktu zgonu sporządzonego za granicą dokonuje się w urzędzie stanu cywilnego w miejscu zamieszkania zmarłego w Polsce”.

Uznanie zaginionej osoby jako zmarłej

Jeżeli z jakiś powodów nie będzie możliwe uzyskanie aktu zgonu ojca, Pani lub Pani matka możecie wystąpić do sądu rejonowego z wnioskiem o uznanie ojca za zmarłego.

Przesłanką rozpoczęcia postępowanie celem uznania osoby za zmarłą jest fakt zaginięcia określonej osoby. Zaginiecie należy rozumieć jako zniknięcie bez śladu oraz brak jakiegokolwiek kontaktowania się z najbliższymi, co prowadzi do przekonania, że osoba ta nie żyje.

Zgodnie z art. 29 § 1 Kodeksu cywilnego „zaginiony może być uznany za zmarłego, jeżeli upłynęło lat dziesięć od końca roku kalendarzowego, w którym według istniejących wiadomości jeszcze żył; jednakże gdyby w chwili uznania za zmarłego zaginiony ukończył lat siedemdziesiąt, wystarcza upływ lat pięciu”.

W przypadku Pani ojca upłynęło już ponad 10 lat, odkąd ostatni raz skontaktował się z rodziną w Polsce.

Sąd, uznając daną osobę za zmarłą, wydaje postanowienie, w którym wskazuje dane osoby, której postanowienie dotyczy, oraz datę i godzinę, z którą uznaje się osobę za zmarłą. Chodzi tu o chwilę najbardziej prawdopodobną. W przypadku braku danych uznaje się pierwszy dzień terminu, z którego upływem uznanie za zmarłego stało się możliwe. Jeżeli w orzeczeniu ustalono tylko datę śmierci, za jej godzinę uważa się koniec tego dnia.

Na podstawie postanowienia sądu urząd stanu cywilnego ostatniego miejsca zamieszkani zmarłego w Polsce sporządza akt zgonu.