Dostęp do akt komorniczych

Kto może przeglądać akta komornicze?

Prawo dostępu do akt komorniczych przysługujące stronom i innym uczestnikom postępowania egzekucyjnego, wynika to z art. 9 Kodeksu postępowania cywilnego¹, zgodnie z którym rozpoznawanie spraw odbywa się jawnie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Strony i uczestnicy postępowania mają prawo przeglądać akta sprawy i otrzymywać odpisy, kopie lub wyciągi z tych akt, a treść protokołów i pism może być także udostępniana w postaci elektronicznej za pośrednictwem systemu teleinformatycznego (zasada jawności wewnętrznej postępowania). Podstawą stosowania wymienionego wyżej przepisu również w zakresie dotyczącym dostępu do akt komorniczych jest natomiast art. 13 § 2 K.p.c., zgodnie z którym przepisy o procesie stosuje się odpowiednio do innych rodzajów postępowań unormowanych w niniejszym kodeksie (a więc również do postępowania egzekucyjnego), chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Uzyskanie dostępu do akt komorniczych

W obowiązującym stanie prawnym brak jest w zasadzie przepisów wykonawczych, które regulowałyby szczegółowo tryb, w jakim można uzyskać dostęp do akt komorniczych. Jedynie w § 26 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia szczegółowych przepisów o biurowości i ewidencji operacji finansowych kancelarii komorniczych², ustanowiona jest zasada, iż przeglądanie akt przez strony i innych uczestników postępowania może odbywać się tylko pod kontrolą komornika lub upoważnionej przez niego osoby (np. asesora komorniczego). Wydaje się oczywistym, iż elementem takiej kontroli powinno być sprawdzenie tożsamości osoby żądającej dostępu do akt, a w przypadku innych niż strony uczestników postępowania, również sprawdzenie istnienia uprawnienia do przeglądania akt wynikającego z przepisów postępowania sądowego.

Udostępnienie akt komorniczych do przeglądania oraz sporządzania notatek

Udostępnienie akt do przeglądania, tak samo jak umożliwienie sporządzania notatek, następuje nieodpłatnie. Wydawanie odpisów, kopii lub wyciągów z akt podlega już jednak zgodnie z ustawą o kosztach sądowych³ opłacie kancelaryjnej. Zgodnie z art. 77 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych opłatę od wniosku o wydanie na podstawie akt:

1. poświadczonego odpisu, wypisu lub wyciągu,
2. odpisu orzeczenia ze stwierdzeniem prawomocności,
3. odpisu orzeczenia ze stwierdzeniem wykonalności,
4. zaświadczenia
   
   – pobiera się w kwocie 6 złotych za każdą rozpoczętą stronicę wydanego dokumentu.

Jeżeli odpis, wyciąg lub wypis jest sporządzony w języku obcym albo zawiera tabele, pobiera się opłatę w podwójnej wysokości.

Natomiast opłatę od wniosku o wydanie kopii dokumentu, znajdującego się w aktach sprawy, zgodnie z art. 78 o kosztach sądowych, pobiera się w kwocie 1 złotego za każdą rozpoczętą stronicę wydanego dokumentu.

Opłaty kancelaryjne nie są pobierane od osób, które sąd zwolnił od kosztów sądowych, jak również osób, którym takie uprawnienie przysługuje z mocy ustawy (zwolnione od kosztów z mocy ustawy są w szczególności strony dochodzące roszczeń alimentacyjnych oraz pracownicy wnoszący powództwo przeciwko pracodawcy). Zgodnie bowiem z art. 771 K.p.c. zwolnienie od kosztów sądowych, przyznane stronie przez sąd w postępowaniu rozpoznawczym lub z którego strona korzysta z mocy ustawy, rozciąga się także na postępowanie egzekucyjne.

____________________________

¹ Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.)

² Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie określenia szczegółowych przepisów o biurowości i ewidencji operacji finansowych kancelarii komorniczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1625)

³ Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r., 1025, z późn. zm.)

Poprzedni materiał

Następny materiał