Uciążliwe treningi motocrossowe sąsiada

Zakłócanie korzystania z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę

Nie znajdzie Pani ochrony innej niż proces cywilny. Ochrony należy szukać w oparciu o art. 144, w związku z art. 222 § 2 Kodeksu cywilnego (K.c.).

Wedle art. 144 K.c. – właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze:

• społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości,  
• stosunków miejscowych.

Takie elastyczne sformułowanie ma umożliwić sprawiedliwe dostosowanie rozstrzygnięcia do konkretnej sprawy.

Pojęcie „przeciętnej miary” jest wyznaczane przez czynniki obiektywne, wolne od subiektywnych odczuć sąsiadów (np. jeśli sąsiednią nieruchomością jest lokalna kotłownia, to możemy w większym stopniu dopuścić się emisji dymu niż jeśli sąsiednią nieruchomością byłoby sanatorium dla chorych na astmę). Tak np. Sąd Najwyższy – Izba Cywilna i Administracyjna w wyroku z dnia 22 listopada 1985 r. (II CR 149/85; OSNCP 1986 r. nr 10 poz. 162), gdzie sąd stwierdził, że ocena „przeciętnej miary”, w rozumieniu art. 144 Kodeksu cywilnego, powinna być dokonywana na podstawie obiektywnych warunków panujących w środowisku osób zamieszkujących na danym terenie, a nie na podstawie subiektywnych odczuć osób, których przestrzeń w miejscu zamieszkania w następstwie realizacji dalszych inwestycji (budowania dalszego budynku mieszkalnego) uległaby ograniczeniu. Z kolei w wyroku z dnia 28 grudnia 1979 r. (III CRN 249/79; OSNCP 1980 r. nr 7-8 poz. 144) Sąd Najwyższy – Izba Cywilna przyjął, że pojęcie „przeciętna miara” zakłada obowiązek biernego znoszenia oddziaływania we wszelkiej postaci w określonym stopniu, jeżeli to oddziaływanie nie ma charakteru szykany. Elementem konkretnie współokreślającym przeciętną miarę jest społeczno-gospodarcze przeznaczenie nieruchomości.

Wykorzystanie działki budowlanej jako tor motocrossowy

Działka budowlana, w otoczeniu innych działek budowlanych nie powinna być wykorzystywana jako tor motocrossowy.

Przy ustalaniu społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości należy brać pod uwagę obydwie nieruchomości, tzn. nieruchomość dotkniętą zakłóceniami, jak i nieruchomość, z której zakłócenia są emitowane. Kryterium społeczno-gospodarcze należy rozumieć w ten sposób, że dozwolone są takie zakłócenia, które:

• wynikają z normalnej eksploatacji nieruchomości, z której zakłócenia są emitowane,
• nie naruszają normalnej eksploatacji nieruchomości dotkniętej zakłóceniami.

Oddziaływanie swoim zachowaniem na sferę psychiki właściciela sąsiedniej nieruchomości

Trzeba pamiętać, że dopuszczalny poziom emisji niektórych zakłóceń określany jest w wielu przepisach szczególnych (np. art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane; j.t. Dz. U. 2006 r. Nr 156, poz. 1118; art. 73 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska; Dz. U. 2001 r. Nr 62 poz. 627) – np. w zakresie hałasu. W większości mają one na celu ochronę określonego interesu publicznego, niezwiązanego bezpośrednio z sąsiedztwem nieruchomości. Przepisy te mają istotne znaczenie przy ustalaniu, czy właściciel nieruchomości dokonuje niedozwolonych emisji na gruncie art. 144 K.c.

Immisje niematerialne polegają na oddziaływaniu tylko na sferę psychiki właściciela sąsiedniej nieruchomości, na jego poczucie bezpieczeństwa czy estetyki.

Proszę skierować oficjalne wezwanie sąsiada do zaprzestania naruszeń, pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową. Niestety innej opcji nie ma.