.
Udzieliliśmy ponad 127,5 tys. porad prawnych i mamy 14 468 opinii Klientów
Zadaj pytanie » Zadaj pytanie »

Zagrożenie karne za przestępstwo znęcania się nad rodziną - art. 207 K.k.

• Autor: Lech Stawicki

W sądzie toczy się przeciwko mojemu ojcu proces o znęcanie się psychiczne nade mną i moją mamą. Ojciec jest alkoholikiem. Zaraz po pierwszej rozprawie miał wypadek w pracy (nie był trzeźwy) i obecnie przebywa na zwolnieniu lekarskim. Miał otwarte złamanie nogi z przemieszczeniem kości i w związku z tym teraz porusza się o kulach. Wiemy, że dalsze leczenie będzie długotrwałe i nie wiadomo, czy ojciec wróci do pełnej sprawności. Choroba nie przeszkadza mu jednak nadal pić i wszczynać awantury. Sędzia na pierwszej sprawie powiedział, że może grozić mu nawet kara pozbawienia wolności. Czy rzeczywiście może dostać taki wyrok? A jeśli tak, to czy w takim stanie zdrowia będzie mógł być poddany karze więzienia? Chodzi mi więc o objaśnienie art. 207 Kodeksu karnego. Dodać powinnam, że ojciec nie był nigdy karany. Lekarz psychiatra wydał na jego temat opinię, że jest zdrowy psychicznie, ale ma problem z alkoholem.


Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie. Pomagamy w podobnych sprawach.

Przestępstwo znęcania się

Celem art. 207 Kodeksu karnego jest należyte, wolne od znęcania się traktowanie osób najbliższych, osób w stosunkach zależności, osób małoletnich lub nieporadnych. Dobrem chronionym jest także zdrowie fizyczne i psychiczne osób, nad którymi sprawca się znęca. Przestępstwo znęcania godzi przede wszystkim w rodzinę, tj. osoby najbliższe. Niekiedy art. 207 K.k. wykracza poza rodzinę i opiekę, chroniąc przed znęcaniem się również osoby nieporadne lub osoby zależne od sprawcy.

 

Przestępstwo znęcania się występuje w typie podstawowym – art. 207 § 1 K.k., oraz w dwóch typach kwalifikowanych. Znamionami, od których zależy surowsza odpowiedzialność sprawcy, są: stosowanie szczególnego okrucieństwa – art. 207 § 2 K.k. lub następstwo w postaci targnięcia się pokrzywdzonego na własne życie – art. 207 § 3 K.k.

 

Zagrożenie karne jest zróżnicowane w zależności od typu przestępstwa znęcania się. Czyn, o którym mowa w art. 207 § 1 K.k., zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Typ kwalifikowany, o którym stanowi art. 207 § 2, zagrożony jest karą pozbawienia wolności od roku do 10 lat, zaś za przestępstwo określone w art. 207 § 3 grozi kara pozbawienia wolności od 2 do 12 lat. W przypadku tych przestępstw istnieje możliwość skorzystania z art. 51 K.k. W myśl tego przepisu sąd karny, uznając za celowe orzeczenie pozbawienia praw rodzicielskich lub opiekuńczych, zawiadamia sąd rodzinny, jeżeli przestępstwo zostało popełnione na szkodę małoletniego.

Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›

Wymiar kary

Przepis art. 53 K.k. zawiera szczególnie ważne postanowienia określające reguły wymiaru kar. Po pierwsze, trzeba podkreślić dwie zasady, niejako wstępne, odnoszące się do wymiaru kary. Są to zasada sędziowskiego uznania oraz wymiaru kary w granicach ustawowo określonych. Są one może dość oczywiste, lecz ich podstawowy charakter jest niewątpliwy. Zasada sędziowskiego uznania oznacza, że całość sformalizowanych zaleceń, na których ma się opierać wymiar kary, to jednak tylko zalecenia, a nie decyzje ustawowe zastępujące sędziego.

 

Prawo karne daje sędziemu do dyspozycji wiele mechanizmów, które należy uwzględniać przy decydowaniu o karze, ale jednak to sędzia (sąd) rozstrzyga ostatecznie o tym, jaką karę należy w konkretnym wypadku wymierzyć, biorąc pod uwagę cały komplet zaleceń bardziej ogólnych i szczegółowych ze strony ustawodawcy. Zasada sędziowskiego uznania zabezpiecza realizację indywidualizacji wymiaru kary, pozawala na jej dostosowanie do konkretnego przypadku czynu i sprawcy. Dlatego zalecenia ustawy w kwestii wymiaru kary, poza szczególnymi przypadkami, mają charakter fakultatywny. Są właśnie zaleceniami, a nie ustawowymi poleceniami. Wybór należy do sędziego analizującego konkretną sprawę. Uznanie sądu to sprawa wiedzy składu orzekającego o zjawiskach społecznych, społecznych ocenach tych zjawisk, znajomości reguł prawnych oraz odpowiedniego doświadczenia życiowego.

 

Druga zasada – czyli wymiaru kary w granicach przewidzianych przez ustawę, łączy się ściśle z zasadą określoności kar. Sąd orzeka karę w granicach ustawowych zagrożeń albo, jeżeli ustawa na to pozwala lub nakazuje w szczególnych przypadkach, poza tymi granicami. Jest to sprawa nadzwyczajnego wymiaru kary ukształtowanego dwukierunkowo. Z jednej strony działają podstawy nadzwyczajnego obostrzenia kary (powrót do przestępstwa i inne przesłanki), z drugiej strony jest to kwestia nadzwyczajnego złagodzenia kary i instytucji pokrewnych, takich jak zamiana rodzaju kary, odstąpienie od wymierzenia kary. W pierwszym rzędzie wymiar kary ma się opierać na ustawowym zagrożeniu czynu karą, a następnie na przesłankach nadzwyczajnego wymiaru kary tam, gdzie jest on dozwolony lub nakazany.

 

Odpowiadając na Pani pytanie, wskazać należy, że to od zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz wniosków, do jakich dojdzie sędzia orzekający, zależeć będzie wymiar kary zawarty w wydanym wyroku. Przepis art. 207 K.k. przewiduje za przestępstwo w nim opisane karę pozbawienia wolności zróżnicowaną w zależności od typu przestępstwa znęcania się.

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności

Co się zaś tyczy stanu zdrowia skazanego oraz możliwości odbywania przez niego kary pozbawienia wolności, to sąd ma obowiązek odroczyć wykonanie kary pozbawienia wolności w przypadku zaistnienia przesłanek z art. 150 § 1 K.k.w. tj. w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonanie tej kary.

 

Decyzję o uznaniu choroby za ciężką i uniemożliwiającą wykonanie kary podejmuje sąd rozpoznający wniosek. Choroba psychiczna będąca podstawą obligatoryjnego odroczenia wykonania kary także musi mieć charakter ciężkiej i uniemożliwiający wykonanie kary. Za ciężką chorobę uznaje się także taki stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo.

 

Co do stanu zdrowia Pani ojca to zapewne sąd zasięgnie opinii biegłych lekarzy, którzy ocenią, czy może on odbywać kare pozbawienia wolności w warunkach izolacji więziennej.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę, wypełniając  formularz poniżej  ▼▼▼. Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.

Zapytaj prawnika - porady prawne online

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny

O autorze: Lech Stawicki




.
Porad przez Internet udzielają
prawnicy z dużym doświadczeniem.

Zapytaj prawnika

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny
Szukamy ambitnego prawnika »

spadek.info

prawo-budowlane.info

odpowiedziprawne.pl

Paragraf jako alternatywne logo serwisu