Co grozi za pomawianie przedsiębiorcy?

Pomówienie przedsiębiorcy – wykroczenie

 Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji¹, kto rozpowszechnia nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd wiadomości o przedsiębiorstwie, w szczególności o osobach kierujących przedsiębiorstwem, wytwarzanych towarach, świadczonych usługach lub stosowanych cenach albo o sytuacji gospodarczej lub prawnej przedsiębiorstwa, w celu szkodzenia przedsiębiorcy, podlega karze aresztu albo grzywny. Czyn taki stanowi wykroczenie, o czym świadczy sankcja normy prawnej z powyższego przepisu, przewidująca za jego popełnienie kary określone w Kodeksie wykroczeń², tj. karę aresztu (trwa ona najkrócej 5, najdłużej 30 dni) albo grzywny (wymierza się ją w wysokości od 20 do 5000 złotych).

Pomówienie przedsiębiorcy – przestępstwo

 Czyn polegający na pomawianiu przedsiębiorcy może jednak stanowić również przestępstwo. Zgodnie bowiem z art. 212 § 1 Kodeksu karnego³, kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Natomiast zgodnie z art. 212 § 2 K.k., jeżeli sprawca dopuszcza się pomówienia za pomocą środków masowego komunikowania (np. przez Internet), podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki, przy czym najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Natomiast kara ograniczenia wolności może trwać najkrócej miesiąc, a najdłużej 12 miesięcy. W razie skazania za przestępstwo pomówienia sąd może także orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.

Pomówienie przedsiębiorcy – zbieg przestępstwa i wykroczenia

Rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji o przedsiębiorcy może wypełniać zarówno znamiona wykroczenia z ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jak i przestępstwa – z art. 212 Kodeksu karnego. W takim przypadku mamy do czynienia ze zbiegiem przepisów, który rozstrzygany jest zgodnie z zasadą określoną w art. 10 Kodeksu wykroczeń, który stanowi, że jeżeli czyn będący wykroczeniem wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa, orzeka się za przestępstwo i za wykroczenie, z tym że jeżeli orzeczono za przestępstwo i za wykroczenie karę lub środek karny tego samego rodzaju, wykonuje się surowszą karę lub środek karny. W razie uprzedniego wykonania łagodniejszej kary lub środka karnego zalicza się je na poczet surowszych. Przy zaliczaniu kar przyjmuje się jeden dzień aresztu za równoważny jednemu dniowi pozbawienia wolności, dwóm dniom ograniczenia wolności oraz grzywnie w kwocie od 20 do 150 złotych.

Pomówienie przedsiębiorcy – naruszenie dóbr osobistych 

Osoba pomawiająca przedsiębiorcę, oprócz odpowiedzialności karnej, naraża się również na odpowiedzialność cywilną za naruszenie dóbr osobistych. Zastosowanie ma tu art. 24 Kodeksu cywilnego⁴, zgodnie z którym ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Pomówiony przedsiębiorca może również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny, a jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została mu wyrządzona szkoda majątkowa, może żądać jej naprawienia, w szczególności zapłaty odszkodowania.

___________________________

¹ Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.)

² Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2013 r. poz. 482, z późn. zm.)

³ Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.)

⁴ Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121)

Poprzedni materiał

Następny materiał