Trudna relacja z byłą synową a kontakty z wnukami

Sądowe uregulowanie kontaktów z wnukami

Jeżeli nie jest Pani w stanie porozmawiać z matką dzieci i ugodowo załatwić sprawę, jedyną możliwością jest postępowanie sądowe o uregulowanie kontaktów z wnukami i szczegółowe wskazanie w orzeczeniu sądu, kto i do jakiego momentu przywozi dzieci na kontakt i skąd odbiera – bez możliwości wchodzenia do nieruchomości.

Jako babcia jak najbardziej może Pani wystąpić do sądu rejonowego miejsca zamieszkania dzieci o uregulowanie kontaktów z nimi. Dlatego też proszę jak najbardziej wystąpić z takim wnioskiem – sąd zapewne Pani pomoże. Opłata od wniosku to 100 zł. Zgodnie z art. 113 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

„§ 1. Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów.

§ 2. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej”.

W komentowanym przepisie zaakcentowano, że członkom rodziny przysługuje prawo i obowiązek kontaktowania się oraz obustronność (wzajemność) kontaktów. W praktyce sądowej przepisy te znajdą zastosowanie odnośnie do pozycji prawnej rodziców. Obowiązek po stronie dziecka nie może być rozumiany jako obowiązek egzekwowalny przy użyciu przymusu państwowego.

Prawo babci do spotykania się z wnukami

Z uwagi na powyższe jak najbardziej babcia ma prawo i obowiązek widywać się z dzieckiem – w szczególności, jeżeli wcześniejsze kontakty były intensywne. Konflikt z rodzicami dziecka nie powinien mieć wpływu na rodzaj i intensywność kontaktów z dzieckiem. Jeżeli nie czuje się Pani komfortowo, gdy matka dzieci znajduje się w Pani domu, sąd także jest w stanie określić, z jakiego miejsca następuje odbiór dzieci.

Mając powyższe na względzie, należy wskazać, iż rozstrzygnięcie sądu winno mieć przede wszystkim na uwadze dobro dziecka. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny naczelną zasadą kierującą każdym postępowaniem winno być pojęcie „dobra dziecka”, w myśl przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które jednak nie ma definicji ustawowej. W piśmiennictwie bowiem niejednokrotnie wskazano, że definicja taka byłaby nieprzydatna i hamowałaby przystosowanie przepisów do potrzeb życia w wykładni. Pojęcie to należy zatem interpretować w taki sposób, aby przystosować je do potrzeb życiowych, a sądy winny w swoich rozstrzygnięciach stawiać je na pierwszym miejscu.

Z uwagi na powyższe proszę jak najszybciej wystąpić o uregulowanie kontaktów z dziećmi – sąd po analizie stanu faktycznego i stanowiska stron określa sposób i rodzaj takich kontaktów.