Remont u sąsiadów i duży hałas

Immisja czyli naruszenie spokoju domowego

Naruszenie spokoju domowego określane jest w przepisach prawnych jako immisja. Instytucja ta uregulowana jest w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 144 Kodeksu cywilnego właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.

Powództwo negatoryjne za przedłużający się i nadmierny hałas

Przeciwko sąsiadowi, który narusza powyższy przepis poprzez przedłużający się i nadmierny hałas można wytoczyć tzw. powództwo negatoryjne, czyli roszczenie o zaniechanie naruszeń. Jest ono uregulowane w art. 222 Kodeksu cywilnego. W świetle tego przepisu przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.

Niestety przepisy odnoszące się do nadmiernej uciążliwości nie zostały przez ustawodawcę doprecyzowane, zatem w każdej sytuacji należałoby odnieść się do powszechnie akceptowanych ocen społecznych, a nie subiektywnych odczuć. Warto zwrócić także uwagę, że ustawa mówi o nadmiernej, a nie zwykłej uciążliwości. Zatem każdorazowo to sąd będzie decydował, czy dana uciążliwość jest nadmierna, czy nie.

Wezwanie policji w związku z głośnym remontem u sąsiadów

Dodatkowo może Pani skorzystać z art. 51 Kodeksu wykroczeń, który stanowi, że kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Powyższe kary mogą wymierzać organy państwowe, a więc w tym przypadku policja.

Zakładam, że obie nieruchomości stanowią odrębną własność i budynki nie znajdują się we wspólnocie. Pomimo tego, że budynki określane są mianem zabudowy bliźniaczej, to każdy z nich jest odrębną nieruchomością, mającą własną księgę wieczystą i właściciela. Zastosowanie mają więc jedynie przepisy kodeksu cywilnego dotyczące nadmiernej immisji.