Fałszowanie podpisów – czy sprawa może być już przedawniona?

Kiedy ustaje karalność przestępstwa - przedawnienie?

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego sprawy należy stwierdzić, iż w opisanych przez Pana okolicznościach istnieją podstawy do uznania karalności zarzucanego Panu czynu za przedawnioną.

W pierwszej kolejności należy przytoczyć treść przepisu art. 270 § 1 Kodeksu karnego (w skrócie K.k.), zgodnie z którym „kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.

W Pana sprawie istotny jest wymiar kary określony powyższym przepisem, gdyż determinuje on zarazem długość okresu przedawnienia karalności tego czynu.

Stosownie bowiem do treści przepisu art. 101 § 1 pkt 3) K.k. karalność przestępstwa ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 10 lat – gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata (nie wyższą jednakże niż 5 lat).

Ponadto, zgodnie z § 3 tego artykułu, „jeżeli dokonanie przestępstwa zależy od nastąpienia określonego w ustawie skutku, bieg przedawnienia rozpoczyna się od czasu, gdy skutek nastąpił”.

Zakwalifikowanie czynu karalnego jako czyn ciągły

Dodatkowo – mając na uwadze charakter i okoliczności Pana działania – należy uznać, iż zarzucany Panu czyn powinien być zakwalifikowany jako tzw. czyn ciągły, o którym mowa w art. 12 K.k. Wspomniany artykuł stanowi, że „dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego”.

W związku z powyższym bieg terminu przedawnienia należy liczyć od chwili ostatniego z zarzucanych Panu czynów (okres popełnienia przestępstwa powinien być wskazany w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów), przy czym dodatkowo należy mieć na uwadze datę wydania postanowienia o przedstawieniu Panu zarzutów.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 102 K.k., jeżeli w okresie przewidzianym w art. 101 wszczęto postępowanie przeciwko osobie, karalność popełnionego przez nią przestępstwa określonego w § 1 pkt 1-3 ustaje z upływem 10 lat, a w pozostałych wypadkach – z upływem 5 lat od zakończenia tego okresu.

Kiedy termin przedawnienia karalności czynu ulega przedłużeniu?

Wobec powyższego, jeżeli od daty popełnienia zarzucanego Panu przestępstwa do chwili wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów upłynęło ponad 10 lat, to karalność Pana czynu się przedawniła. Jeżeli natomiast przed upływem wspomnianego 10-letniego okresu przedawnienia karalności zostało wydane przeciwko Panu postanowienie o przedstawieniu zarzutów lub został Pan przesłuchany w charakterze podejrzanego, to niestety termin przedawnienia karalności tego czynu uległa przedłużeniu o kolejne 10 lat.

W przypadku gdy z analizy ww. dat wynika, że nastąpiło przedawnienie karalności Pańskiego czynu, to powinien Pan argument ten jak najbardziej podnieść – np. w piśmie skierowanym do prokuratury lub podczas przesłuchania, gdyż w takiej sytuacji nie poniesie Pan kary z tego tytułu.

Wystąpienie o dobrowolne poddanie się karze za przestępstwo

Jeżeli natomiast okazałoby się, że karalność Pańskiego czynu jest wciąż aktualna, a nie posiada Pan zbyt mocnych argumentów na swoją obronę, to należy przeanalizować ewentualne wystąpienie o dobrowolne poddanie się karze, gdyż instytucja ta daje szansę na otrzymanie mniejszego wymiaru kary niż w przypadku wyroków wydanych przez sąd po przeprowadzeniu całego i szczegółowego postępowania.

Stosownie bowiem do art. 335 Kodeksu postępowania karnego:

„Art. 335. § 1. Prokurator może umieścić w akcie oskarżenia wniosek o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kary lub środka karnego za występek zagrożony karą nieprzekraczającą 10 lat pozbawienia wolności bez przeprowadzenia rozprawy, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte.

§ 2. Jeżeli zachodzą warunki do wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w § 1, a w świetle zebranych dowodów wyjaśnienia podejrzanego nie budzą wątpliwości, dalszych czynności dowodowych w postępowaniu przygotowawczym można nie przeprowadzać; przeprowadza się jednak czynności, co do których zachodzi niebezpieczeństwo, że nie będzie można ich przeprowadzić na rozprawie”.