Zwrot kosztów szkolenia pracodawcy w przypadku odejścia z pracy

Zagadnienie poruszone w pytaniu zostało szczegółowo uregulowane w drodze rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych.

Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych rozumie się kształcenie w szkołach dla dorosłych i w szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych oraz wykształcenia ogólnego może odbywać się systemem dziennym, wieczorowym, zaocznym, samokształcenia kierowanego, systemem eksternistycznym lub systemem mieszanym.

W przypadku skierowania pracownika na szkolenie, pracodawca może zawrzeć z nim umowę definiującą ich wzajemne prawa i obowiązki – może między innymi zastrzec na swoją rzecz obowiązek zwrotu kosztów szkolenia, jeśli w terminie do 3 lat od ukończenia szkolenia pracownik rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem albo gdy pracodawca rozwiąże umowę o pracę z pracownikiem z jego winy.

Należy również pamiętać, iż ewentualny zwrot kosztów szkolenia winien być naliczany w sposób proporcjonalny do przepracowanego okresu.

Przykład:
Jan Kowalski ukończył w dniu 31 grudnia 2007 r. szkolenie. Z pracodawcą zawarł umowę, iż zobowiązuję się zwrócić koszty szkolenia w przypadku, gdy nastąpi rozwiązanie umowy z jego winy w ciągu 12 miesięcy od ukończenia szkolenia. Z dniem 1 grudnia 2008 r. Jan Kowalski zakończył pracę w firmie (wypowiedział wcześniej umowę o pracę).

Mając na względzie proporcjonalny sposób naliczania, Jan Kowalski zobowiązany będzie do zwrotu 1/12 z całego kosztu szkolenia tzn. 1 000 zł, gdyż 11 miesięcy przepracował zgodnie z umową.

Rozporządzenie wymienia również przypadki, w których pracownik – pomimo zawarcia umowy – nie jest zobowiązany do zwrotu kosztów szkolenia. Nie będzie on miał obowiązku zwrotu kosztów szkolenia, mimo rozwiązania stosunku pracy, jeżeli było ono spowodowane:

• szkodliwym wpływem wykonywanej pracy na zdrowie pracownika, stwierdzonym orzeczeniem lekarskim wydanym w trybie odrębnych przepisów, w razie gdy zakład pracy nie przeniósł go do innej pracy odpowiedniej ze względu na stan zdrowia i kwalifikacje zawodowe w terminie wskazanym w orzeczeniu lekarskim,
• brakiem możliwości dalszego zatrudnienia ze względu na inwalidztwo lub utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy,
• przeprowadzeniem się pracownika do innej miejscowości w związku ze zmianą miejsca zatrudnienia małżonka,
• przeprowadzeniem się pracownika do innej miejscowości ze względu na zawarcie związku małżeńskiego z osobą zamieszkałą w tej miejscowości.