Znieważenie funkcjonariusza policji

Znieważenie funkcjonariusza publicznego

Zgodnie z treścią art. 190 Kodeksu karnego (w skrócie K.k.):

„§ 1. Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego”.

Zgodnie z treścią art. 226 K.k.:

„§ 1. Kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 2. Przepis art. 222 § 2 stosuje się odpowiednio.

§ 3. Kto publicznie znieważa lub poniża konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.

Groźba karalna

Groźba karalna stanowi występek, za który grozi sprawcy grzywna, kara ograniczenia wolności lub kara pozbawienia wolności od miesiąca do 2 lat. Oznacza to możliwość stosowania wobec sprawcy rozwiązań zawartych w art. 59 § 1 i art. 66. Identyczne instytucje, tj. odstąpienie od wymierzenia kary i warunkowe umorzenie postępowania można zastosować w sytuacji znieważenia funkcjonariusza policji.

Zgodnie z art. 59 K.k. jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat albo karą łagodniejszego rodzaju i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka równocześnie środek karny, a cele kary zostaną przez ten środek spełnione. Przepisu § 1 nie stosuje się do sprawcy występku o charakterze chuligańskim.

Wszystko zatem uzależnione jest od tego, czy organ ścigania, przedstawiając Pani zarzut, wskazał, że Pani czyn wypełnia znamiona występku o charakterze chuligańskim, czy też nie. Występkiem o charakterze chuligańskim jest występek polegający na umyślnym zamachu na zdrowie, na wolność, na cześć lub nietykalność cielesną, na bezpieczeństwo powszechne, na działalność instytucji państwowych lub samorządu terytorialnego, na porządek publiczny, albo na umyślnym niszczeniu, uszkodzeniu lub czynieniu niezdatną do użytku cudzej rzeczy, jeżeli sprawca działa publicznie i bez powodu albo z błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego.

W takiej sytuacji istnieje nie tylko możliwość odstąpienia od wymierzenia Pani kary, lecz także możliwość warunkowego umorzenia postępowania karnego.

Warunkowe umorzenie postępowania karnego

Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności. W wypadku, gdy pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, sprawca naprawił szkodę lub pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody, warunkowe umorzenie może być zastosowane do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

Warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 2 lat i biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia. Jeśli sąd umorzy warunkowo postępowanie karne, może w okresie próby oddać sprawcę pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym.

W mojej ocenie należy spróbować powalczyć o warunkowe umorzenie postępowania karnego. Jest ono możliwe w sytuacji, gdy wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne. Wskazane powyżej przesłanki muszą być ustalone odrębnie, w sposób od siebie niezależny. Ustawa wymaga, aby zarówno wina sprawcy nie była znaczna, jak i stopień społecznej szkodliwości był oceniany jako taki, który nie jest znaczny. Stopień zawinienia natomiast podlega ocenie przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności decydujących o przypisaniu winy, a więc dojrzałości sprawcy, jego poczytalności, zdolności do rozpoznania bezprawności zachowania, ewentualnych anormalnych sytuacji motywacyjnych. Jest oczywiste, że ustawowe wymaganie, aby stopień winy nie był znaczny, oznacza, że wina sprawcy musi być ustalona ponad wszelką wątpliwość. Warunkowe umorzenie postępowania karnego jest możliwe wówczas, jeżeli okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości. Z treści Pani pytania wynika jednak, że Pani wina jest jednoznaczna.

Przesłanka warunkowego umorzenia postępowania

Przesłanką warunkowego umorzenia postępowania jest ustalenie, że Pani postawa jako sprawcy, właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie Pani przestrzegała porządku prawnego, w szczególności nie dopuści się w przyszłości znieważenia funkcjonariusza policji ani innego przestępstwa.

Różnica miedzy warunkowym umorzeniem postępowania a dobrowolnym poddaniem się karze polega na tym, że w przypadku pierwszego będzie mogła Pani bez żadnych konsekwencji prawnych mówić, że nie jest karana.

Osobiście zatem uważam, że najlepszym rozwiązaniem będzie złożenie wniosku o warunkowe umorzenie postępowania karnego z jednoczesnym odwołaniem zgody na ustaloną uprzednio karę. W mojej ocenie jest bardzo duża szansa na takie właśnie rozstrzygnięcie.

Pragnę jednocześnie poinformować, że serwis ePorady24.pl świadczy także usługi w zakresie sporządzania pism procesowych (np. wniosku o warunkowe umorzenie postępowania karnego itp.), reprezentacji przedsądowej oraz sądowej.