Zmuszenie do wyprowadzenia się żony z dzieckiem - rozwód i alimenty

Podstawą ustalenia alimentów i ich zabezpieczenia jest poniższy przepis Kdeksu rodzinnego i opiekuńczego:

„Art.  135. [Zakres świadczeń alimentacyjnych]

§ 1. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

§ 2. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego”.

Jednak pozostaje oczywistym, że do alimentacji z mocy prawa jest zobowiązana i matka, nie tylko ojciec. Dlatego przy tym roszczenia warto jak najszczegółowiej przedstawić sytuację każdej ze stron. Wyszczególnić potrzeby dziecka i zaistniała konieczność opuszczenia domu.

Jednak jako już wieloletni specjalista zespołu interdyscyplinarnego zw zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie zachęcam, aby córka oprócz postępowania rozwodowego poważnie rozważyła równoczesne wszczęcie i prowadzenia sprawy karnej z art. 207 Kodeksu karnego, tj. o znęcanie się męża nad rodziną. Już w ramach zabezpieczenia jej roszczeń ma Prawo ona oczekiwać odizolowania sprawcy przemocy od niej i dziecka. Ustawodawca zakłada bowiem jednoznacznie, że to nie ofiary przemocy mają uciekać, ale sprawca.

To tytułem wtrącenia – jednak istnego, bo wbrew pozorom sprawa karna z art. 207 to udowodnienie, że środki na utrzymanie siebie i dziecka nie są wyimaginowane, ale stanowią usprawiedliwioną konieczność. Ważne jest też wyeksponowanie w tym wszystkim osobistego wkładu matki dziecka w samodzielne sprawowanie opieki nad dzieckiem.