Zaskarżenie wyroku pozbawienia wolności w zawieszeniu po upływie czasu na apelację

Przepisy postępowania karnego przewidują możliwość wznowienia postępowania (z uwagi na upływ czasu apelacja już Panu nie przysługuje). Jednakże obawiam się, że w Pana sytuacji ciężko będzie z nich skorzystać.

Wznowienie postępowania jest bowiem nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowe. Wznowienie dotyczy zarówno wyroków, jak i postanowień, niezależnie od tego, czy orzeczenie zostało wydane w pierwszej, czy w drugiej instancji, a ponadto nie jest ograniczone żadnym terminem. Zastosowanie instytucji wznowienia ma miejsce wówczas, kiedy ujawnią się pewne okoliczności faktyczne lub prawne (określone w ustawie), które wyzwalają konieczność uchylenia prawomocnego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Przyczynami wznowienia postępowania sądowego mogą być wyłącznie okoliczności uznane kodeksowo za powody wznowienia postępowania.

Postępowanie sądowe wznawia się z powodu okoliczności określonych w:

1. art. 540 § 1 pkt 1 – wznowienie postępowania może mieć miejsce, jeżeli w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia (np. fałszywe zeznania, sfałszowanie dokumentu, przekupstwo); musi być ustalone prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że orzeczenie takie nie może zapaść z powodu przyczyn wymienionych w art. 17 § 1 pkt 3-11 lub w art. 22 (art. 541 § 1 i 2);
2. art. 540 § 1 pkt 2 – nowe fakty (fakty dowodowe) lub nowe dowody (nowe źródła lub środki dowodowe) muszą być nieznane sądowi (noviter producta), bez znaczenia natomiast jest to, czy były one znane stronom procesowym (noviter reperta); mogą one stanowić podstawę wznowienia postępowania wyłącznie na korzyść oskarżonego;
3. art. 540 § 2 i 3 – postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, jeżeli w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc lub uległ zmianie przepis prawny będący podstawą skazania lub warunkowego umorzenia; postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na mocy umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską;
4. art. 540a, dodanym przez nowelę do K.p.k. z 10 stycznia 2003 r. – według uzasadnienia wprowadzenie tym przepisem dwóch nowych podstaw wznowienia postępowania ma zapobiec podstępnemu „wyłudzaniu” przez oskarżonych korzyści przewidzianych w art. 11 § 1 K.p.k. oraz w art. 60 § 3 i 4 K.k. Po zmianie pkt. 1 tego przepisu, dokonanej ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy (Kodeks karny skarbowy) oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 178, poz. 1479), postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem można wznowić, jeżeli skazany, do którego zastosowano także art. 36 § 3 K.k.s., nie potwierdził w postępowaniu karnym ujawnionych przez siebie informacji. Te okoliczności prowadzą do wznowienia postępowania na niekorzyść oskarżonego.

Jeśli nawet wycofa Pan swoje zeznania, przyznając się do fałszywego ich składania, sąd może tej okoliczności nie uznać za wystarczającą. Aby postępowanie wznowić, należy nadto stwierdzić, że zeznania te miały istotne znaczenie dla treści orzeczenia kończącego zapadłego w tym postępowaniu, czyli że gdyby zeznań tych w ogóle nie złożono albo miałyby one inną (prawdziwą) treść, mogłoby zapaść inne orzeczenie kończące (postanowienie SA w Krakowie z dnia 13 marca 1996 r. – sygn. II AKo 162/96, „Prokuratura i Prawo”, dodatek „Orzecznictwo” 1996/10/26).

Obawiam się, że w chwili obecnej sąd może nie uznać Pana argumentów.