Czy komornik może zająć diety kierowcy?

Egzekucja z wynagrodzenia za pracę:

Jeżeli jest prowadzona egzekucja z wynagrodzenia za pracę, to zajęcie tego wynagrodzenia przez komornika jest podstawą do powstania obowiązku przekazywania przez pracodawcę dłużnika wynagrodzenia, poza częścią wolną od zajęcia, bezpośrednio komornikowi.

Przy czym wynagrodzeniem jest w szczególności:

• periodyczne wynagrodzenie za pracę,

• wynagrodzenie za prace zlecone,
• nagrody i premie przysługujące dłużnikowi za okres jego zatrudnienia,
• związany ze stosunkiem pracy zysk lub udział w funduszu zakładowym oraz wszelkich innych funduszach, pozostających w związku ze stosunkiem pracy.

Powyższe składniki wynagrodzenia wymienione zostały w art. 881 Kodeksu postępowania cywilnego jedynie w szczególności. Oznacza to, że wynagrodzeniem są także inne należności przysługujące pracownikowi od pracodawcy, w tym także wypłacane mu diety.

Ważnym czynnikiem różnicującym zajęcie wynagrodzenia za pracę od zajęcia innej wierzytelności (np. z tytułu umowy-zlecenia/o dzieło) jest to, że wynagrodzenie za pracę podlega zajęciu do kwoty:

• trzech piątych wynagrodzenia – w przypadku egzekucji należności alimentacyjnych,
• do wysokości połowy wynagrodzenia – w przypadku egzekucji innych należności.

Egzekucja z innych wierzytelności

Jeżeli jest prowadzona egzekucja z innych wierzytelności (np. umowy-zlecenia / umowy o dzieło / umowy o świadczenie usług itd.), to zajęcie tej wierzytelności przez komornika jest podstawą do powstania obowiązku przekazywania przez dłużnika zajętej wierzytelności należności przysługującej dłużnikowi egzekwowanemu bezpośrednio komornikowi. Nie ma tu ograniczeń w zakresie przedmiotowym (przedmiotem zajęcia jest każda należna złotówka) i w zakresie kwot wolnych od zajęcia (nie ma – tak, jak w przypadku umowy o pracę – ograniczenia do kwoty 3/5 czy też 1/2 wynagrodzenia).

Podsumowując – postępowanie zleceniodawcy/pracodawcy było w tym przypadku zgodne z prawem.