
Indywidualne porady prawne
Wypisanie dziecka ze szpitala wbrew woli rodzicówAutor: Małgorzata Rybarczyk • Opublikowane: 03.10.2013 |
Nasz ośmioletni syn od czterech lat przebywa w szpitalu. Ordynator oddziału, na którym leży, naciska, abyśmy przenieśli dziecko do hospicjum – twierdzi, że szpital nie może już nic więcej dla niego zrobić, a zajmuje łóżko. Nie chcemy się na to zgodzić, bo chociaż syn jest rzeczywiście nieuleczalnie chory, to wymaga całodobowej opieki medycznej (której prawdopodobnie hospicjum nie będzie w stanie zapewnić). Czy ordynator ma możliwość wypisania dziecka ze szpitala wbrew woli rodziców? Czy istnieją jakieś przepisy, które nas chronią? |
Rozumiem, że Państwa sytuacja jest przykra i niezwykle stresująca. Proszę jednak pamiętać, że lekarze w swoich działaniach również podlegają przepisom i nie są – wbrew temu, co czasem czujemy – Panami sytuacji. Kwestie dotyczące wypisania pacjenta ze szpitala uregulowane są w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
Zgodnie z art. 29 tego aktu prawnego wypisanie pacjenta ze szpitala albo innego przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju całodobowe i stacjonarne świadczenia zdrowotne, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, następuje:
W przedstawionej sytuacji wypisanie dziecka ze szpitala wbrew woli rodziców mogłoby nastąpić jedynie w przypadku opisanym w punkcie 1. Dotyczy to sytuacji obiektywnej, gdy stan zdrowia pacjenta jest tego rodzaju, że jego dalsze pozostawanie w placówce podmiotu leczniczego, udzielającego stacjonarnych lub całodobowych świadczeń zdrowotnych, nie jest z przyczyn medycznych już uzasadnione (generalnie rzecz ujmując i odwołując się do istoty definicji tego rodzaju świadczeń, nie ma potrzeby sprawowania dalszej całodobowej specjalistycznej opieki nad pacjentem). Nie sposób w zasadzie oczekiwać, by norma ta została sformułowana w sposób bardziej precyzyjny – niestety konieczna jest w tym zakresie pewna swoboda interpretacyjna pozwalająca na podjęcie decyzji właściwej dla okoliczności danego wypadku. Decyzja ta powinna zostać podjęta przez podmiot fachowy w dziedzinie medycyny. Wiąże się to jednocześnie z ryzykiem stosowania oszczędnościowej polityki udzielania świadczeń zdrowotnych (choćby ze względu na wysokie koszty opieki całodobowej) i wypisywania pacjentów w stanie, w którym dalej wymagają stałego pobytu w placówce medycznej1.
Państwo jako opiekunowie prawni niepełnoletniego pacjenta mają prawo – i powinni – domagać się więc zatrzymania dziecka do dalszego pobytu całodobowego w szpitalu z uwagi na to, że w Państwa sytuacji jest to uzasadnione. Z Państwa opisu wynika bowiem, że stan dziecka nie pozwala na wypisanie go ze szpitala, ponieważ nadal wymagane jest udzielanie dalszych świadczeń zdrowotnych w tym szpitalu.
Dodatkowo mogą Państwo oprzeć swoje żądanie na artykułach 6-8 ustawy o prawach pacjenta. Artykuł 6 tej ustawy stanowi: „Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej”.
Jeżeli lekarz podejmie decyzję o wypisaniu dziecka ze szpitala wbrew woli rodziców, powinni Państwo zażądać, by zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie, które oceni, czy wypis jest dopuszczalny i nie stanowi zagrożenia dla życia i zdrowia dziecka. Prawo to wynika z ustępu 3 art. 6 ustawy o prawach pacjenta. Lekarz może odmówić zwołania konsylium lekarskiego lub zasięgnięcia opinii innego lekarza, jeżeli uzna, że Państwa żądanie jest bezzasadne. W takiej jednak sytuacji zarówno Państwa żądanie, jak i jego odmowa zgodnie z ust. 5 muszą być odnotowane w dokumentacji medycznej.
Żądanie przeprowadzenia konsultacji lekarskiej jest także zagwarantowane w art. 37 ustawy o zawodach lekarzy i lekarzy dentystów: „W razie wątpliwości diagnostycznych lub terapeutycznych lekarz z własnej inicjatywy bądź na wniosek pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego, jeżeli uzna to za uzasadnione w świetle wymagań wiedzy medycznej, powinien zasięgnąć opinii właściwego lekarza specjalisty lub zorganizować konsylium lekarskie”.
Decyzję o wypisie pacjenta ze szpitala podejmuje lekarz (prowadzący lub ordynator oddziału) jeżeli uzna, że stan zdrowia chorego nie wymaga kontynuacji leczenia w szpitalu i proces diagnostyczno-terapeutyczny został zakończony, a dalsza hospitalizacja nie byłaby związana z leczeniem, lecz jedynie z innymi względami – np. socjalnymi lub społecznymi.
W związku z tym proszę pamiętać, że lekarz nie może zmusić Państwa do złożenia wniosku o wypisanie dziecka i przeniesienie go do innej placówki wbrew woli rodziców. Jeżeli lekarz chce to zrobić, musi samodzielnie podjąć decyzję o wypisaniu dziecka.
1. F. Grzegorczyk, U. Walasek-Walczak, Ustawa o działalności leczniczej. Komentarz. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Zapytaj prawnika - porady prawne online |
|
Zapytaj prawnika
Najnowsze pytania w dziale
Komentarze (0):
Uwaga!
Szanowni Państwo!
Nasi prawnicy nie odpowiadają na pytania zadawane w formie komentarza pod tekstem. Jeśli chcą Państwo powierzyć swój problem naszym prawnikom, prosimy kliknąć tutaj >>