Sprzedaż alkoholu na telefon

Zgodnie z art. 9⁶ ust. 1 ustawy wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi¹, sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych, zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, prowadzi się w punktach sprzedaży, którymi są:

1. sklepy branżowe ze sprzedażą napojów alkoholowych;
2. wydzielone stoiska – w samoobsługowych placówkach handlowych o powierzchni sprzedażowej powyżej 200 metrów kwadratowych;
3. pozostałe placówki samoobsługowe oraz inne placówki handlowe, w których sprzedawca prowadzi bezpośrednią sprzedaż napojów alkoholowych.

Przy czym przez sklep branżowy ze sprzedażą napojów alkoholowych należy rozumieć placówkę, w której roczna wartość sprzedaży napojów alkoholowych stanowi nie mniej niż 70% wartości sprzedaży ogółu towarów w tym punkcie. Natomiast wydzielone stoisko to stoisko oddzielone od pozostałej powierzchni punktu sprzedaży, ciąg handlowy lub lada.

Mając na uwadze powyższy przepis, można zastanawiać się, czy sprzedaż alkoholu na odległość jest możliwa. Ustawa ustanawia bowiem zamknięty katalog punktów sprzedaży, który nie zawiera sklepów internetowych. Kluczowym jest więc ustalenie miejsca, w którym dochodzi do zawarcia umowy przy sprzedaży alkoholu przez telefon lub Internet.

Zgodnie z art. 70 § 2 Kodeksu cywilnego² w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej – w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.

Mając na uwadze powyższy przepis, można by twierdzić, że miejscem zawarcia umowy sprzedaży alkoholu zawieranej na odległość (np. przez telefon lub Internet) w większości przypadków jest miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, natomiast tylko jego wydanie następuje poza tym miejscem, co mogłoby spełniać wymogi ustawy o wychowaniu w trzeźwości. Jednak odmienną opinię w tej sprawie wyraża Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, a co za tym idzie – organy wydające zezwolenia na sprzedaż detaliczną alkoholu (wójtowie gmin oraz burmistrzowie i prezydenci miast). Zdaniem PARPA ustawę o wychowaniu w trzeźwości należy interpretować w ten sposób, że zarówno zawarcie umowy sprzedaży alkoholu, jak i jego wydanie powinno następować w jednej z placówek, o której mowa w art. 9⁶ ust. 1 ustawy. PARPA argumentuje to głównie tym, że w przypadku sprzedaży alkoholu przez telefon lub Internet nie jest możliwe zweryfikowanie wieku nabywcy oraz stanu jego trzeźwości.

Wydając zezwolenie na sprzedaż alkoholu, organ zezwalający określa adres punktu sprzedaży oraz adres punktu składowania napojów alkoholowych (magazynu dystrybucyjnego). Po wydaniu zezwolenia organ ten lub – na podstawie jego upoważnienia – straż gminna lub członkowie gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych dokonują kontroli przestrzegania zasad i warunków korzystania z zezwolenia. W przypadku stwierdzenia nieprzestrzegania określonych w ustawie zasad i warunków sprzedaży napojów alkoholowych organ może cofnąć zezwolenie, o które w takim przypadku można się ubiegać dopiero po upływie trzech lat od wydania decyzji o cofnięciu.

________________________________

¹ Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2012 r. poz. 1356, z późn. zm.)

² Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121)

Stan prawny obowiązujący na dzień 06.05.2014