Przesyłka z zagranicy na osobę fizyczną a sprzedaż towaru w Polsce jako firma

Towary niewspólnotowe

Na wstępie należy zaznaczyć, że niczego w swojej opinii nie mogę wskazać ze stuprocentową pewnością z uwagi na brak możliwości wglądu w akta spraw.

1. Towary dopuszczone do swobodnego obrotu

1.1. Analiza stanu faktycznego

W celu uzyskania możliwości wykorzystania danego towaru o statusie celnym towaru niewspólnotowego zgodnie z jego przeznaczeniem należy nadać mu przewidziane dla niego przeznaczenie celne. Przeznaczeniem celnym, które powoduje możliwość dysponowania towarem jak właściciel – z dobrodziejstwem stosowania unijnej zasady swobodnego przepływu towaru w ramach WE – jest objęcie towaru procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu (ang. free circulation).

W analizowanym stanie faktycznym bezspornie chodzi zarówno o towar niewspólnotowy, jak i o procedurę dopuszczenia do swobodnego (wolnego) obrotu. O tym, że przedmiotowy towar jest towarem niewspólnotowym, świadczy art. 4 pkt 8 zdanie pierwsze w związku z art. 4 pkt 7 rozporządzenia Rady (EWG) numer 2913/92 z dnia 12 października 1992 roku ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L.1992.302.1 ze sprostowaniem i zmianami, dalej zwany: „WKC”).

Zgodnie z treścią art. 4 pkt 8 zdanie pierwsze WKC:

„8) «towary niewspólnotowe» oznaczają towary inne niż określone w akapicie siódmym”.

Tymczasem w art. 4 pkt 7 WKC stwierdzono, iż:

„7) «towary wspólnotowe» oznaczają towary:

• całkowicie uzyskane na obszarze celnym Wspólnoty, zgodnie z warunkami określonymi w art. 23, bez udziału towarów przywiezionych z krajów lub terytoriów niebędących częścią obszaru celnego Wspólnoty. W przypadkach o szczególnym znaczeniu gospodarczym określonych zgodnie z procedurą Komitetu, towarów uzyskanych z towarów umieszczonych pod procedurą zawieszającą nie uważa się za towary wspólnotowe,
• przywiezione z państw lub terytoriów niebędących częścią obszaru celnego Wspólnoty i dopuszczone do obrotu,
• uzyskane lub wyprodukowane na obszarze celnym Wspólnoty z towarów określonych w tiret drugim lub z towarów określonych w tiret pierwszym i drugim”.

W analizowanej sytuacji bez wątpienia znajdzie zastosowanie art. 4 pkt 7 WKC, a przedmiotowy towar będzie potraktowany jako towar niewspólnotowy.

Co do konieczności zastosowania procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu, to tu sprawa jest jasna, o ile przedmiotowy towar miał pozostać własnością importera i stanowić (po zwolnieniu ich do deklarowanej procedury celnej) towary o statusie celnym towarów wspólnotowych.

Należności przywozowe od towarów niewspólnotowych

W przypadku objęcia danego towaru jakąkolwiek procedurą celną, w tym procedurą dopuszczenia do swobodnego obrotu, należy pamiętać o kwestii podstawowej, a więc o tym, że na danym towarze obejmowanym procedurą celną dopuszczenia do swobodnego obrotu ciążą należności przywozowe. Należnościami tymi są:

• cła i opłaty o równoważnym skutku należne przy przywozie towarów,
• opłaty przywozowe ustanowione w ramach wspólnej polityki rolnej lub odrębnych przepisów mających zastosowanie do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych (vide – art. 4 pkt 10 WKC).

Aby należności przywozowe ciążące na danym towarze, wskutek objęcia go procedurą dopuszczenia do obrotu, zostały prawidłowo obliczone, zastosować należy tzw. elementy kalkulacyjne, ale – co ważne – nie jakiekolwiek elementy kalkulacyjne, ale tylko te ustalone na określony moment.

W przypadku objęcia danego towaru procedurą celną dopuszczenia do swobodnego obrotu ważne są następujące elementy kalkulacyjne:

• wartość celna, od której zależy wysokość cła – w przypadku, gdy ustalona zgodnie ze Wspólną Taryfą Celną WE stawka cła jest określona np. w formie stawki ad valorem (procentowa relacja do wartości celnej towaru),
• Taryfa Celna, w której zawarte są między innymi stawki celne i zasady ich stosowania oraz klasyfikacja towarów według CN (Scalona Nomenklatura), oraz
• pochodzenie towarów.

Analizując powyższe elementy kalkulacyjne, warto przytoczyć najpierw treść art. 67 WKC, zgodnie z którym:

„Jeżeli szczególne przepisy nie stanowią inaczej, datą, którą należy uwzględniać przy stosowaniu wszelkich przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary, jest data przyjęcia zgłoszenia przez organy celne”.

Skoro tak jest w istocie rzeczy, to zarówno wartość celna, jak i taryfa celna (w tym CN i stawka cła), a także pochodzenie towarów (w tym reguły pochodzenia, a nade wszystko zasady wystawiania i weryfikowania świadectw pochodzenia), muszą być analizowane w oparciu o przepisy obowiązujące w momencie przyjmowania zgłoszenia celnego w procedurze dopuszczenia towarów do swobodnego obrotu.

Zwolnienie towaru od należności przywozowych

Należy zatem sprawdzić, czy paczka nr 1 (z pieczęcią zwalniającą do procedury) została zwolniona do procedury dopuszczenia do obrotu z zastosowaniem zwolnienia od należności przywozowych. Jeżeli nie, to nie widzę przeszkód, aby tym towarem handlować. Jeżeli tak, to wykluczony jest handel tymi towarami.

1.2. Możliwe działania

Jeżeli okaże się, że przedmiotowa paczka została dopuszczona do obrotu z zastosowaniem zwolnienia od należności przywozowych, to nie można wykorzystywać znajdujących się tam towarów w celach handlowych. Tu należałoby postawić kropkę, sytuacja jest jednak możliwa do „uratowania”. Jeżeli bowiem zwolnienie od należności przywozowych zostało zastosowane bez wiedzy i woli dłużnika celnego (adresata paczki) – co w obrocie pocztowym zdarza się dosyć często – należy wystąpić do właściwego w sprawie naczelnika urzędu celnego w wnioskiem o sprostowanie zgłoszenia celnego po zwolnieniu towarów. Wniosek taki jest dopuszczalny i ma w założeniu doprowadzić do oclenia towarów z uwagi na ich handlowe przeznaczenie. Bez tego ruchu nie ma szans na uznanie możliwości jakiejkolwiek sprzedaży tych towarów (paczka 1) w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Towary znajdujące się w tranzycie

1.3. Towary znajdujące się w tranzycie

Odnośnie do dwóch pozostałych paczek, na których widnieją naklejki z napisem „tranzyt celny” wskazać należy, że – z zastrzeżeniem możliwości odmiennego potraktowania sprawy przez służbę celną (na podstawie akt sprawy, którymi nie dysponuję) – aktualnie towary znajdują się w procedurze tranzytu, a więc w takiej procedurze, która pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty towarów niewspólnotowych, niepodlegających w tym czasie należnościom celnym przywozowym i innym opłatom ani środkom polityki handlowej.

Dopisek „towary niespełniające warunków ustanowionych w art. 9 i 10 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą” wymaga przytoczenia powołanych przepisów. Zgodnie z art. 9 TWE:

„1. Podstawą Wspólnoty jest unia celna, która rozciąga się na całą wymianę towarową i obejmuje zakaz ceł przywozowych i wywozowych między Państwami Członkowskimi oraz wszelkich opłat o skutku równoważnym, jak również przyjęcie wspólnej taryfy celnej w stosunkach z państwami trzecimi.

2. Postanowienia rozdziału 1 sekcja 1 i rozdziału 2 niniejszego tytułu stosują się do produktów pochodzących z Państw Członkowskich oraz do produktów pochodzących z państw trzecich, jeżeli znajdują się one w swobodnym obrocie w Państwach Członkowskich”.

Z kolei na podstawie art. 10 TWE:

„1. Produkty pochodzące z państw trzecich są uważane za będące w swobodnym obrocie w jednym z Państw Członkowskich, jeżeli dopełniono wobec nich formalności przywozowych oraz pobrano wszystkie wymagane cła i opłaty o skutku równoważnym w tym Państwie Członkowskim i jeżeli nie skorzystały z całkowitego lub częściowego zwrotu tych ceł lub opłat.

2. Przed upływem roku od wejścia w życie niniejszego Traktatu Komisja ustali metody współpracy administracyjnej dla zastosowania artykułu 9 ustęp 2, uwzględniając potrzebę jak najdalej idącego ograniczania formalności, jakim podlega handel.

Przed upływem roku od wejścia w życie niniejszego Traktatu Komisja ustanowi przepisy mające zastosowanie w obrocie towarowym między Państwami Członkowskimi dotyczące towarów pochodzących z innego Państwa Członkowskiego, wytworzonych z produktów, które nie były objęte odpowiednimi cłami i opłatami o skutku równoważnym obowiązującymi w tym Państwie Członkowskim, występującym w danym wypadku w charakterze eksportera, lub które korzystały z całkowitego lub częściowego zwrotu tych ceł lub opłat.

Przy ustanawianiu powyższych przepisów Komisja uwzględnia zasady ustalone dla znoszenia ceł wewnątrz Wspólnoty oraz stopniowego wprowadzania wspólnej taryfy celnej”.

Zgłoszenie celne towaru

Z powyższych przepisów wynika, że tranzyt celny oraz żółta naklejka z ww. dopiskiem prawdopodobnie (w 100% nie stwierdzam tego, bo nie znam akt celnych) wynika z faktu, że uprzednio (przed otwarciem paczki) należy towar w paczce dopuścić do obrotu we Wspólnocie. W tym celu należy skontaktować się z urzędem celnym, który przesłał paczki, i wypełnić (z pomocą agencji celnej – z uwagi na konieczność elektronicznego przekazania zgłoszenia) zgłoszenie celne.

Aby można było dokonywać obrotu tym towarem, wystarczy otrzymać dokument potwierdzający zwolnienie towarów do procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu.

2. Konkluzje

W celu dokładnego rozpoznania sprawy potrzebuję informacji, które znajdują się w tych aktach organów celnych.

Jeżeli zostało zastosowane zwolnienie do procedury dopuszczenia do obrotu bez zastosowania zwolnienia od należności przywozowych – jest możliwość sprzedaży towaru w działalności gospodarczej.

Jeżeli zostało zastosowane zwolnienie do procedury dopuszczenia do obrotu z zastosowaniem zwolnienia od należności przywozowych – nie ma możliwości sprzedaży towaru w działalności gospodarczej.

Wyjściem z sytuacji (w przypadku zastosowanego zwolnienia od należności przywozowych) jest sprostowanie zgłoszenia celnego. Żółta naklejka oznacza, że należy udać się do właściwego w sprawie naczelnika urzędu celnego i zadeklarować towar do procedury dopuszczenia do swobodnego obrotu.

Stan prawny z 20.01.11