Co powinien zawierać pozew rozwodowy i gdzie należy go złożyć?

Jak przygotować pozew o rozwód?

Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód (art. 56 § 1 K.r.o.). Formą przedstawienia takiego żądania sądowi jest pozew o rozwód (inaczej: pozew rozwodowy).

Pozew o rozwód można przygotować i złożyć w sądzie samodzielnie, ale z uwagi na rosnący rygoryzm i formalizm postępowań sądowych, dla ochrony własnego interesu zaleca się jednak korzystanie z pomocy prawnika.

Pozew o rozwód, jak każde pismo procesowe (art. 126 § 1 K.p.c.), powinien zawierać przynajmniej:

1. oznaczenie sądu, do którego pozew jest skierowany;
2. imię i nazwisko oraz adresy miejsca zamieszkania powoda, czyli osoby domagającej się rozwodu oraz pozwanego, czyli współmałżonka;
3. oznaczenie rodzaju pisma (pozew o rozwód);
4. podpis powoda;
5. wymienienie załączników (np. dokumentów stanowiących dowody w sprawie).

Ponadto pozew rozwodowy powinien zawierać dokładnie określone żądanie (przede wszystkim rozwiązania małżeństwa przez rozwód) i przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie (słowem – uzasadnienie pozwu) oraz dowodów na ich poparcie (np. świadków, dokumentów).

Należy pamiętać, że zgodnie z nowym przepisem art. 207 § 6 K.p.c., sąd pomija spóźnione (np. niepowołane w pozwie) twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

Jakie żądania powinien zawierać pozew o rozwód?

Poza żądaniem rozwiązania małżeństwa przez rozwód, powód może także domagać się m.in.:

1. orzeczenia rozwodu współmałżonka w rozkładzie pożycia lub ;z wyłącznej winybez orzekania o winie
2. orzeczenia o sposobie korzystania z mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków, przy czym w wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie można żądać nawet jego eksmisji;
3. orzeczenia o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe; warto pamiętać, że orzekając o wspólnym mieszkaniu małżonków sąd zawsze uwzględnia przede wszystkim potrzeby dzieci i małżonka, któremu powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej;
4. orzeczenia o podziale majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu (art. 57-58 K.r.o.).

Koszty sądowe wniesienia pozwu o rozwód

Pozew o rozwód podlega opłacie sądowej w kwocie 600 zł (art. 26 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych), która powinna zostać uiszczona przed wniesieniem pozwu do sądu (znakami opłaty sądowej naklejanymi na pozwie składanym w sądzie, przelewem na rachunek bankowy sądu za załączeniem do pozwu dowodu uiszczenia należnej opłaty lub gotówką w kasie sądu za załączeniem do pozwu dowodu uiszczenia należnej opłaty). W sprawie o rozwód można przy tym, jak w każdej sprawie sądowej, ubiegać się o zwolnienie od kosztów sądowych, w tym od wyżej wymienionej opłaty od pozwu rozwodowego. Sąd zwraca połowę opłaty sądowej od pozwu tj. zasadniczo 300 zł – w razie orzeczenia rozwodu na zgodny wniosek stron bez orzekania o winie – po uprawomocnieniu się wyroku [art. 79 § 1 pkt 3 lit. b) ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych].

Gdzie należy złożyć pozew o rozwód?

Pozew rozwodowy składa się w sądzie okręgowym, wydziale cywilnym, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym ma jeszcze miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. W braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a gdy i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda (art. 17 § 1 pkt 1 i art. 41 K.p.c.).

Należy wskazać, że mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny i nie zostanie orzeczony przez sąd, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (art. 56 § 2 i 3 K.r.o.).

W wyroku orzekającym rozwód sąd, nawet bez wniosku powoda, rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i o kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględni przy tym porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka.